Pomoc:Tabele

Skocz poniżej nawigacji.

Dla każdego

Te informacje dotyczą zarówno edytora wizualnego, jak i edytora wikikodu (Czym to się różni?)

Tabele można edytować zarówno w kodzie źródłowym, jak i za pomocą edytora wizualnego. Jeśli chodzi o kod źródłowy, zalecane jest używanie znaczników składni wiki (znaczniki te w większości muszą zaczynać się na początku nowej linii).

W edytorze wizualnym

	Edytor wizualny może być używany do wstawiania i edytowania tabel. Można również zastosować metodę „przeciągnij i upuść”, mając na komputerze tabelę zapisaną w pliku w formacie .csv.
Po kliknięciu przycisku „Tabela” w menu „Wstaw” edytor wizualny wstawi pustą tabelę 4x4. W trybie edycji tabeli jest dostępne menu edycji tabeli. Z tego menu można dodać nagłówek tabeli.
By wybrać komórkę, należy kliknąć na nią raz.
By edytować zawartość komórki (np. dopisać coś albo poprawić błąd w pisowni), należy kliknąć dwa razy. Można też zaznaczyć komórkę i nacisnąć ↵ Enter. Aby zakończyć edycję komórki, należy kliknąć gdziekolwiek indziej.
	Można dodawać i usuwać kolumny i wiersze.
Można także łączyć komórki: należy je zaznaczyć i kliknąć „⧼visualeditor-table-caption⧽”
W wyniku łączenia komórek zawartość tylko z jednej z nich jest zachowana. Aby odzyskać zawartość utraconą w wyniku łączenia, należy użyć przycisku Cofnij, przesunąć albo skopiować zawartość, a następnie połączyć komórki ponownie.
Można też rozdzielić uprzednio połączone komórki. Zawartość połączonych komórek pozostanie w pierwszej spośród rozdzielonych. W razie potrzeby można wyciąć ją i wkleić do innych komórek.

W kodzie źródłowym

Podstawy budowy

Wikipediowe tabele są tabelami HTML, w których podstawowe znaczniki mają uproszczoną postać i nie wymagają znaczników zamykających dany element. Wyjątkiem jest tylko znacznik otwierający tabelę, który wymaga znacznika zamykającego tabelę, czyli para znaczników {| i |}.

Poniżej porównanie obu składni:

Kod HTML: <table> <caption>Tytuł</caption> <tr> <th>Nagłówek A</th> <th>Nagłówek B</th> </tr> <tr> <td>Komórka 1A</td> <td>Komórka 1B</td> </tr> <tr> <td>Komórka 2A</td> <td>Komórka 2B</td> </tr> </table>

Wikikod: {| |+ Tytuł ! Nagłówek A ! Nagłówek B |- | Komórka 1A | Komórka 1B |- | Komórka 2A | Komórka 2B |}

...co daje w wikipediowym artykule ten sam efekt:

Tytuł

Nagłówek A	Nagłówek B
Komórka 1A	Komórka 1B
Komórka 2A	Komórka 2B

Tabela niesformatowana

Tabela z poprzedniej sekcji artykułu nie jest zbyt czytelna, przede wszystkim brakuje w niej ramek. Na Wikipedii takie rozwiązanie nazywamy tabelą niesformatowaną.

W następnej sekcji jest opisany sposób tworzenia tabeli sformatowanej – rozwiązania stosowanego powszechnie w wikipediowych artykułach.

Tu zatrzymajmy się na moment i zastanówmy, czy taka „surowa” tabela może być do czegoś przydatna. Okazuje się, że tak. Co prawda niezbyt często, ale jest wykorzystywana do tzw. tabulacji, czyli mechanizmu wyrównywania fragmentów w kolejnych akapitach.

Oto przykład przepisu na chleb. Jest to tabela niesformatowana z 2 kolumnami:

mąka pszenna	– 250 gramów
mąka żytnia	– 200 gramów
woda	– 400 ml
zakwas	– 3 duże łyżki
sól	– 1 łyżeczka

Jak widać, tekst został wyrównany na półpauzach (na początku drugiej kolumny tabeli).

Zazwyczaj wszystko umieszcza się w tabelach sformatowanych (opisanych poniżej), ale osoba edytująca artykuł może mieć inne priorytety (spowodowane np. nadmiarem tabel w artykule albo prezentacją różnych rodzajów informacji).

Tabela sformatowana (zalecany kod tabeli)

Na Wikipedii stosowane są klasy zawierające cały szereg parametrów usprawniających wyświetlanie tabeli. Wikipediowe klasy różnią się między sobą różnymi dodatkowymi funkcjonalnościami, ale wszystkie dają ten sam podstawowy i spójny wygląd, charakterystyczny dla wikipediowych artykułów.

Podstawowa klasa, zalecana i stosowana w przeważającej większości tabel na Wikipedii, to polecenie wstawiane w pierwszej linii kodu tabeli zaraz za znacznikiem początku tabeli.

Wygląda ono tak:

{| class="wikitable"

Właśnie tak, jak powyżej, powinna zaczynać się każda tabela na Wikipedii, o ile nie mamy wyraźnych powodów do wprowadzania dodatkowych funkcjonalności związanych np. z sortowaniem kolumn czy zbiorczym modyfikowaniem wybranych parametrów wyglądu. Zresztą te dodatkowe klasy (opisane w innych miejscach poradnika) są tylko drobnymi modyfikacjami zalecanej klasy.

Poniżej przykład całego kodu tabeli opatrzonej zalecaną klasą:

{| class="wikitable"
|+ Tytuł
! Nagłówek A
! Nagłówek B
|-
| Komórka 1A
| Komórka 1B
|-
| Komórka 2A
| Komórka 2B
|}

...co daje:

Tytuł

Nagłówek A	Nagłówek B
Komórka 1A	Komórka 1B
Komórka 2A	Komórka 2B

Jak widać, różnica między tabelą niesformatowaną (opisaną wcześniej) a tabelą sformatowaną jest olbrzymia. Przede wszystkim wszystko jest dobrze widoczne.

Zasady układania kodu

Znaczniki

Poniżej wszystkie znaczniki wikikodu. Zastępują one podstawowe znaczniki HTML:

• {| – początek tabeli – zastępuje <table>
• |+ – początek tytułu tabeli – zastępuje <caption> (i nie potrzebuje odpowiednika </caption>)
• |- – początek nowego wiersza tabeli – zastępuje <tr> (i nie potrzebuje odpowiednika </tr>)
• ! – początek komórki nagłówka – zastępuje <th> (i nie potrzebuje odpowiednika </th>)
• | – początek komórki zwykłej – zastępuje <td> (i nie potrzebuje odpowiednika</td>)
• |} – koniec tabeli – zastępuje </table>

Jak widać, nie ma ich wiele. W trudniejszych sytuacjach do wikikodu można natywnie dopisywać inne znaczniki, polecenia i parametry HTML, aczkolwiek wiele rzeczy w wikikodzie jest rozwiązanych selektorami klas (class=...).

Początek kodu tabeli

Kod tabeli musi zawsze zaczynać się na początku akapitu, przy czym może to być akapit zwykły lub akapit z wcięciem. Poniżej przykłady:

{| class="wikitable"
: {| class="wikitable"
:: {| class="wikitable"
::: {| class="wikitable"

Natomiast nie ma możliwości umieszczania tabeli w listach wypunktowanych (wiersz zaczyna się gwiazdką *) i listach numerowanych (wiersz zaczyna się kratką #). Ciąg takiej listy można tylko przerwać i umieścić tabelę w osobnym akapicie.

Spacje pomiędzy początkiem akapitu (czyli początkiem linii kodu) i początkiem kodu tabeli są pomijane przez oprogramowanie, natomiast inne znaki tam umieszczone (niż użyte powyżej dwukropki) spowodują błąd – w artykule zamiast tabeli wyświetli się jawnie jej kod.

Pusty znacznik tytułu tabeli można pominąć. Również pusty znacznik pierwszego wiersza tabeli można pominąć (ale tylko pierwszego wiersza). Obecność tych znaków nie przeszkadza, ale lepiej je usunąć dla uproszczenia kodu. Dopiero znaczniki kolejnych wierszy są konieczne.

{| class="wikitable"
|+                     znacznik pusty (zbędna linia kodu)
|-                     znacznik pusty (zbędna linia kodu)
|
...

{| class="wikitable"
|+ Tytuł tabeli        znacznik z tekstem (potrzebny)
|- align=right         znacznik z poleceniem (potrzebny)
|
...

Koniec kodu tabeli

Znacznik końca tabeli musi zawsze stać na początku nowej linii kodu (nie licząc ewentualnych spacji).

Pominięcie znacznika końca tabeli spowoduje błąd – w dole tabeli znajdzie się cała reszta artykułu.

