Poti
![Ziemia](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e9/Geographylogo.svg/20px-Geographylogo.svg.png)
Port w Poti | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Region | |||||
Data założenia |
VII w. p.n.e. | ||||
Powierzchnia |
65,8 km² | ||||
Populacja • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy |
+995 493 | ||||
Kod pocztowy |
4400 | ||||
Położenie na mapie Megrelii i Górnej Swanetii ![]() | |||||
Położenie na mapie Gruzji ![]() | |||||
![]() | |||||
Strona internetowa |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fc/Cathedral_in_Poti.jpg/220px-Cathedral_in_Poti.jpg)
Poti (gruz. ფოთი, dawniej gr. Fasis) – miasto w Gruzji, w regionie Megrelia-Górna Swanetia.
Położone jest nad Morzem Czarnym, przy ujściu rzeki Rioni, na Nizinie Kolchidzkiej. Obok Batumi, port w Poti jest najważniejszym portem morskim Gruzji.
Na wschód od miasta znajduje się Kolchidzki Park Narodowy.
W Poti znajduje się siedziba gruzińskiej Straży Przybrzeżnej.
W mieście rozwinął się przemysł maszynowy, metalowy, spożywczy oraz stoczniowy[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W miejscu dzisiejszego miasta, w VII wieku p.n.e. powstała grecka kolonia Fasis, która przerodziła się w miasto. Od swych początków pełniło funkcję ważnego portu nad Morzem Czarnym, gdzie krzyżowały się szlaki handlowe między Europą i Azją. Zawsze było ośrodkiem kosmopolitycznym; grecki historyk Strabon pisał, że „w Fasis są ludzie mówiący 60 językami”. Niegdyś działała tu szkoła retoryki. Miasto było wielokrotnie najeżdżane, m.in. przez Turków. W sierpniu 2008 podczas wojny w Osetii Południowej, Poti zostało zajęte przez rosyjskie wojska. W tym samym roku ustanowiono w mieście wolną strefę ekonomiczną[2].
Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]Ludzie związani z Poti
[edytuj | edytuj kod]Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Poti, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-08-06] .
- ↑ Wybrzeże i Adżaria. W: Sławomir Adamczak: Gruzja, Armenia i Azerbejdżan. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2013, s. 227, seria: Praktyczny przewodnik. ISBN 978-83-7642-141-4.