Przejdź do zawartości

Reuwen Sziloah

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Reuwen Sziloah
‏ראובן שילוח‎
Ilustracja
Reuwen Sziloah, 1949
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1909
Jerozolima

Data i miejsce śmierci

10 maja 1959
Jerozolima

Przebieg służby
Lata służby

1949–1952

Formacja

Mosad

Stanowiska

szef Mosadu (1951–1952)

Odznaczenia
Medal za Odwagę (Izrael)

Reuwen Sziloah (ur. 20 grudnia 1909, zm. 10 maja 1959) – izraelski polityk, jeden z twórców izraelskich służb wywiadowczych, założyciel i pierwszy dyrektor Mosadu (1951–1952).

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Sziloah urodził się w ortodoksyjnej rodzinie żydowskiej w Jerozolimie, wówczas w Imperium osmańskim. Był synem Aarona Jakuba i Sary Zaslanskich. Ukończył religijną szkołę Tachkemoni, a następnie Teachers College w Jerozolimie, gdzie nauczył się języka arabskiego[1].

Działalność wywiadowcza

[edytuj | edytuj kod]

W 1929 rozpoczął studia na Uniwersytecie Hebrajskim. Z racji prowadzonych studiów, odbywał podróże po Bliskim Wschodzie. Jego pozycja była niezwykle wygodna do prowadzenia działalności wywiadowczej. Z tego powodu nawiązał z nim kontakt Dow Hoz, z tajnej żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagana. Sziloah zgodził się zbierać informacje o żydowskich społecznościach istniejących na Środkowym Wschodzie. W 1932 wyjechał na swoją pierwszą zagraniczną misję do Iraku. Oficjalnie podróżował jako nauczyciel języka hebrajskiego z grupą studentów orientalistyki na Uniwersytet Bagdadzki. Podczas tej podróży stworzył analizę sytuacji irackich Żydów, oraz zebrał opinie Brytyjczyków i Irakijczyków na temat aktualnej sytuacji w Mandacie Palestyny.

W 1934 był jednym z inicjatorów utworzenia komórki wywiadowczej Hagany. W 1935 ponownie pojechał do Iraku, tym razem pod przykrywką dziennikarza. Podczas tej misji nawiązał kontakt z Kurdami. Po powrocie do Palestyny zajął się tworzeniem siatki wywiadowczej Szerut Jediot wśród miejscowych Arabów.

W 1936 był członkiem Departamentu Politycznego Agencji Żydowskiej. Został wysłany z misją do Libanu i Syrii, gdzie kontaktował się z brytyjskimi agentami wywiadu. W czasie II wojny światowej brał udział w operacjach wywiadu brytyjskiego na tyłach wojsk niemieckich, współpracował również z amerykańskim wywiadem – Biurem Służb Strategicznych (OSS) w Waszyngtonie, Kairze i Stambule. Nawiązał wówczas bliskie stosunki osobiste z oficerem X-2 OSS (późniejszym szefem kontrwywiadu CIA), Jamesem Jesusem Angletonem.

W grudniu 1947 został asystentem ds. wywiadu Dawida Ben Guriona. W 1949 został mianowany dyrektorem Departamentu Wojskowego i Politycznego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Izraela. Był członkiem izraelskiej delegacji negocjującej Porozumienia z Rodos. Po podpisaniu porozumień udał się do Stanów Zjednoczonych w celu organizowania działań wywiadowczych prowadzonych w Ameryce. W dniu 13 grudnia 1949 został mianowany przewodniczącym Komitetu Koordynacyjnego Służb Wywiadu, powołanego w celu wzmocnienia kontroli rządu nad nękanymi rozgrywkami personalnymi izraelskimi organizacjami wywiadowczymi, koordynacji ich działań i sprecyzowania zakresu ich kompetencji. Funkcję tę piastował do 1953. Jednym z posunięć ówczesnego premiera Dawida Ben Guriona, zmierzających do przełamania kryzysu wewnętrznego izraelskich służb wywiadowczych i gruntownej ich reorganizacji, było utworzenie w 1951 służby wywiadu zagranicznego Mosadu, którego szefem odpowiedzialnym bezpośrednio przed premierem został Sziloah. Podczas swej krótkiej kadencji zdołał wprowadzić w Mossadzie pewne standardy i zasady działania, lecz skuteczność operacyjna jego agentów, podobnie zresztą jak sposób zarządzania budżetem służby, pozostawiały wiele do życzenia. Trwające w łonie izraelskich służb wywiadowczych rozgrywki kompetencyjne i personalne, a także kłopoty zdrowotne Sziloaha, związane z wypadkiem samochodowym, jakiemu uległ w połowie 1952, skłoniły go do rezygnacji ze stanowiska we wrześniu tego roku (1952)[2].

Od 1953 pracował w ambasadzie w Stanach Zjednoczonych. Stanowisko to piastował do 1956. Przez cały ten czas był tajnym doradcą premiera. Po powrocie do Izraela został mianowany doradcą politycznym MSZ. Zmarł w 1959 na atak serca. Został pochowany na cmentarzu w Jerozolimie[3].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Shiloah, Reuven. [w:] Jedi’ot Acharonot [on-line]. [dostęp 2012-02-01]. (hebr.).
  2. Ian Black, Benny Morris: Mossad – izraelské tajné války. Praha: Jota, 2006, s. 632. ISBN 80-7217-392-8.
  3. Haggai Eshed: Reuven Shiloah – the Man Behind the Mossad; Secret Diplomacy in the Creation of Israel. Frank Cass, 1997. ISBN 0-7146-4812-4.