W poprzednim wierszu przed znacznikiem końca tabeli powinna być zdefiniowana komórka, ewentualnie znacznik końca tabeli osadzonej. Z logicznego punktu widzenia nie ma tam miejsca na nic innego, czasami tylko edytujący wstawiają tam pusty wiersz (który nic nie robi) mający pomóc w orientacji osoby piszącej podczas tworzenia wyjątkowo skomplikowanej konstrukcji. Jednak zaskakująco często zdarza się, że jest tam umieszczony znacznik nowego wiersza – prawdopodobnie wstawiany podczas kopiowania fragmentu kodu. Znacznik ten w tym miejscu nic nie robi i należy go usunąć, bo jest tylko balastem.

lepiej:     gorzej:

|...        |...
|...        |...
|...        |...
|}          |-      <- zbędne
            |}

Po znaczniku końca tabeli można wpisywać wszystko w dowolnej konfiguracji, bo i tak zawsze zostanie to wyświetlone niżej jako nowy akapit.

Tak więc mamy tutaj 3 możliwości układania kodu – bez wpływu na wygląd artykułu:

|} tekst po tabeli        |}                     |}
                          tekst po tabeli
                                                 tekst po tabeli

Trzecie z powyższych rozwiązań wydaje się najbardziej eleganckie (po dwóch enterach) i przede wszystkim najbardziej czytelne dla innych osób zaglądających do kodu.

Układanie kodu w pionie i poziomie

Zasadniczo wszystkie wymienione powyżej znaczniki muszą się zaczynać od nowej linii kodu. Jest jednak jeden wyjątek: druga i następne komórki (nagłówka i zwykłe) mogą zaczynać się w kodzie od nowego wiersza, ale równie dobrze można je układać w tej samej linii. Każda następna komórka umieszczona w tej samej linii musi być jednak poprzedzona dwiema pałkami (a nie jedną, jak na początku linii).

Poniżej przykłady obu sposobów układania kodu:

{| class="wikitable" |+ Tytuł tabeli ! Nagłówek A ! Nagłówek B ! Nagłówek C |- | Komórka A | Komórka B | Komórka C |}

{| class="wikitable" |+ Tytuł tabeli ! Nagłówek A || Nagłówek B || Nagłówek C |- | Komórka A || Komórka B || Komórka C |}

...co daje ten sam efekt:

Tytuł tabeli

Nagłówek A	Nagłówek B	Nagłówek C
Komórka A	Komórka B	Komórka C

Pierwszy sposób jest wygodny i bardziej przejrzysty, gdy mamy wiele komórek o zróżnicowanej treści. Drugi sposób jest dobry przy dużych zestawieniach podobnych informacji (np. tabela wyników rozgrywek sportowych).

W przypadku kolejnych komórek nagłówka zamiast dwóch pałek można też użyć dwóch wykrzykników, byle konsekwentnie w ramach tej samej linii kodu. Oba poniższe zapisy są równoważne:

! Nagłówek A || Nagłówek B || Nagłówek C
! Nagłówek A !! Nagłówek B !! Nagłówek C

Można mieszać porządki i układać sąsiednie komórki trochę w pionie, trochę w poziomie. Poniżej fragment kodu z 3 komórkami w wierszu. Wszystkie 4 kombinacje dają dokładnie ten sam wygląd tabeli:

|-          |-                   |-
| Kom.1     | Kom.1 || Kom.2     | Kom.1 || Kom.2 || Kom.3
| Kom.2     | Kom.3
| Kom.3

Powyższe to tylko przykład mieszania porządków, możliwa jest każda kombinacja.

Poniżej wybór różnych układów kodu jednego wiersza z 6 komórkami:

|-            |-                 |-                 |-
| x || x      | x || x || x      | x || x           | x
| x || x      | x || x || x      | x                | x || x || x || x
| x || x                         | x || x || x      | x

Wstawianie dodatkowych poleceń

Po znaczniku początku tabeli

Nie ma lepszego przykładu niż polecenie nadania tabeli stylu zalecanego na Wikipedii:

{| class="wikitable"

Oczywiście w praktyce można znaleźć w tym miejscu znacznie więcej poleceń definiujących wygląd całej tabeli.

Po znaczniku tytułu tabeli

Znacznik tytułu tabeli to znacznik, po którym wpisuje się tekst. W związku z tym każde polecenie po tym znaczniku musi być zakończone pałką, która oddziela polecenia od tekstu.

Oto przykład wyrównania tekstu tytułu tabeli do prawej:

|+ style="text-align:right"| Tytuł tabeli

Jak widać powyżej, zastosowano polecenie stylu. Oprócz poleceń stylu istnieją również ich uproszczone wersje, które widać niżej w sekcji dotyczącej poleceń dla komórki, ale np. w przypadku znacznika tytułu tabeli polecenia uproszczone nie działają:

|+ style="text-align:right"| ...     polecenie działa
|+ align="right"| ...                polecenie nie działa

Trzeba zawsze uważać z poleceniami uproszczonymi, a w przypadku problemów stosować polecenia stylu, jako bezpieczniejsze.

Po znaczniku nowego wiersza

Po tym znaczniku w jego linii kodu już nic nie ma, bo komórki mogą być definiowane dopiero od następnej linii, w związku z tym polecenia wpisuje się tutaj zwyczajnie (tak jak po znaczniku początku tabeli). Nie trzeba pomagać sobie znakiem pałki (jak przy znaczniku tytułu tabeli).

W poniższym przykładzie wszystkie komórki w tym wierszu będą wyrównane do prawej. Podano obie wersje poleceń – pełną i uproszczoną, bo w odróżnieniu od znacznika tytułu tabeli obie tutaj zadziałają..., choć nie do końca. Wyjaśnienie pod przykładem.

|- style="text-align:right"     polecenie działa
|- align=right                  polecenie też działa

Uwaga: oba powyższe warianty zadziałają w komórkach zwykłych, natomiast w komórkach nagłówka niektórych rzeczy nie da się zrobić zbiorczo (po znaczniku wiersza), a wtedy trzeba formatować każdą komórkę osobno. Tu mamy właśnie taką sytuację. Jednak niektóre inne polecenia zadziałają tutaj nawet na komórki nagłówka. Zawsze trzeba sprawdzać, czy komórki nagłówka przyjmą dane polecenie zbiorczo (po znaczniku wiersza), podczas gdy komórki zwykłe przyjmą je zbiorczo zawsze.

Na końcu poradnika znajduje się tabela ze wszystkimi poleceniami i miejscami, w których one działają.

Po znaczniku komórki

Po każdym znaczniku każdej komórki (nagłówka lub zwykłej) można wstawić dodatkowe polecenie lub nawet ich zestaw, które będą modyfikować wygląd zawartości komórki. Można tak zmieniać kolory, kierunek wyrównywania tekstu itd., a nawet scalać kilka komórek.

Robi się to poprzez wstawienie polecenia i zakończenie go kolejnym znakiem pałki.

Przykłady dla pierwszej komórki w linii kodu:

! tekst                       <- tekst komórki nagłówka domyślnie
!style="color:Red"| tekst     <- tekst komórki nagłówka czerwony

| tekst                       <- tekst komórki zwykłej domyślnie
|style="color:Red"| tekst     <- tekst komórki zwykłej czerwony

Przykłady dla którejś z kolejnych komórek w linii kodu:

! tekst || tekst                       <- tekst 2. komórki nagłówka domyślnie
! tekst ||style="color:Red"| tekst     <- tekst 2. komórki nagłówka czerwony

| tekst || tekst                       <- tekst 2. komórki zwykłej domyślnie
| tekst ||style="color:Red"| tekst     <- tekst 2. komórki zwykłej czerwony

Uwaga: w przypadku komórek nagłówka separatorem drugiej i następnych komórek mogą być dwie pałki lub dwa wykrzykniki, jednak zawsze po dodaniu polecenia musi być pałka:

! tekst ||style="color:Red"| tekst ||...| tekst   <- dobrze
! tekst !!style="color:Red"| tekst !!...| tekst   <- dobrze
! tekst !!style="color:Red"! tekst !!...! tekst   <- źle
                           ↑            ↑

W powyższym przykładzie strzałki pokazują omawiane miejsca, a wielokropek symbolizuje miejsce na jakieś polecenie. Pierwsze dwa przykłady (poprawne) dają taki sam efekt:

tekst	tekst	tekst

Trzeci przykład (z błędem) wyświetli się tak:

tekst	style="color:Red"! tekst	...! tekst

Jeżeli zrezygnujemy ze wstawienia polecenia, ale pozostawimy miejsce dla niego przewidziane – nic się nie stanie. W kodzie będzie balast, ale tabela wyświetli się normalnie:

|align=right| tekst             <- składnia poprawna
| tekst                         <- składnia poprawna
|| tekst                        <- balast: nadmiarowa pałka
| | tekst                       <- balast: nadmiarowe spacja i pałka

| tekst ||align=right| tekst    <- składnia poprawna
| tekst || tekst                <- składnia poprawna
| tekst ||| tekst               <- balast: nadmiarowa pałka
| tekst || | tekst              <- balast: nadmiarowe spacja i pałka

Oczywiście takie wady składni należy poprawiać, usuwając nadmiarowe znaki.

Dopiero przy 4 pałkach tabela zareaguje inaczej – w zależności od tego, czy pojawią się tam tylko pałki, czy też dodatkowe spacje – utworzeniem nowej komórki lub pojawieniem się w treści komórki znaku pałki.

Powyższe przykłady dotyczą również komórek nagłówka i znaków wykrzyknika.

