Scyliorhinus
| Scyliorhinus | |||
| Blainville, 1816[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – S. retifer | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Scyliorhinus | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Squalus canicula Linnaeus, 1758 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
| Zasięg występowania | |||
 Zasięg występowania rodzaju Scyliorhinus | |||
Scyliorhinus – rodzaj drapieżnych ryb chrzęstnoszkieletowych z rodziny rekinkowatych (Scyliorhinidae).
Rozmieszczenie geograficzne
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą gatunki występujące zachodnim, północno-zachodnim, północno-wschodnim, południowo-wschodnim i wschodnim Oceanie Atlantyckim, północno-zachodnim Oceanie Spokojnym, zachodnim i północno-zachodnim Oceanie Indyjskim oraz w morzach – Bałtyckim, Północnym i Śródziemnym[5][6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała do 170 cm; masa ciała do 3,7 kg[6].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1816 roku francuski zoolog i anatom porównawczy Henri Marie Ducrotay de Blainville w artykule poświęconym klasyfikacji na podstawie rozmieszczenia w królestwie zwierząt opublikowanym w czasopiśmie Bulletin des Sciences, par la Société Philomáthique de Paris[1]. Gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) rekinek psi (S. canicula)[7].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Scyliorhinus: gr. σκυλιον skulion ‘gatunek rekina’; ῥινος rhinos ‘skóra’ lub ῥίνη rhinē ‘pilnik, rekin z szorstką skórą’[8].
- Scyllium i Scylia: gr. σκυλιον skulion ‘gatunek rekina’[9]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie): Squalus canicula Linnaeus, 1758[10].
- Catulus: łac. catulus ‘kotek’, od catus ‘kot’; przyrostek zdrabniający -ulus[11]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie): Squalus canicula Linnaeus, 1758[5].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[5]:
- Scyliorhinus boa Goode & Bean, 1896
- Scyliorhinus cabofriensis Soares, Gomes & Carvalho, 2016
- Scyliorhinus canicula (Linnaeus, 1758) – rekinek psi[12]
- Scyliorhinus capensis (Müller & Henle, 1838)
- Scyliorhinus cervigoni Maurin & Bonnet, 1970
- Scyliorhinus comoroensis Compagno, 1988
- Scyliorhinus duhamelii (Garman, 1913)
- Scyliorhinus garmani (Fowler, 1934)
- Scyliorhinus hachijoensis Ito, Fujii, Nohara & Tanaka, 2022
- Scyliorhinus haeckelii (Miranda Ribeiro, 1907)
- Scyliorhinus hesperius Springer, 1966
- Scyliorhinus meadi Springer, 1966
- Scyliorhinus retifer (Garman, 1881)
- Scyliorhinus stellaris (Linnaeus, 1758) – rekinek plamisty[13]
- Scyliorhinus torazame (Tanaka, 1908)
- Scyliorhinus torrei Howell Rivero, 1936
- Scyliorhinus ugoi Soares, Gadig & Gomes, 2015
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b H.M.D. de Blainville. Prodrome d’une nouvelle distribution systématique du règne animal. „Bulletin des Sciences, par la Société Philomáthique de Paris”. Année 1816, s. 121, 1816. Paris. (fr.).
- ↑ G. Cuvier: Le règne animal distribué d’après son organisation, pour servir de base a l’histoire naturelle des animaux et d’introduction a l’anatomie comparée. T. 2. Paris: Chez Déterville, s. 124. (fr.).
- ↑ G.J. Billberg. Om ichthyologien och beskrifning öfver några nya fiskarter af samkäksslägtet Syngnathus. „Linnéska Samfundets Handlingar”. 1 (för år 1832), s. 51, 1833. (szw.).
- ↑ A. Smith. Revision of the groups included in the Linnean genus Squalus. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 5 (57), s. 85, 1838. (ang.).
- ↑ a b c Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 2024 [dostęp 2024-03-09] (ang.).
- ↑ a b R. Froese & D. Pauly: Poroderma. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-03-09]. (ang.).
- ↑ T.N. Gill. Analytical synopsis of the order of Squali; and revision of the nomenclature of the genera. „Annals of the Lyceum of Natural History of New York”. 7 (32), s. 407, 1862. (ang.).
- ↑ Ch. Scharpf: Family Scyliorhinidae Gill 1862 (Catsharks). The ETYFish Project. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 233.
- ↑ J.B.G.M. Bory de Saint-Vincent: Dictionnaire classique d’histoire naturelle. Cz. 14. Paris: Rey et Gravier; Baudouin Frèrer, 1828, s. 708. (fr.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 48.
- ↑ Stanislav Frank: Wielki atlas ryb. Przekład: Henryk Szelęgiewicz. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1974.
- ↑ Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982. ISBN 83-215-2103-7.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).