Potrącenie

Potrącenie (łac. compensatio; kompensacja, kompensata) – w prawie cywilnym umorzenie dwóch przeciwstawnych sobie wierzytelności poprzez złożenie oświadczenia woli przez jednego wierzyciela drugiemu wierzycielowi lub w drodze dwustronnej umowy.

W języku potocznym o potrąceniu mówi się również w razie pomniejszenia wysokości należnego świadczenia z innych przyczyn.

Kompensata uchyla konieczność realnego wykonania świadczeń przez obie strony, a zaspokojenie wierzyciela wyraża się w tym, iż nie musi on wykonywać przeciwstawnego zobowiązania.

Przesłanki potrącenia:

• dwie osoby muszą być względem siebie zarówno wierzycielami jak i dłużnikami,
• przedmiotem świadczeń w obu przypadkach są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone co do gatunku,
• obie wierzytelności są wymagalne (odroczenie wykonania zobowiązania udzielone przez sąd albo bezpłatnie przez wierzyciela nie wyłącza potrącenia)
• wierzytelność osoby dokonującej potrącenia jest zaskarżalna.

Nie mogą być umorzone przez potrącenie:

• wierzytelności nieulegające zajęciu,
• wierzytelności o dostarczenie środków utrzymania,
• wierzytelności wynikające z czynów niedozwolonych,
• wierzytelności, co do których potrącenie jest wyłączone przez przepisy szczególne

Bibliografia

• Zbigniew Radwański, Adam Olejniczak: Zobowiązania – część ogólna. Warszawa: C. H. Beck, 2016. ISBN 978-83-255-8840-3. Brak numerów stron w książce