Białe znaki

Białe znaki to odstępy poziome i pionowe, czyli spacje, tabulatory i entery. Tabulatorów na Wikipedii nie używa się (mimo że działają), ich ewentualne pojawienie się w kodzie artykułu boty zmieniają na spacje.

Entery

Wprowadzenie entera do tekstu komórki powoduje utworzenie nowego akapitu tekstu, ale odstęp pomiędzy tymi akapitami będzie powiększony. Użycie entera ma uzasadnienie tylko przy prezentacji dłuższych tekstów, gdy chcemy wyraźnie zaznaczyć pojawienie się nowego akapitu, np.:

Zapisując zmiany, wyrażasz nieodwołalną zgodę na udostępnianie Twojego wkładu na licencjach CC-BY-SA 3.0 i GFDL oraz na wykorzystanie go w dowolnej formie. Treść ta musi być dostępna na tych zasadach, jeśli nie jest wynikiem Twojej samodzielnej pracy. Zobacz szczegółowe informacje o warunkach korzystania.

Tworzenie akapitów odbywa się w skomplikowany sposób:

• dla wiersza pod znacznikiem otwierającym komórkę wystarczy jeden enter,
• kolejne akapity robi się dwoma enterami (bo jeden enter zrobi spację):

tekst w komórce tekst w komórce tekst w komórce tekst w komórce tekst w komórce

{| class="wikitable" | tekst w komórce 1 enter (akapit) tekst w komórce 2 entery (akapit) tekst w komórce 1 enter (daje spację) tekst w komórce 2 entery (akapit) tekst w komórce |}

Zazwyczaj jednak zależy nam na zwykłym przełamaniu tekstu, a wtedy lepiej używać znacznika „line break” <br />, który robi dokładnie takie same odstępy, jak tekst po samoczynnym przełamaniu:

• najlepiej znaczniki „line break” układać w jednej linii kodu (komórka 1),
• jeżeli chcemy każdy wiersz oddzielnie w kodzie, to musimy zacząć poniżej znacznika otwierającego komórkę, ale komórka dostanie trochę większy odstęp od góry i dołu (komórka 2),
• inaczej się nie da, bo po pierwszym wierszu powstanie większy odstęp (komórka 3):

tekst w komórce 1 tekst w komórce 1 tekst w komórce 1 tekst w komórce 2 tekst w komórce 2 tekst w komórce 2 tekst w komórce 3 tekst w komórce 3 tekst w komórce 3

{| class="wikitable" | tekst w komórce 1<br />tekst w komórce 1<br />tekst w komórce 1 |- | tekst w komórce 2<br /> tekst w komórce 2<br /> tekst w komórce 2 |- | tekst w komórce 3<br /> tekst w komórce 3<br /> tekst w komórce 3 |}

Różnica w działaniu pomiędzy enterami i znacznikami „line break” jest taka:

{| class="wikitable"
| tekst w komórce 1<br />tekst w komórce 1<br />tekst w komórce 1<br />tekst w komórce 1
| tekst w komórce 2
tekst w komórce 2

tekst w komórce 2

tekst w komórce 2
|
tekst w komórce 3

tekst w komórce 3

tekst w komórce 3

tekst w komórce 3
|}

...co daje:

tekst w komórce 1 tekst w komórce 1 tekst w komórce 1 tekst w komórce 1

tekst w komórce 2 tekst w komórce 2 tekst w komórce 2 tekst w komórce 2

tekst w komórce 3 tekst w komórce 3 tekst w komórce 3 tekst w komórce 3

Natomiast wprowadzanie dodatkowych enterów do kodu (a nie treści) tabeli nic nie robi. W poniższym przykładzie:

a) normalnie,

b) enter po znaczniku wiersza nic nie robi (nawet wiele enterów),

c) enter (ale tylko jeden) w treści komórki... nadal nic nie robi (wymyślono to dla możliwości rozdzielania dużych fragmentów kodu w celu ich lepszej czytelności dla osoby piszącej),

d) dwa entery w treści komórki to już za dużo i w komórce pojawi się nowy pusty akapit.

a)           b)           c)           d)
| tekst      | tekst      | tekst      | tekst
|-           |-
| tekst                   |-
             | tekst      | tekst      |-
                                       | tekst

A tak powyższe wygląda w praktyce:

a) tekst tekst

b) tekst tekst

c) tekst tekst

d) tekst tekst

Spacje

Tekst w komórce zachowuje się tak samo jak w pozostałej części artykułu:

• spacje na początku (po znaczniku komórki) nie są wyświetlane,
• spacje na końcu akapitu też nie są wyświetlane,
• spacje przed i po znaczniku przełamania wiersza, czyli <br />, też nie są wyświetlane,
• natomiast:

spacja po enterze daje tekst techniczny.

Jeżeli chcemy coś poszerzyć, trzeba użyć encji twardej spacji  .

W przypadku znaczników kodu spacje też są niepotrzebne, ale wprowadza się je dla lepszej czytelności kodu, np.:

{|class="wikitable"         <- gorzej
{| class="wikitable"        <- lepiej

|-align=right               <- gorzej
|- align=right              <- lepiej

!1||2||3||4                 <- gorzej
! 1 || 2 || 3 || 4          <- lepiej

|tekst||tekst||tekst        <- gorzej
| tekst || tekst || tekst   <- lepiej

Jednak dobrą praktyką jest odróżnianie wyglądu poleceń przypisanych do komórki od wyglądu wyświetlanej zawartości komórki. Chodzi o większenie czytelności kodu. Polecenia niech przylegają do znaków pałki, a zawartość niech będzie między spacjami, bo początkowa i kończąca spacja i tak są pomijane przy wyświetlaniu komórki:

  polecenie     zawartość     polecenie    zawartość

|align=center| tekst tekst ||align=right| tekst tekst
              ↑           ↑              ↑

Powyższe rozwiązanie, oprócz czytelności kodu, pozwala uniknąć błędów składniowych, gdy chcemy wyświetlić na początku komórki niektóre znaki stosowane w składni, np. dywiz czy znak dodawania.

W zwykłym tekście spacja na początku akapitu wyświetla tzw. tekst techniczny, czyli czcionką stałopozycyjną i w ramce z tłem, wykorzystywany np. do prezentacji kodu programowania. W kodzie komórki można to zrobić dopiero od następnej linii kodu, ale z powodu podobnego tła i tak wygląd tekstu technicznego będzie słabo odróżnialny:

Przykład poza tabelą:

to jest tekst techniczny

Przykład w tabeli:

{| class="wikitable"
| przykładowy tekst
 przykładowy tekst     <- tu jest tekst techniczny
przykładowy tekst
 przykładowy tekst     <- tu jest tekst techniczny
przykładowy tekst
|}

...co daje:

przykładowy tekst przykładowy tekst przykładowy tekst przykładowy tekst przykładowy tekst

Problemy z innymi znakami

Poniższe zestawienie pokazuje, że warto wstawiać spacje w kodzie:

|+	znacznik tytułu tabeli
| +	na początku komórki wyświetla symbol dodawania
|-	znacznik początku wiersza
| -	na początku komórki wyświetla dywiz
|#	ma działanie podczas sortowania
| #	na początku komórki wyświetla kratkę (hash)
|}	zamyka tabelę
| }	na początku komórki wyświetla prawą klamrę

Powyższe znaki, jak również kilka innych, potrafią czasami „namieszać” w kodzie tabeli (lub w kodzie artykułu). Warto znać ich zamienniki w postaci encji HTML. Poniżej wszystkie znaki ze zbioru ASCII inne niż spacja, cyfry i litery (bo nie wiadomo, co jeszcze w przyszłości przyjdzie programistom do głowy).

Szczególnie przydatne mogą okazać się zamienniki wykrzyknika i pałki, gdy będzie trzeba je wstawić na początku lub końcu treści komórki.

