Retapamulina
| |||||||||||
| |||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||
Wzór sumaryczny |
C30H47NO4S | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
517,763 g/mol | ||||||||||
Wygląd |
białe, krystaliczne ciało stałe | ||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||
Numer CAS | |||||||||||
PubChem | |||||||||||
DrugBank | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||
ATC | |||||||||||
| |||||||||||
|
Retapamulina (łac. retapamulinum) – organiczny związek chemiczny, antybiotyk, pochodna pleuromutyliny, stosowany miejscowo w zakażeniach skóry[2].
Mechanizm działania
[edytuj | edytuj kod]Retapamulina jest półsyntetyczną pochodną pleuromutyliny, antybiotyku bakteriostatycznego będącego produktem fermentacji Clitopilus passackerianus. Działanie bakteriostatyczne retapamuliny polega na selektywnym hamowaniu syntezy białek bakterii przez łączenie się z wyjątkowym miejscem podjednostki 50S[3] rybosomu bakteryjnego. Miejsce to różni się od miejsca wiązania innych antybiotyków.
Badania nad mechanizmem działania retapamuliny wskazują, że w miejscu działania antybiotyku aktywne jest białko rybosomalne L3, które znajduje się w okolicach miejsca P, z którym łączy się antybiotyk, i ośrodka transferazy peptydylowej. Blokując miejsce P, retapamulina nie dopuszcza do jego interakcji z białkiem L3, hamuje transferazę peptydylową i tym samym zatrzymuje powstawanie aktywnych rybosomalnych podjednostek 50S[4].
Mechanizm oporności
[edytuj | edytuj kod]Retapamulina nie wykazuje oporności krzyżowej z innymi środkami przeciwbakteryjnymi ze względu na odmienny mechanizm działania. Niemniej jednak, zidentyfikowano dwa mechanizmy oporności. Jednym z nich jest modyfikacja białka L3, drugim zaś nieswoista pompa usuwająca antybiotyk z komórki bakteryjnej[5].
Spektrum działania przeciwbakteryjnego
[edytuj | edytuj kod]Retapamulina jest aktywna głównie wobec bakterii[6][7][8][9][10]:
Bakteriami, które wykazują naturalną oporność na retapamulinę, są organizmy z rodzaju Enterobacteriaceae, Pseudomonas aeruginosa oraz Enterococcus feacalis.
Retapamulina wykazuje dużą skuteczność w przypadku szczepów opornych na kwas fusydowy i mupirocynę[11].
Farmakokinetyka
[edytuj | edytuj kod]Retapamulina wchłania się bardzo słabo, zarówno ze skóry nieuszkodzonej, jak i uszkodzonej. Ze względu na małą ekspozycję, dystrybucja retapamuliny nie była badana. W badaniach in vitro wykazano, że lek jest inhibitorem glikoproteiny P (Pgp). Nie ma to jednak żadnego znaczenia klinicznego w przypadku podawania miejscowego. Retapamulina wiąże się z białkami osocza w 94%. Wydaje się[komu?], że lek metabolizowany jest w wątrobie, głównie przy udziale CYP3A4. Drogi wydalania retapamuliny nie były badane.
Wskazania
[edytuj | edytuj kod]Retapamulina wskazana jest w krótkotrwałym leczeniu:
- liszajca[12],
- zakażonych szczepami wrażliwymi na ten antybiotyk ran szarpanych, otarć lub ran szytych[13].
Przeciwwskazania
[edytuj | edytuj kod]Nadwrażliwość na retapamulinę lub jakikolwiek inny składnik preparatu.
Ostrzeżenia specjalne
[edytuj | edytuj kod]- U pacjentów poniżej 18. roku życia całkowita powierzchnia leczona nie powinna być większa niż 2% powierzchni ciała.
- Retapamulina może wywoływać miejscowe podrażnienia lub reakcje alergiczne. Gdy objawy nasilą się, lek należy odstawić i wdrożyć inne leczenie przeciwbakteryjne.
- Należy chronić błony śluzowe i oczy przed kontaktem z preparatem.
- U pacjentów ze skórnymi zakażeniami wywołanymi MRSA wykazano niewystarczającą skuteczność leczenia retapamuliną. Z tego względu lek nie powinien być stosowany jeśli wiadomo, że zakażenie spowodowane jest przez bakterie metycylinooporne.
- Nie należy stosować retapamuliny w leczeniu ropni.
- Długotrwałe stosowanie retapamuliny może spowodować wystąpienie wtórnych zakażeń mikroorganizmami niewrażliwymi (np. grzybami).
Interakcje
[edytuj | edytuj kod]Nie zaleca się stosowania retapamuliny wraz z innymi preparatami do stosowania miejscowego na tę samą powierzchnię skóry.
Podawanie ketokonazolu podnosi ekspozycję na retapamulinę o około 81%, powodując wzrost jej stężenia we krwi. Nie ma to jednak istotnego znaczenia klinicznego.
