Rumelia Wschodnia

Rumelia Wschodnia
Източна Румелия
	1878–1908
Godło	Flaga
Stolica	Płowdiw
Data powstania	13 lipca 1878
Data likwidacji	5 października 1908
Populacja; • liczba ludności	; 975 030; (brak daty pomiaru)
Język urzędowy	bułgarski
	Położenie na mapie świata Rumelia Wschodnia
	42°08′36″N 24°44′56″E/42,143333 24,748889
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rumelia Wschodnia (bułg. Източна Румелия, tur. Rumeli-i Sarki) – dawne państwo autonomiczne na Bałkanach istniejące od 1878 do 1885 roku (formalnie do 1908). Stolicą kraju był Płowdiw.

Rumelię Wschodnią utworzono na mocy traktatu w Berlinie w 1878 roku. Zgodnie z jego postanowieniami kraj pozostawał formalnie prowincją osmańskiej Turcji, posiadał jednak szeroką autonomię wewnętrzną (stanowiącą faktycznie narzędzie bułgarskiej zwierzchności nad prowincją). Na czele kraju stał gubernator generalny.

Gubernatorzy generalni

gen. Arkadij Stołypin (1878 – 28 maja 1879)
Aleko (Aleksandyr) Bogoridi (28 maja 1879 – maj 1884)
Gawrił Krystewicz (maj 1884 – 6 września 1885)
książę Aleksander I Battenberg (17 kwietnia 1886 – 7 września 1886)
książę Ferdynand I Koburg (7 lipca 1887 – 5 października 1908)

6 września 1885 prowincję zajęły wojska bułgarskie. Na mocy podpisanego w Stambule układu Tofano zawartego 24 marca 1886 Turcja przekazała Księstwu Bułgarii całkowite zwierzchnictwo nad prowincją. Oficjalnie Rumelię Wschodnią włączono do Bułgarii w 1908 r.

Zobacz też