! ! ! " " " # # # $ $ $ % % % & & & ' ' '

( ( ( ) ) ) * * * + + + , , , - - - . . . / / /

&#58; &#x3A; : &#59; &#x3B; ; &#60; &#x3C; < &#61; &#x3D; = &#62; &#x3E; > &#63; &#x3F; ? &#64; &#x40; @

&#91; &#x5B; [ &#92; &#x5C; \ &#93; &#x5D; ] &#94; &#x5E; ^ &#95; &#x5F; _ &#96; &#x60; `

&#123; &#x7B; { &#124; &#x7C; | &#125; &#x7D; } &#126; &#x7E; ~

Niektóre z powyższych znaków mają również bardziej mnemoniczne wersje encji:

"	"
&	&
'	'
&lt;	<
&gt;	>

Tytuł tabeli

1. Tytuł tabeli – składnia

Jeżeli chcemy, aby nad tabelą pojawił się jej tytuł, używamy kodu |+, np.: {| class="wikitable" |+ Tytuł tabeli. Pojawia się bez ramki nad tabelą i jest wyśrodkowany ! Nagłówek A || Nagłówek B |- | Komórka 1A || Komórka 1B |- | Komórka 2A || Komórka 2B |} ...co daje: Tytuł tabeli. Pojawia się bez ramki nad tabelą i jest wyśrodkowany Nagłówek A Nagłówek B Komórka 1A Komórka 1B Komórka 2A Komórka 2B Jak widać, szerokość tytułu mieści się w szerokości tabeli, a ewentualny nadmiar tekstu ulega przełamaniu do następnych wierszy. Jak widać, pominięto pierwszy znacznik początku wiersza (gdy nie ma przy nim polecenia, jest zbędny). Tytułu tabeli używa się niezbyt często, zazwyczaj wiadomo o co chodzi z treści komórek nagłówka. Nie ma jednak przeciwwskazań do stosowania tytułu tabeli. Znacznik tytułu tabeli powinien być umieszczony w kodzie tabeli w drugiej linii. Co prawda można linię kodu z tym znacznikiem umieścić w innym miejscu – nad lub pod znacznikiem nowego wiersza, a nawet przed końcem tabeli, ale byłoby to robienie bałaganu w składni. Linia kodu tylko z samym znacznikiem tytułu tabeli, ale bez treści, nie wyświetla się i nie generuje odstępu. Jest balastem w kodzie i można ją usunąć. W przypadku omyłkowego wstawienia dwóch (lub więcej) linii kodu z tytułem tabeli, wyświetlana będzie zawartość pierwszej. Komórce tytułu można nadawać wszystkie atrybuty koloru i obramowania. Można zmieniać prawie wszystkie atrybuty tekstu, ale... Nie da się zlikwidować pogrubienia. Można co najwyżej zmienić bold na bold italic. Istnieje możliwość ułożenia tytułu tabeli pod tabelą: |+ style="caption-side:bottom"| Tytuł tabeli na dole. Pozostałe możliwości, czyli z lewej lub prawej, są niestandardowe (wspiera tylko Firefox), a więc nie należy ich używać.

Komórki nagłówka i zwykłe

1. Składnia

Wiersz 1: Nie ma czegoś takiego jak specjalne „wiersze nagłówkowe”. Wystarczy, że komórka nagłówka będzie stać jako pierwsza w linii kodu, a wszystkie komórki zwykłe stojące za nią w tej samej linii kodu też są wyświetlane jako nagłówkowe. Wiersz 2: Alternatywnie można wszystkie następne komórki nagłówka w tej samej linii kodu rozpocząć parą znaków !!. Wiersz 3: Gdy linia kodu zaczyna się komórką nagłówka, to para znaków !! w tylko niektórych kolejnych komórkach w linii kodu nic nie zmieni (np. 3C), mamy jednak bałagan składniowy. Wiersz 4, 5, 6 i 7: W dalszych komórkach kombinacje znaków (!| lub |!) powodują błędy, Wiersz 8: Próba wstawienia komórki nagłówka po komórce zwykłej – w tej samej linii kodu – też powoduje błąd. 1A 1B 1C 1D 2A 2B 2C 2D 3A 3B 3C 3D 4A 4C 4D 5A ! 5C 5D 6A 6C 6D 7A ! 7C 7D 8A 8B !! 8C 8D {| class="wikitable" ! 1A || 1B || 1C || 1D |- ! 2A !! 2B !! 2C !! 2D |- ! 3A || 3B !! 3C || 3D |- ! 4A || 4B !| 4C || 4D |- ! 5A || 5B |! 5C || 5D |- | 6A || 6B !| 6C || 6D |- | 7A || 7B |! 7C || 7D |- | 8A || 8B !! 8C || 8D |}

2. Mieszanie komórek zwykłych i nagłówka

Aby kolejne komórki w tym samym wierszu tabeli zmienić z nagłówkowych na zwykłe (lub w drugą stronę), trzeba nimi rozpocząć nową linię kodu: 1A 1B 1C 1D 1E 2A 2B 2C 2D 2E 3A 3B 3C 3D 3E 4A 4B 4C 4D 4E 5A 5B 5C 5D 5E {| class="wikitable" ! 1A || 1B | 1C ! 1D || 1E |- | 2A || 2B || 2C || 2D || 2E |- | 3A || 3B ! 3C || 3D || 3E |- | 4A || 4B || 4C || 4D || 4E |- ! 5A | 5B ! 5C | 5D ! 5E |} W sposób opisany powyżej konstruuje się tzw. lewy (lub prawy) boczek tabeli: 1A 1B 1C 1D 2A 2B 2C 2D 3A 3B 3C 3D 4A 4B 4C 4D 1A 1B 1C 1D 2A 2B 2C 2D 3A 3B 3C 3D 4A 4B 4C 4D {| class="wikitable" ! 1A || 1B || 1C || 1D |- ! 2A | 2B || 2C || 2D |- ! 3A | 3B || 3C || 3D |- ! 4A | 4B || 4C || 4D |} {| class="wikitable" ! 1A || 1B || 1C || 1D |- | 2A || 2B || 2C ! 2D |- | 3A || 3B || 3C ! 3D |- | 4A || 4B || 4C ! 4D |}

3. Wstawianie poleceń

Poniżej przykłady dla pierwszej i którejś z kolejnych komórek w wierszu – w każdej parze wiersz bez poleceń i z poleceniami: a) komórki nagłówka – tyko jeden wykrzyknik na początku, b) komórki nagłówka – zapis równoważny – wszędzie wykrzykniki, c) komórki zwykłe, na końcu polecenia zawsze stoi znak pałki, nigdy wykrzyknika. a)  ! 1A || 1B || 1C || 1D !width=100| 1A || 1B ||width=100| 1C || 1D b)  ! 2A !! 2B !! 2C !! 2D !width=100| 2A !! 2B !!width=100| 2C !! 2D c) | 3A || 3B || 3C || 3D |width=100| 3A || 3B ||width=100| 3C || 3D

Komórki puste lub brakujące

1. Różnica pomiędzy pustymi i brakującymi

Komórki puste – komórki zdefiniowane w kodzie, ale pozbawione treści. Komórki brakujące – komórki na końcu wiersza, których zdefiniowanie pominięto. Z treścią Puste Brakujące 01A 01B 01C 01D 01E 01F 01G 01H 01I 02A 02B 02C 1A 1B 1C 2A 2B 2C

2. Puste komórki

Komórki pozbawione treści można definiować na dwa sposoby: we wspólnej linii kodu lub w oddzielnych liniach. Jak widać, pałka lub wykrzyknik jako jedyny znak w linii kodu wystarcza, aby komórka się wyświetliła: 1A 1C 2A 2B 3C {| class="wikitable" ! 1A ! ! 1C |- | 2A | 2B | |- | | | 3C |} {| class="wikitable" ! 1A || || 1C |- | 2A || 2B || |- | || || 3C |} W przypadku pustych komórek definiowanych obok siebie w jednej linii kodu – można wstawiać znaki pałki na styk, jednak dla przejrzystości kodu lepiej dodawać spacje w miejscach przeznaczonych na treść (samotne spacje i tak są pomijane przez program, można to sprawdzić, zaznaczając wyświetloną poniżej tabelę): 1A 1B 1C 1D 1E 1F 2D 2F 3D 3F {| class="wikitable" | 1A || 1B || 1C || 1D || 1E || 1F |- ||||||| 2D |||| 2F <- gorzej |- | || || || 3D || || 3F <- lepiej |} Krawędzie sąsiadujących pustych komórek można ukryć poprzez scalanie komórek.

3. Pusty wiersz lub pusta kolumna

Wiersz zawierający tylko puste komórki jest bardzo niski. Kolumna zawierająca tylko puste komórki jest bardzo wąska. W obu powyższych przypadkach brak jakiegokolwiek znaku choćby w jednej komórce powoduje, że działa tylko sam domyślny padding (szerokość .4em, wysokość .2em). Wstawienie jednej lub więcej samotnych spacji nic nie zmieni (oprogramowanie tego nie zauważy). Dopiero wstawienie niewidocznego znaku encji twardej spacji „ ” spowoduje, że oprogramowanie zobaczy, że komórka już nie jest pusta. Sprawę rozwiązuje wstawienie do jednej z komórek (najlepiej do pierwszej w szeregu): w przypadku wiersza – jednej encji twardej spacji  , w przypadku kolumny – czterech encji twardej spacji     . Poniżej przykład dla wiersza pustych komórek: 1A 1B 1C   {| class="wikitable" | 1A | 1B | 1C |- | | | |- |   | | |} {| class="wikitable" | 1A || 1B || 1C |- | || || |- |   || || |} Poniżej przykład dla kolumny pustych komórek: 1A      1D 2A 2D {| class="wikitable" | 1A | |      | 1D |- | 2A | | | 2D |} {| class="wikitable" | 1A || ||      || 1D |- | 2A || || || 2D |} Obecność encji możemy zauważyć, gdy zaznaczymy tabelę. Problem zbyt małej szerokości lub wysokości można rozwiązać też innymi metodami, np. poleceniami padding lub height, ale użycie encji jest najłatwiejsze, najbezpieczniejsze i najłatwiej zrozumiane przez innych edytujących.

