Sceliotrachelinae
| Sceliotrachelinae[1] | |||
| Brues, 1908 | |||
 Amitus hesperidum | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Parvordo | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
Sceliotrachelinae | ||
| Synonimy | |||
| |||
Sceliotrachelinae – podrodzina błonkówek z infrarzędu owadziarek i rodziny Platygastridae.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Błonkówki o budowie ogólnie bardziej zwartej niż pokrewne Platygastrinae[2], tęgością przywodzące na myśl Telenominae. Nieznane są żadne synapomorfie omawianej podrodziny[3]. Samice mają często czułki o gwałtownie się zaczynającej buławce, zwykle masywnej i zbudowanej z trzech lub czterech członów, niekiedy zlanych w jeden potężny klawomer. Skrzydło przednie najczęściej ma rurkowatą, kikutowato zwieńczoną żyłkę submarginalną[2][3], ale czasem użyłkowanie może być nieobecne. Metasoma ma boki pozbawione żeberek, co najwyżej z zaostrzonymi krawędziami[3].
Ekologia i występowanie
[edytuj | edytuj kod]Sceliotrachelinae są idiobiontycznymi parazytoidami wewnętrznymi jaj i larw różnych grup owadów. Do ich poznanych żywicieli należą jaja chrząszczy z rodzin ryjkowcowatych i kózkowatych i pluskwiaków z grupy piewików oraz larwy błonkówek z rodziny grzebaczowatych i pluskwiaków z infrarzędów czerwców i mączlików[2][4].
Podrodzina kosmopolityczna, znana ze wszystkich kontynentów oprócz Antarktydy[3]. Największą różnorodność gatunkową wydaje się osiągać na półkuli południowej[2].
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Takson ten wprowadzony został w 1908 roku przez Charlesa Thomasa Bruesa w serii Genera Insectorum jako monotypowa podrodzina, z Sceliotrachelus jako jedynym rodzajem[5]. W 1926 roku Jean-Jacques Kieffer przeniósł ów rodzaj do plemienia Platygastrini w obrębie Platygastrinae, znosząc tym samym omawianą podrodzinę[6]. W 1964 roku omawiany takson przywrócony został przez Lubomíra Masnera w randze plemienia Sceliotrachelini w obrębie podrodziny Inostemmatinae[7], a wprowadzone pięć lat wcześniej plemię Amitini[8] zsynonimizowane z nim[7]. W 1989 roku L. Masner i Lars Huggert zrezygnowali z wyróżniania Inostemmatinae i przywrócili Sceliotrachelinae jako jedną z dwóch podrodzin Platygastridae[9].
Do podrodziny tej zalicza się 28 rodzajów[3][1][10]:
- Afrisolia Masner et Huggert, 1989
- Aleyroctonus Masner et Huggert, 1989
- Alfredella Masner et Huggert, 1989
- Allotropa Förster, 1856
- Amitus Haldeman, 1850
- Aphanomerella Dodd, 1913
- Aphanomerus Perkins, 1905
- Austromerus Masner et Huggert, 1989
- Calixomeria Lahey et Masner, 2019
- Calomerella Masner et Huggert, 1989
- Errolium Masner et Huggert, 1989
- Fidiobia Ashmead, 1894
- Helava Masner et Huggert, 1989
- Isolia Förster, 1878
- Masnerium Polaszek, 2009
- Nanomerus Masner et Huggert, 1989
- Neobia Masner et Huggert, 1989
- Oligomerella Masner et Huggert, 1989
- Parabaeus Kieffer, 1910
- Platygastoides Dodd, 1913
- Platystasius Nixon, 1937
- Plutomerus Masner et Huggert, 1989
- Pseudaphanomerus Szelényi, 1941
- Pulchrisolia Szabó, 1959
- Sceliotrachelus Brues, 1908
- Tetrabaeus Kieffer, 1912
- Zelamerus Masner et Huggert, 1989
- Zelandonota Masner et Huggert, 1989
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Sceliotrachelinae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Henri Goulet, John T. Huber, Hymenoptera of the world: an identification guide to families, Ottawa: Agriculture Canada, 1993, s. 561-562, ISBN 978-0-660-14933-2.
- ↑ a b c d e Simon van Noort, Zachary Lahey, Elijah J. Talamas, Andrew D. Austin, Lubomir Masner, Andrew Polaszek, Norman F. Johnson. Review of Afrotropical sceliotracheline parasitoid wasps (Hymenoptera, Platygastridae). „Journal of Hymenoptera Research”. 87, s. 115-222, 2021. DOI: 10.3897/jhr.87.73770.
- ↑ Huayan Chen, Zachary Lahey, Elijah J. Talamas, Alejandro A. Valerio, Ovidiu A. Popovici, Luciana Musetti, Hans Klompen, Andrew Polaszek, Lubomír Masner, Andrew D. Austin, Norman F. Johnson. An integrated phylogenetic reassessment of the parasitoid superfamily Platygastroidea (Hymenoptera: Proctotrupomorpha) results in a revised familial classification. „Systematic Entomology”. 46 (4), s. 1088-1113, 2021. DOI: 10.1111/syen.12511.
- ↑ Charles T. Brues. Hymenoptera. Fam. Scelionidae. „Genera Insectorum”. 80, s. 1–59, 1908.
- ↑ J.J. Kieffer, Scelionidae, [w:] Das Tierreich. Vol. 48, Berlin: Walter de Gruyter & Co, 1926.
- ↑ a b Lubomír Masner. Remarks on Sceliotrachelus Brues and allied genera (Hymenoptera, Platygasteridae). „Psyche”. 71, s. 8–11, 1964. DOI: 10.1155/1964/40282.
- ↑ J.B. Szabó. Notes on the new tribus Amitini with the descriptions of a new genus and some new species of the Arctogaea (Hymenoptera, Proctotrupoidea. Platygasteridae). „Annales Musei historico-naturalis hungarici”. 51:, s. 389–396, 1959.
- ↑ L. Masner, L. Huggert. World review and keys to genera of the subfamily Inostemmatinae with reassignment of the taxa to the Platygastrinae and Sceliotrachelinae (Hymenoptera: Platygastridae). „Memoirs of the Entomological Society of Canada”. 147, s. 1-214, 1989.
- ↑ Z. Lahey, L. Masner, N.F. Johnson. Calixomeria, a new genus of Sceliotrachelinae (Hymenoptera, Platygastridae) from Australia. „ZooKeys”. 830, s. 63–73, 2019. DOI: 10.3897/zookeys.830.32463.