Działania niepożądane
[edytuj | edytuj kod]Objawy uboczne występują średnio u 1% leczonych retapamuliną. Najczęściej występuje podrażnienie skóry, ból, świąd, rumień. Rzadziej dochodzi do kontaktowego zapalenia skóry.
Preparaty
[edytuj | edytuj kod]- Altargo – GlaxoSmithKline – maść 1%.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Retapamulin [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 17 czerwca 2026, numer katalogowy: CDS023386 [dostęp 2023-09-06] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Michael R. Jacobs , Retapamulin: a semisynthetic pleuromutilin compound for topical treatment of skin infections in adults and children, „Future microbiology”, 2 (6), 2007, s. 591–600, DOI: 10.2217/17460913.2.6.591, PMID: 18041900 (ang.).
- ↑ W. Scott Champney , Ward K. Rodgers , Retapamulin inhibition of translation and 50S ribosomal subunit formation in Staphylococcus aureus cells, „Antimicrobial Agents and Chemotherapy”, 51 (9), 2007, s. 3385–3387, DOI: 10.1128/AAC.00475-07, PMID: 17562806, PMCID: PMC2043230 (ang.).
- ↑ Kang Yan i inni, Biochemical characterization of the interactions of the novel pleuromutilin derivative retapamulin with bacterial ribosomes, „Antimicrobial Agents and Chemotherapy”, 50 (11), 2006, s. 3875–3881, DOI: 10.1128/AAC.00184-06, PMID: 16940066, PMCID: PMC1635203 .
- ↑ Daniel R. Gentry i inni, Genetic characterization of Vga ABC proteins conferring reduced susceptibility to pleuromutilins in Staphylococcus aureus, „Antimicrobial Agents and Chemotherapy”, 52 (12), 2008, s. 4507–4509, DOI: 10.1128/AAC.00915-08, PMID: 18838584, PMCID: PMC2592886 (ang.).
- ↑ Stephen Rittenhouse i inni, Selection of retapamulin, a novel pleuromutilin for topical use, „Antimicrobial Agents and Chemotherapy”, 50 (11), 2006, s. 3882–3885, DOI: 10.1128/AAC.00178-06, PMID: 17065625, PMCID: PMC1635201 (ang.).
- ↑ Ronald N. Jones i inni, Activity of Retapamulin (SB-275833), a Novel Pleuromutilin, against Selected Resistant Gram-Positive Cocci, „Antimicrobial agents and chemotherapy”, 50 (7), 2006, s. 2583–2586, DOI: 10.1128/AAC.01432-05, PMID: 16801451, PMCID: PMC1489758 (ang.).
- ↑ M.F. Odou i inni, In vitro activity against anaerobes of retapamulin, a new topical antibiotic for treatment of skin infections, „The Journal of Antimicrobial Chemotherapy”, 59 (4), 2007, s. 646–651, DOI: 10.1093/jac/dkm019, PMID: 17350985 (ang.).
- ↑ Glenn A. Pankuch i inni, Activity of Retapamulin against Streptococcus pyogenes and Staphylococcus aureus Evaluated by Agar Dilution, Microdilution, E-Test, and Disk Diffusion Methodologies, „Antimicrobial Agents and Chemotherapy”, 50 (5), 2006, s. 1727–1730, DOI: 10.1128/AAC.50.5.1727-1730.2006, PMID: 16641442, PMCID: PMC1472194 (ang.).
- ↑ Klaudia Kosowska-Shick i inni, Single- and Multistep Resistance Selection Studies on the Activity of Retapamulin Compared to Other Agents against Staphylococcus aureus and Streptococcus pyogenes, „Antimicrobial Agents and Chemotherapy”, 50 (2), 2006, s. 765–769, DOI: 10.1128/AAC.50.2.765-769.2006, PMID: 16436741, PMCID: PMC1366917 (ang.).
- ↑ N. Woodford i inni, In vitro activity of retapamulin against Staphylococcus aureus isolates resistant to fusidic acid and mupirocin, „The Journal of Antimicrobial Chemotherapy”, 62 (4), 2008, s. 766–768, DOI: 10.1093/jac/dkn266, PMID: 18567573 (ang.).
- ↑ Lawrence Charles Parish , Jennifer L. Parish , Retapamulin: a new topical antibiotic for the treatment of uncomplicated skin infections, „Drugs of Today”, 44 (2), 2008, s. 91–102, DOI: 10.1358/dot.2008.44.2.1153446, PMID: 18389088 (ang.).
- ↑ Stephen Rittenhouse i inni, Use of the Surgical Wound Infection Model To Determine the Efficacious Dosing Regimen of Retapamulin, a Novel Topical Antibiotic, „Antimicrobial Agents and Chemotherapy”, 50 (11), 2006, s. 3886–3888, DOI: 10.1128/AAC.00183-06, PMID: 17065626, PMCID: PMC1635196 (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Sprawozdanie producenta preparatu (EPAR) [online] [zarchiwizowane z adresu 2007-07-11] .
- Informacje o leku ze strony FDA [online] [zarchiwizowane z adresu 2009-06-05] (ang.).