4. Brakujące komórki

Można pominąć zdefiniowanie niektórych komórek, ale tylko na prawym końcu wiersza tabeli. Zazwyczaj wygląda to niezbyt estetycznie, ale czasami autorzy znajdują uzasadnienie dla takiego rozwiązania. 01A 01B 01C 1A 2A 2B 3A 3B 3C 3D {| class="wikitable" ! 01A ! 01B ! 01C |- | 1A |- | 2A | 2B |- | 3A | 3B | 3C | 3D |} {| class="wikitable" ! 01A || 01B || 01C |- | 1A |- | 2A || 2B |- | 3A || 3B || 3C || 3D |} Uwaga: w zależności od przeglądarki, fragment obramowania tabeli może zniknąć w miejscu brakujących komórek (np. Firefox wyświetla, Chrome wycina). Po uzupełnieniu brakujących komórek z powyższego układu, wygląda to tak: 01A 01B 01C 1A 2A 2B 3A 3B 3C 3D Nie da się zrobić całego wiersza brakujących komórek poprzez zdublowanie samego znacznika początku wiersza. Poniższy układ nie zadziała, drugi znacznik nowego wiersza (jako ostatni) będzie ważny dla programu, wcześniejszy to balast. Całej brakującej kolumny nie da się zrobić tym bardziej. Ale po co? Wystarczy jedna pusta kolumna lub wiersz przez całą wysokość lub szerokość tabeli. Można co najwyżej na styku kolumny i wiersza (dla symulacji) nadpisać w pustej komórce krawędzie kolorem tła lub stylem obramowania „hidden” (opisane w sekcji o scalaniu). | komórka |- <- balast (można usunąć) |- <- znacznik ważny dla programu | komórka

5. Puste i brakujące – inna metoda

Puste komórki można też ukryć, tzn. ukryć ich obramowanie, ale tylko w tabeli z rozsuniętymi komórkami: polecenie empty-cells: hide działa tylko z border-collapse: separate, zestaw powyższych poleceń działa tylko na całą tabelę, ukryto tylko: 01C, 1A, 2C, 3A i 3B, natomiast 1C i 1D to komórki brakujące. 01A 01B 01D 1B 2A 2B 2D 3C 3D {| class="wikitable" style="border-collapse: separate; empty-cells: hide" ! 01A || 01B || || 01D |- | || 1B |- | 2A || 2B || || 2D |- | || || 3C || 3D |} Teraz można ten niewielki domyślny odstęp powiększyć, dodając polecenie border-spacing: {| class="wikitable" style="border-collapse: separate; border-spacing: 1ex; empty-cells: hide" ...wybranym komórkom, np. ze strzałkami, ukryć obramowanie: |style="border-style:hidden"| → ...komórkom ze strzałkami w dół dodatkowo dać padding na zero i wyrównywanie w poziomie: |style="border-style:hidden; padding:0; text-align:center"| ↓ by uzyskać coś takiego: 1A → 1B ↓ ↓ 2A → 2B

Scalanie komórek

1. Scalanie komórek – zasada działania

Kilka sąsiednich komórek tabeli (w pionie lub poziomie) można wyświetlić jako jedną wspólną komórkę. Czynność taka nazywana jest scalaniem lub łączeniem komórek. Pomimo że obu nazw używa się powszechnie, z technicznego punktu widzenia są to określenia mylące. W rzeczywistości pierwsza komórka w grupie (górna lub lewa) jest powiększana (rozciągana) w ten sposób, że zajmuje również miejsce sąsiednich komórek. W związku z tym zasłonięte komórki trzeba usunąć z kodu tabeli. Nieusunięcie ich skutkuje błędem przesunięcia reszty komórek w prawo lub na dół. 1 (colspan=3) 2(?) 3(?)  4   5  1 2 3 4 5 Angielskie słowo span znaczy po polsku „zakres, rozpiętość, rozciąganie”, co może pomóc w rozumieniu działania polecenia.

2. Scalanie w pionie – polecenie „rowspan”

Poniżej fragment kodu ze scaleniem 3 komórek w pionie. Jak widać, podczas scalania usunięto z kodu komórki 3 i 4: przed scaleniem: po scaleniu: | Komórka 1 | Komórka 1 |- |- | Komórka 2 |rowspan=3| Komórka 2 |- |- | Komórka 3 | Komórka 5 |- | Komórka 4 |- | Komórka 5 Przykład całej tabeli z 2 komórkami scalonymi w pionie (usunięto komórkę 2B): {| class="wikitable" | Komórka 1A |rowspan=2| Komórka 1B | Komórka 1C |- | Komórka 2A | Komórka 2C |- | Komórka 3A | Komórka 3B | Komórka 3C |} {| class="wikitable" | Komórka 1A ||rowspan=2| Komórka 1B || Komórka 1C |- | Komórka 2A || Komórka 2C |- | Komórka 3A || Komórka 3B || Komórka 3C |} ...co daje: Komórka 1A Komórka 1B Komórka 1C Komórka 2A Komórka 2C Komórka 3A Komórka 3B Komórka 3C

3. Scalanie w poziomie – polecenie „colspan”

Poniżej fragment kodu ze scaleniem 3 komórek w poziomie. Jak widać, podczas scalania usunięto z kodu komórki 3 i 4: przed scaleniem: po scaleniu: | Komórka 1 | Komórka 1 | Komórka 2 |colspan=3| Komórka 2 | Komórka 3 | Komórka 5 | Komórka 4 | Komórka 5 Przykład całej tabeli z 2 komórkami scalonymi w poziomie: {| class="wikitable" | Komórka 1A | Komórka 1B | Komórka 1C | Komórka 1D |- | Komórka 2A |colspan=2| Komórka 2B | Komórka 2D |- | Komórka 3A | Komórka 3B | Komórka 3C | Komórka 3D |} {| class="wikitable" | Komórka 1A || Komórka 1B || Komórka 1C || Komórka 1D |- | Komórka 2A ||colspan=2| Komórka 2B || Komórka 2D |- | Komórka 3A || Komórka 3B || Komórka 3C || Komórka 3D |} ...co daje: Komórka 1A Komórka 1B Komórka 1C Komórka 1D Komórka 2A Komórka 2B Komórka 2D Komórka 3A Komórka 3B Komórka 3C Komórka 3D

4. Scalanie w pionie i poziomie – jednocześnie

Ten sam zakres komórek można opatrzyć jednocześnie oboma poleceniami scalania. W efekcie nowo powstała komórka będzie rozciągnięta w obu kierunkach. W poniższym przykładzie podczas scalania usunięto komórki 1B, 1C oraz 2A, 2B i 2C: 1A 1D 1E 2D 2E 3A 3B 3C 3D 3E 4A 4B 4C 4D 4E {| class="wikitable" |colspan=3 rowspan=2| 1A || 1D || 1E |- | 2D || 2E |- | 3A || 3B || 3C || 3D || 3E |- | 4A || 4B || 4C || 4D || 4E |}

5. Scalanie kształtów innych niż prostokątne

Scalenie grupy komórek o innym kształcie niż prostokąt jest niemożliwe, ale można zasymulować taki kształt, nadając wybranym krawędziom wartość „hidden”, czyli ukrywając je. Komórki te nadal nie będą scalone, więc wypełnienie ich treścią będzie utrudnione, ale można też zostawić je puste. {| class="wikitable" |- | 1A || 1B || 1C || 1D || 1E |- | 2A ||style="border-bottom: hidden; border-right: hidden"| ||colspan=2| || 2E |- | 3A ||rowspan=2| || 3C || 3D || 3E |- | 4A || 4C || 4D || 4E |- | 5A || 5B || 5C || 5D || 5E |} ...co daje: 1A 1B 1C 1D 1E 2A 2B 2C 2E 3A 3B 3C 3D 3E 4A 4C 4D 4E 5A 5B 5C 5D 5E 1A 1B 1C 1D 1E 2A ↓→ 2E 3A 3C 3D 3E 4A 4C 4D 4E 5A 5B 5C 5D 5E Więcej przykładów nietypowych kształtów znajduje się na końcu podstrony: Pomoc:Tabele (scalanie).

6. Inne przykłady

1) Scalenie wielopoziomowych nagłówków: 01A 01E 02A 02C 02E 02G 03A 03B 03C 03D 03E 03F 03G 03H 1A 1B 1C 1D 1E 1F 1G 1H 2A 2B 2C 2D 2E 2F 2G 2H 3A 3B 3C 3D 3E 3F 3G 3H {| class="wikitable" !colspan=4| 01A ||colspan=4| 01E |- !colspan=2| 02A ||colspan=2| 02C ||colspan=2| 02E ||colspan=2| 02G |- ! 03A || 03B || 03C || 03D || 03E || 03F || 03G || 03H |- | 1A || 1B || 1C || 1D || 1E || 1F || 1G || 1H |- | 2A || 2B || 2C || 2D || 2E || 2F || 2G || 2H |- | 3A || 3B || 3C || 3D || 3E || 3F || 3G || 3H |} 2) Struktura hierarchiczna, licząc od lewej strony: 01A 01B 01C 01D 01E 01F 1A 1B 1C 1D 1E 1F 2D 2E 2F 3C 3D 3E 3F 4D 4E 4F 5B 5C 5D 5E 5F 6D 6E 6F 7C 7D 7E 7F 8D 8E 8F {| class="wikitable" ! 01A || 01B || 01C || 01D || 01E || 01F |- |rowspan=8| 1A ||rowspan=4| 1B ||rowspan=2| 1C || 1D || 1E || 1F |- | 2D || 2E || 2F |- |rowspan=2| 3C || 3D || 3E || 3F |- | 4D || 4E || 4F |- |rowspan=4| 5B ||rowspan=2| 5C || 5D || 5E || 5F |- | 6D || 6E || 6F |- |rowspan=2| 7C || 7D || 7E || 7F |- | 8D || 8E || 8F |} Więcej przykładów znajduje się na podstronie: Pomoc:Tabele (scalanie).

