Purpurki
| Pericrocotinae | |||
| Sundevall, 1872[1] | |||
_near_Hyderabad_W_IMG_7666.jpg) Purpurek złotobrzuchy (P. cinnamomeus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
purpurki | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Podrodzina: Pericrocotus Boie, 1826 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Rodzaje i gatunki | |||
| |||
Purpurki[11] (Pericrocotinae) – monotypowa podrodzina ptaków z rodziny liszkojadów (Campephagidae).
Rozmieszczenie geograficzne
[edytuj | edytuj kod]Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Azji[12].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 15–22 cm; masa ciała 6–24 g[13].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj Pericrocotus zdefiniował w 1826 roku niemiecki zoolog Friedrich Boie w artykule poświęconym ogólnemu przeglądowi rzędów, rodzin i rodzajów ornitologicznych, opublikowanym na łamach Isis von Oken[10]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) purpurek sundajski (P. miniatus). W 1872 roku Carl Jakob Sundevall wydzielił ten rodzaj do podrodziny Pericrocotinae[1].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Pericrocotus (Pericrodotus, Perierocotus): gr. περι peri ‘bardzo, dookoła’; κροκωτος krokōtos ‘złoto-żółty’, od κροκος krokos ‘szafran’[14].
- Phoenicornis (Phaenicornis): gr. φοινιξ phoinix, φοινικος phoinikos ‘karmazynowy, czerwony’; ορνις ornis, ορνιθος ornithos ‘ptak’[15]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie)[16]: Muscicapa miniata Temminck, 1822 (Boie); Phoenicornis flammeus Selby, 1840 (= Muscicapa flammea J.R. Forster, 1781) (Selby).
- Acis: w mitologii greckiej Akis (Acis) był sycylijskim pasterzem, w którym zakochała się nimfa Galatea, a po jego śmierci z rąk zazdrosnego cyklopa Polifema został zamieniony w strumień[17]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie)[18]: Muscicapa miniata Temminck, 1822.
- Motacilloides: epietet gatunkowy Pericrocotus motacilloides Swinhoe, 1860; rodzaj Motacilla Linnaeus, 1758 (pliszka); gr. -οιδης -oidēs ‘przypominający’[19]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Pericrocotus cinereus Lafresnaye, 1845 (= Lanius divaricatus Raffles, 1822).
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do podrodziny należy jeden rodzaj z następującymi gatunkami[11]:
- Pericrocotus erythropygius (Jerdon, 1840) – purpurek białoskrzydły
- Pericrocotus albifrons Jerdon, 1862 – purpurek białobrewy
- Pericrocotus igneus Blyth, 1846 – purpurek płomienny
- Pericrocotus cinnamomeus (Linnaeus, 1766) – purpurek złotobrzuchy
- Pericrocotus solaris Blyth, 1846 – purpurek pomarańczowy
- Pericrocotus miniatus (Temminck, 1822) – purpurek sundajski
- Pericrocotus ethologus Bangs & J.C. Phillips, 1914 – purpurek długosterny
- Pericrocotus brevirostris (Vigors, 1831) – purpurek krótkodzioby
- Pericrocotus lansbergei Büttikofer, 1886 – purpurek białobrzuchy
- Pericrocotus flammeus (J.R. Forster, 1781) – purpurek ognisty
- Pericrocotus tegimae Stejneger, 1887 – purpurek japoński
- Pericrocotus cantonensis Swinhoe, 1861 – purpurek brązoworzytny
- Pericrocotus divaricatus (Raffles, 1822) – purpurek białoczelny
- Pericrocotus roseus (Vieillot, 1818) – purpurek różowy
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b C.J. Sundevall: Methodi naturalis avium disponendarum tentamen. Försök till fogelklassens naturenliga uppställnung. Stockholm: Samson & Wallin, 1872, s. 26. (szw. • łac.).
- ↑ F. Boie. H. Boie an Wagler. Buitenzorg aus Java ben 25. Aug. 1826. „Isis von Oken”. 20, s. 725, 1827. (niem.).
- ↑ R.P. Lesson: Traité d’ornithologie, ou, Tableau méthodique des ordres, sous-ordres, familles, tribus, genres, sous-genres et races d’oiseaux: ouvrage entièrement neuf, formant le catalogue le plus complet des espèces réunies dans les collections publiques de la France. Bruxelles: Chez F.G. Levraul, 1831, s. 388. (fr.).
- ↑ W. Swainson: Zoological illustrations, or, Original figures and descriptions of new, rare, or interesting animals, selected chiefly from the classes of ornithology, entomology, and conchology, and arranged according to their apparent affinities. Wyd. 2. Cz. 2. London: Baldwin & Cradock, 1831–1832, s. ryc. 52 i tekst. (ang.).
- ↑ P.J. Selby: A Catalogue of the generic and sub-generic types of the class Aves arranged according to the natural system, with separate lists, distinguishing the various quarters of the globe in which they are to be procured. Newcastle: 1840, s. 6. (ang.).
- ↑ H. Schlegel & F.P.L. Pollen: Mammifères et oiseaux. W: F.P.L. Pollen & D.C. von Dam: Recherches sur la faune de Madagascar et de ses dépendances. Cz. 2. Leyde: J.K. Steenhoff, 1868, s. 85. (fr.).
- ↑ C.A. Бутурлин. Птицы Приморской области. Из материалов Владивостокского музея общества изучения Амурского края. „Наша охота”. 1 (2), s. 127, 1910. (ros.).
- ↑ O. Bangs & J.Ch. Phillips. Notes on a collection of birds from Yunnan. „Bulletin of the Museum of Comparative Zoology at Harvard College”. 58, s. 283, 1914. (ang.).
- ↑ Pericrocotus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2015-04-19] (ang.).
- ↑ a b F. Boie. Generalübericht der ornithologischen Ordnungen, Familien und Gattungen. „Isis von Oken”. Jahrgang 1826, s. 972, 1826. (niem.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko, Podrodzina: Campephaginae Vigors, 1825 - liszkojady (wersja: 2024-10-09), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2024-11-16].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy): Bristlehead, butcherbirds, woodswallows, ioras, cuckooshrikes, Shriketit. IOC World Bird List (v14.2). [dostęp 2024-11-16]. (ang.).
- ↑ D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Cuckooshrikes (Campephagidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, Pericrocotus, DOI: 10.2173/bow.campep2.01 [dostęp 2023-06-02] (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Pericrocotus [dostęp 2022-01-18].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Phoenicornis [dostęp 2023-06-01].
- ↑ G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma an indication of the typical species of each genus. Wyd. 2. London: R. and J.E. Taylor, 1841, s. 47. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Acis [dostęp 2022-01-18].
- ↑ G.R. Gray: Catalogue of the genera and subgenera of birds contained in the British Museum. London: The Trustees, 1855, s. 57. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Motacilloides [dostęp 2023-06-01].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).