Marginesy (wewnętrzne i zewnętrzne)

1. Marginesy – składnia

Marginesy to odstępy na zewnątrz lub do wewnątrz obramowania. Można je traktować jak odpychanie. Można odpychać od wszystkich krawędzi obramowania lub tylko od wybranej: Margin (na zewnątrz) Padding (do wewnątrz) zbiorczo: style="margin: wartość" indywidualnie: style="margin-top: wartość" style="margin-right: wartość" style="margin-bottom: wartość" style="margin-left: wartość" zbiorczo: style="padding: wartość" indywidualnie: style="padding-top: wartość" style="padding-right: wartość" style="padding-bottom: wartość" style="padding-left: wartość" W poleceniach zbiorczych można podawać: tę samą wartość w każdym kierunku, dwie pary wartości, kolejno: pion, poziom, trzy wartości zgodnie ze wskazówkami zegara: góra, prawo (i lewo), dół, cztery wartości zgodnie ze wskazówkami zegara: góra, prawo, dół, lewo: style="parametr: wartość" style="parametr: wartość1 wartość2" style="parametr: wartość1 wartość2 wartość3" style="parametr: wartość1 wartość2 wartość3 wartość4" Poniżej przykłady dla „margin”, ale dotyczą też „padding”. Przykład dla 4 różnych wartości: style="margin: 6px 20px 4px 10px" Warto jednak zauważyć, że: style="margin: 20px" <- to samo style="margin: 20px 20px" <- to samo style="margin: 20px 20px 20px" <- to samo style="margin: 20px 20px 20px 20px" <- to samo Tak samo w parach pion-poziom: style="margin: 5px 10px" <- to samo style="margin: 5px 10px 5px" <- to samo style="margin: 5px 10px 5px 10px" <- to samo Istnieje jednak różnica pomiędzy podawaniem zera i podawaniem jednego kierunku: style="margin-right: 20px" style="margin: 0 20px 0 0" ...w pierwszym przypadku nastąpi zmiana tylko przy prawej krawędzi z zachowaniem domyślnych wartości przy pozostałych krawędziach, w drugim domyślne wartości zostaną zmniejszone do zera.

2. Co i jak można odpychać?

Znacznik Parametr Po znaczniku początku tabeli margin* Po znaczniku tytułu margin i padding Po znaczniku komórki nagłówka lub zwykłej padding Po znaczniku początku wiersza nie dotyczy * Zobacz uwaga na końcu ramki. ...ponadto: margin wartości ujemne i/lub dodatnie padding tylko wartości dodatnie Wartości domyślne: Wikitabela Tabela style="margin: 1em 0 1em 0" style="margin: 1em 0" Tytuł tabeli style="margin: 0 0 0 0; padding: 0 0 0 0" style="margin: 0; padding: 0" Komórka nagłówka i zwykła style="padding: .2em .4em .2em .4em" style="padding: .2em .4em" Tabela niesformatowana Tabela style="margin: 0 0 0 0" style="margin: 0" Tytuł tabeli style="margin: 0 0 0 0; padding: 0 0 0 0" style="margin: 0; padding: 0" Komórka nagłówka i zwykła style="padding: 1px 1px 1px 1px" style="padding: 1px" Tabela sformatowana "margin: 1em 0" (domyślnie) Tytuł Nagłówek Nagłówek Komórka Komórka Tabela niesformatowana "margin: 0" (domyślnie) Tytuł Nagłówek Nagłówek Komórka Komórka Co ciekawe, padding działa nawet na tabelę zawierającą tylko jedną pustą komórkę: {| class="wikitable" |style="padding:20px"| |} {| class="wikitable" | |} * Padding po znaczniku początku tabeli: Tak naprawdę padding po znaczniku początku tabeli, czyli margines wewnętrzny obramowania tabeli, też jest możliwy (chodzi o ramkę samej tabeli bez obramowania komórek). Trzeba jednak użyć sztuczki w postaci dwóch pozornie sprzecznych poleceń – tabeli typu „separate” i ustawienia wartości tej separacji („border-spacing”) na zero, np.: {| class="wikitable" style="border-collapse:separate; border-spacing: 0; padding: 5px 10px 15px 30px" 1A 1B 2A 2B Rozwiązanie to ma jednak wadę – nie da się uzyskać tak cienkiego obrysu komórek, jak w normalnej wikitabeli – tutaj obrys będzie podwójny, bo krawędzie będą się stykać, a nie nachodzić na siebie. Wikitabela ma parametr „border-collapse” domyślnie ustawiony na wartość „collapse”, natomiast tabela niesformatowana ma domyślnie wartość „separate”. Domyślna wartość „border-spacing” wynosi 2px.

3. Marginesy – po znaczniku początku tabeli

Przykłady powiększania odstępów: przed tabelą o wartość „1em”: {| class="wikitable" style="margin-top: 1em" przed tabelą o wartość „1em”, a po tabeli o „2em”: {| class="wikitable" style="margin-top: 1em; margin-bottom: 2em" przed i po tabeli o taką samą wartość, np. „1em”: metoda 1 (dwa parametry): {| class="wikitable" style="margin-top: 1em; margin-bottom: 1em" metoda 2 (jeden parametr, dwie wartości): {| class="wikitable" style="margin: 1em 0" powyżej w drugiej metodzie podano wartość jednocześnie dla góry i dołu („1em”), co wymusiło podanie do pary jakiejś wartości w poziomie, a domyślnie jest nią (dla tabeli w poziomie) zero. Wartości można podawać w konkretnych jednostkach albo dać samo zero, ewentualnie zastosować wartość „auto”, która oblicza optymalne wartości dla odstępów poziomych, wyśrodkowując. Niestety wśród tych możliwości nie ma czegoś takiego jak „wartość domyślna”, którą chcielibyśmy zastąpić jedną z wartości w poleceniu zbiorczym. W takiej sytuacji trzeba skorzystać z wybranych poleceń indywidualnych. Przykłady zmniejszania odstępów: przed tabelą o wartość „-1ex”: {| class="wikitable" style="margin-top: -1ex" Powyżej podano wartość w jednostkach [ex], które są mniejsze od jednostek [em], a dokładnie jest to wysokość liter bez wydłużeń górnych ani dolnych. Taka wartość wydaje się bezpieczniejsza dla odstępu ujemnego, można też podać inaczej, np. [-.5em] albo [-8px]. Chodzi o to, by nie przesadzić ze zbliżeniem do sąsiadującego akapitu w artykule. Poniżej przykład działania ujemnych marginesów. Aby było je widać, przykładowe tabele osadzono w jednokomórkowych tabelach nadrzędnych. Użyto kolejno poleceń: {|class="wikitable" style="margin-top: -1em" {|class="wikitable" style="margin-bottom: -1em" {|class="wikitable" style="margin-left: -1em" {|class="wikitable" style="margin-right: -1em" Nagłówek A Nagłówek B Komórka A Komórka B Nagłówek A Nagłówek B Komórka A Komórka B Nagłówek A Nagłówek B Komórka A Komórka B Nagłówek A Nagłówek B Komórka A Komórka B Uwaga: W parametrze „margin” odstępy pionowe (ale tylko pionowe) nakładają się na siebie, a nie dodają (liczy się większy), np.: 1 i 0 → 1, 1 i 1 → 1, 1 i 2 → 2. Powyższe działa także dla obu wartości niedodatnich, np.: -1 i  0 → -1, -1 i -1 → -1, -1 i -2 → -2. Jednak przy przeciwstawnych znakach wartości sumują się: -1 i  1 →  0, -1 i  3 →  2.  1 i -3 → -2. Nakładanie się na siebie odstępów pionowych „margin” ma znaczenie nie tylko przy ustawianiu sąsiadujących tabel w pionie, ale także na styku tabel z innymi elementami, czyli z treścią artykułu (np. z akapitami, obrazkami, nagłówkami czy infoboxami), bo one również mają zdefiniowany parametr „margin”. Przykłady – odstępy poziome: "margin-right: 0" "margin-left: 0" "margin-right: 1em" "margin-left: 0" "margin-right: 0" "margin-left: 1em" "margin-right: 1em" "margin-left: 1em" Przykłady – odstępy pionowe: -2em + 1em → -1em "margin-bottom: -2em" margin domyślnie -1em + 1em → 0 "margin-bottom: -1em" margin domyślnie 0 + 1em → 1em "margin-bottom: 0" margin domyślnie 1em + 1em → 1em "margin-bottom: 1em" (domyślnie) margin domyślnie 2em + 1em → 2em "margin-bottom: 2em" margin domyślnie

4. Marginesy – osadzenie tabeli idealnie w komórce tabeli nadrzędnej

Tabela osadzona w komórce tabeli nadrzędnej jest wyświetlana z domyślnym marginesem własnym i domyślnym paddingiem komórki obejmującej: Nagłówek A Nagłówek B Komórka A Komórka B Aby tabelę osadzić idealnie w komórce tabeli nadrzędnej, trzeba wykonać 3 operacje: komórka nadrzędna – padding na zero, tabela osadzona – margin na zero i ukrycie jej obramowania (wartość: hidden) 1A 1B 1C 2A Nagłówek A Nagłówek B Komórka A Komórka B 2C 3A 3B 3C {| class="wikitable" | 1A || 1B || 1C |- | 2A |style="padding: 0"| {| class="wikitable" style="margin: 0; border-style: hidden" ! Nagłówek A || Nagłówek B |- | Komórka A || Komórka B |} | 2C |- | 3A || 3B || 3C |}

5. Marginesy – po znaczniku tytułu

Tytuł tabeli jest jedynym miejscem, gdzie można użyć obu poleceń, co daje okazję do porównania ich działania. Kolorem i obrysem zaznaczono powierzchnię komórki. Użyto kolejno poleceń: |+ style="background: Gold; border: solid 1px"| Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł |+ style="background: Gold; border: solid 1px; margin:40px"| Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł |+ style="background: Gold; border: solid 1px; padding:40px"| Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł |+ style="background: Gold; border: solid 1px; margin:40px; padding:40px"| Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Jak widać poniżej, kontener z tytułem tabeli działa nietypowo, bo nie może wyjść poza szerokość tabeli, przez co „margin” spycha wszystko do środka: brak polecenia marginesu margin: 40px padding: 40px margin: 40px padding: 40px Akapit przed tabelą Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Nagłówek A Nagłówek B Komórka 1A Komórka 1B Akapit po tabeli Akapit przed tabelą Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Nagłówek A Nagłówek B Komórka 1A Komórka 1B Akapit po tabeli Akapit przed tabelą Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Nagłówek A Nagłówek B Komórka 1A Komórka 1B Akapit po tabeli Akapit przed tabelą Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Nagłówek A Nagłówek B Komórka 1A Komórka 1B Akapit po tabeli A tak działa ujemny „margin” w tytule tabeli: Tytuł Tytuł Tytuł Tytuł Nagłówek A Komórka 1A

6. Marginesy – po znaczniku komórki

Padding działa tak samo w komórkach nagłówka i zwykłych. Powiększenie paddingu w jednej komórce wpływa oczywiście: w pionie na cały wiersz, w poziomie na całą kolumnę, nie ma jednak poleceń zbiorczych, tzn. żeby powiększyć padding w każdej komórce – trzeba to robić w każdej komórce indywidualnie (padding nie działa po znaczniku początku wiersza, a znacznik kolumny nawet nie istnieje). Komórki puste nie mają wysokości wiersza, za to własny bardzo mały padding, ale padding ten można regulować, a najlepiej wstawić encję twardej spacji, by pusta komórka zachowywała się jak normalna: | |   |style="padding: 20px"| |style="padding: 20px"|   tekst |style="padding: 20px"| tekst I jeszcze jedno zestawienie: "padding: 0" tekst tekst "padding-top: 0; padding-bottom: 0" "padding-left: 0; padding-right: 0" tekst tekst "padding: .2em .4em" (domyślne)

Wyrównywanie i oblewanie tabeli

1. Wyrównanie tabeli do lewej

Wyrównanie do lewej – bez oblewania: Jest to ustawienie domyślne. Akapit przed tabelą. Tabela Akapit po tabeli. {| class="wikitable" Wyrównanie do lewej – z oblewaniem: Robią to polecenia style="float: left" lub skrócone align=left. Dodano odstęp „1em” z prawej, aby tekst nie dotykał tabeli. Akapit przed tabelą: abc abc abc abc. Tabela Akapit po tabeli: abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc. {| class="wikitable" style="float: left; margin-right: 1em" {| class="wikitable" align=left style="margin-right: 1em"

2. Wyśrodkowanie tabeli

Wyrównanie w osi – bez odstępów pionowych: Wartość margin ustawiona na „auto” zeruje odstępy w pionie, natomiast w poziomie nadaje takie same odstępy po obu stronach tabeli, w ten sposób tabela będzie równo odpychana po obu stronach od marginesów artykułu lub np. od ilustracji czy infoboxu. Akapit przed tabelą. Tabela Akapit po tabeli. {| class="wikitable" style="margin: auto" Wyrównanie w osi – z zachowaniem pionowych odstępów: Poniżej dodano wartość „1em”, aby przywrócić oba odstępy pionowe domyślne dla wikitabeli. Akapit przed tabelą. Tabela Akapit po tabeli. {| class="wikitable" style="margin: 1em auto" Uwaga: tylko taka kolejność działa poprawnie 1em auto – „auto” musi być na drugiej pozycji, aby działało tylko w poziomie.

3. Wyrównanie tabeli do prawej

Wyrównanie do prawej – bez oblewania: Robi to polecenie „margin-left: auto”. Akapit przed tabelą. Tabela Akapit po tabeli. {| class="wikitable" style="margin-left: auto" Wyrównanie do prawej – z oblewaniem: Robią to polecenia style="float: right" lub skrócone align=right. Dodano odstęp „1em” z lewej, aby tekst nie dotykał tabeli. Akapit przed tabelą: abc abc abc abc. Tabela Akapit po tabeli: abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc. {| class="wikitable" style="float: right; margin-left: 1em" {| class="wikitable" align=right style="margin-left: 1em"

4. Tabele obok siebie

Tabele na styk – w pionie: Wystarczy ustawić pionowe marginesy na „0”, a ponieważ poziome są zerowe domyślnie, to wystarczy podać ogólnie „margin:0”. Tabela1 Tabela2 Tabela3 {| class="wikitable" style="margin:0" | Tabela1 |} {| class="wikitable" style="margin:0" | Tabela2 |} {| class="wikitable" style="margin:0" | Tabela3 |} W powyższym przykładzie zestaw tabel będzie w oddzielnym wierszu (i przy lewym marginesie). Aby włączyć oblewanie z prawej strony, można ten zestaw wstawić do poniższego kodu: {| style="float:left; margin-right:1em" | TUTAJ |} ...natomiast gdy tabele mają być przy prawym marginesie i oblewane z lewej, to wtedy powyższe parametry odwrotnie: {| style="float:right; margin-left:1em" | TUTAJ |} Tabele na styk – w poziomie: Robi to polecenie „float:left”. Tabela1 Tabela2 Tabela3 {| class="wikitable" style="float:left" | Tabela1 |} {| class="wikitable" style="float:left" | Tabela2 |} {| class="wikitable" style="float:left" | Tabela3 |} {{clear}} W powyższym przykładzie dodano na końcu kodu {{clear}} dla wyłączenia oblewania. Jest to oczywiście opcjonalne. Różnice wyświetlania w przeglądarkach: W zależności od przeglądarki i systemu operacyjnego tabele na styk mogą nachodzić na siebie i przez to mieć wspólną krawędź lub stykać się z sobą, przez co miejsce styku tabel będzie miało krawędź podwójnej grubości.

5. Wyrównywanie tabel – zaawansowane

Kilka tabel w jednym wierszu: Poniższy kod... Tekst akapitu powyżej. {| class="wikitable" style="float:left; margin: 1ex 1em 0 0" | Tabela1 |} {| class="wikitable" style="float:left; margin: 1ex 1em 0 0" | Tabela2 |} {| class="wikitable" style="float:right; margin: 1ex 0 0 1em" | Tabela3 |} {| class="wikitable" style="float:right; margin: 1ex 0 0 1em" | Tabela4 |} Tekst akapitu poniżej: abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc. ...wyświetli się tak: Tekst akapitu powyżej. Tabela1 Tabela2 Tabela3 Tabela4 Tekst akapitu poniżej: abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc abc. Powyżej warto zauważyć, że najpierw wyświetla się Tabela4, potem Tabela3.

6. Wyrównywanie tabel – problem z „float”

Użycie polecenia „float” powoduje włączenie oblewania tekstem. W przypadku zbyt wysokich tabel, mogą one zachodzić zbyt daleko na dół. Jeżeli tego nie chcemy, należy użyć szablonu {{clear}}, wstawiając go w kodzie nad miejscem, które chcemy oddzielić. Po kliknięciu w podany link wyświetli się opis tego szablonu wraz z jego dodatkowymi opcjami. Możemy tak odpychać w dół nie tylko kolejne akapity, ale także tabele, ilustracje czy nagłówki sekcji. Bez szablonu Akapit1 1A 1B 2A 2B 3A 3B Akapit2 Akapit3 Po użyciu szablonu Akapit1 1A 1B 2A 2B 3A 3B Akapit2 Akapit3 Akapit1 {| class="wikitable" style="float:left; margin:0 1em 0 0" | 1A || 1B |- | 2A || 2B |- | 3A || 3B |} Akapit2 {{clear}} <- szablon odpychania Akapit3

Wyrównywanie tekstu – w poziomie

1. Składnia

Pełne polecenia wyrównywania to: style="text-align:left" do lewej style="text-align:center" w osi style="text-align:right" do prawej Skrócone polecenia wyrównywania (działają tylko na komórki zwykłe) to: align="left" align="center" align="right"

2. Gdzie i co można wyrównywać w poziomie?

Po znaczniku początku tabeli wszystkie komórki zwykłe w całej tabeli Po znaczniku tytułu tytuł tabeli Po znaczniku początku wiersza wszystkie komórki zwykłe w danym wierszu Po znaczniku komórki pojedyncza komórka nagłówka pojedyncza komórka zwykła Jak widać: wyrównywanie tekstu w komórkach nagłówka można zmieniać: tylko indywidualnie w każdej komórce, wyrównywanie tekstu w komórkach zwykłych można zmienić: dla wszystkich komórek w tabeli, dla wszystkich komórek w wierszu, indywidualnie w każdej komórce, przy czym powyższe trzy metody dla komórek zwykłych mogą się na siebie nakładać, gdzie: wyrównywanie w tabeli – najniższy priorytet, wyrównywanie w wierszu – wyższy, wyrównywanie w komórce – najwyższy. Można więc np. zadeklarować wyrównywanie w komórkach całej tabeli, po czym zmienić to wybranym wierszu (lub wierszach), a na koniec zmienić jeszcze raz – indywidualnie w każdej potrzebnej komórce. Nie da się objąć jednym poleceniem kilku komórek (ale można komórki scalone). Uwaga: na końcu tej sekcji jest opisana specjalna klasa umożliwiająca wyrównywanie do prawej wybranych kolumn łącznie z komórkami nagłówka.

3. Wartości domyślne

Rodzaj tekstu     Kierunek     Tytuł tabeli center Komórka nagłówka center Komórka zwykła left

4. Wyrównywanie w poziomie – po znaczniku tabeli

Po znaczniku początku tabeli można wyrównywać tekst tylko poleceniem stylu. Polecenie działa na wszystkie komórki zwykłe w całej tabeli. Komórek nagłówka nie da się tak wyrównywać, bo mają własne formatowanie. {| class="wikitable" style="text-align: wartość" Skrócone polecenie zachowuje się zupełnie inaczej: nie wyrównuje tekstu, tylko przesuwa całą tabelę. W wikitabeli „center” nie działa, „right” przesuwa tabelę do prawego brzegu (i włącza jej oblewanie). W tabeli niesformatowanej działają oba – „center” i „right”. {| class="wikitable" align="wartość"

5. Wyrównywanie w poziomie – po znaczniku tytułu

Przykład. Tytuł tabeli do prawej: Tytuł Nagłówek A Nagłówek B Komórka A Komórka B {| class="wikitable" |+ style="text-align:right"| Tytuł ! Nagłówek A || Nagłówek B |- | Komórka A || Komórka B |}

6. Wyrównywanie w poziomie – po znaczniku wiersza

Poniżej wyrównywanie zbiorczo – wszystkich komórek w danym wierszu: wyrównywania komórek nagłówka nie pokazano, bo w tabelach z klasą „wikitable” komórki nagłówka można wyrównywać tylko indywidualnie, wyrównywanie w wierszu do lewej (domyślne) ma sens, jeżeli nadrzędnie (w tabeli) zdefiniowano inny kierunek, jak widać, na komórki zwykłe działają po znaczniku wiersza oba polecenia – pełne i skrócone. style="text-align:wartość" Nagłówek A Nagłówek B Nagłówek C 1A 1B 1C 2A 2B 2C 3A 3B 3C align="wartość" Nagłówek A Nagłówek B Nagłówek C 4A 4B 4C 5A 5B 5C 6A 6B 6C {| class="wikitable" ! Nagłówek A ! Nagłówek B ! Nagłówek C |- style="text-align:left" | 1A || 1B || 1C |- style="text-align:center" | 2A || 2B || 2C |- style="text-align:right" | 3A || 3B || 3C |} {| class="wikitable" ! Nagłówek A ! Nagłówek B ! Nagłówek C |- align="left" | 4A || 4B || 4C |- align="center" | 5A || 5B || 5C |- align="right" | 6A || 6B || 6C |}

7. Wyrównywanie w poziomie – po znaczniku komórki

Poniżej polecenia z osobna dla każdej komórki: jak widać, komórek nagłówka nie da się wyrównywać poleceniem skróconym (wiersz 02). style="text-align:wartość" Nagłówek A Nagłówek B Nagłówek C 01A 01B 01C 1A 1B 1C align="wartość" Nagłówek A Nagłówek B Nagłówek C 02A ! 02B ! 02C ! 2A 2B 2C {| class="wikitable" ! Nagłówek A ! Nagłówek B ! Nagłówek C |- !style="text-align:left"| 01A !style="text-align:center"| 01B !style="text-align:right"| 01C |- |style="text-align:left"| 1A |style="text-align:center"| 1B |style="text-align:right"| 1C |} {| class="wikitable" ! Nagłówek A ! Nagłówek B ! Nagłówek C |- !align="left"| 02A !align="center"| 02B !align="right"| 02C |- |align="left"| 2A |align="center"| 2B |align="right"| 2C |}

8. Wyrównywanie w poziomie – inne elementy niż tekst

Polecenie style="text-align:wartość" nie wyrównuje osadzonych tabel. Polecenie align="wartość" działa na wszystkie elementy w komórce. Powyższe działa na wikitabele i tabele niesformatowane, które są osadzone wewnątrz komórek zarówno w wikitabelach, jak i tabelach niesformatowanych (dowolne kombinacje). Nagłówek A Nagłówek B Nagłówek C style="...left" style="...center" style="...right" align="left" align="center" align="right"

9. Wyrównywanie do prawej w wybranych kolumnach

Robi się to specjalnie zmodyfikowaną klasą „wikitable”, ale: metoda dotyczy tylko wyrównywania do prawej (nie działa do lewej ani w osi). działa nawet na komórki nagłówka, jeżeli nie chcemy wyrównania do prawej komórek nagłówka, można je indywidualnie poprawić, działa maksymalnie do 9. kolumny. Np. w celu wyrównania do prawej kolumn 3 i 4, należy kod tabeli rozpocząć w poniższy sposób (i nie trzeba robić nic więcej): {| class="wikitable col-3-text-align-right col-4-text-align-right" ...co da poniższy efekt: Nagłówek A Nagłówek B Nagłówek C Nagłówek D Nagłówek E 01A 01B 01C 01D 01E 1A 1B 1C 1D 1E 2A 2B 2C 2D 2E 3A 3B 3C 3D 3E Uwaga: w przypadku użycia polecenia „rowspan” nastąpi przesunięcie działania w lewo począwszy od 2. scalonego wiersza.

Wyrównywanie tekstu – w pionie

1. Wyrównywanie w pionie – składnia

Pełne polecenia wyrównywania w pionie to: style="vertical-align:top" do góry style="vertical-align:middle" w połowie style="vertical-align:bottom" do dołu Skrócone polecenia wyrównywania w pionie to: valign="top" do góry valign="middle" w połowie valign="bottom" do dołu Oba powyższe zestawy poleceń działają identycznie, także na tabele osadzone (podczas gdy przy wyrównywaniu w poziomie jest różnica).

2. Gdzie i co można wyrównywać w pionie?

Po znaczniku początku tabeli nie działa Po znaczniku tytułu nie dotyczy Po znaczniku początku wiersza wszystkie komórki (nagłówka lub zwykłe) Po znaczniku komórki każda z osobna komórka (nagłówka lub zwykła) Jak widać, jest inaczej niż przy wyrównywaniu w poziomie, bo tu po znaczniku wiersza ulegają wyrównaniu nawet komórki nagłówka. Wyrównywanie w wierszu ma niższy priorytet, w komórce – wyższy. Można więc zdefiniować wiersz, a następnie zmieniać to w komórkach. Nie da się objąć jednym poleceniem kilku komórek (ale można komórkę scaloną).

3. Wyrównywanie w pionie – wartości domyślne

Rodzaj tekstu Położenie Tytuł tabeli nie dotyczy Komórka nagłówka ... middle Komórka zwykła ... middle ...czyli innymi słowy wszystko w tabelach jest domyślnie wyrównane do połowy wysokości.

4. Wyrównywanie w pionie – po znaczniku tabeli

Wyrównywanie zbiorczo poleceniem dla całej tabeli NIE DZIAŁA: {| class="wikitable" style="vertical-align:top" {| class="wikitable" style="vertical-align:middle" {| class="wikitable" style="vertical-align:bottom" {| class="wikitable" valign="top" {| class="wikitable" valign="middle" {| class="wikitable" valign="bottom" ...co widać na poniższym przykładzie (gdzie nic się nie zmienia): ...top" 01A 01A 01B 1A 1A 1B   ...middle" 01A 01A 01B 1A 1A 1B   ...bottom" 01A 01A 01B 1A 1A 1B

5. Wyrównywanie w pionie – po znaczniku wiersza

Poniżej polecenia po kolei dla każdego wiersza (w kodzie pełne i skrócone): 01A 01A 01A 01B 01B 01C 02A 02A 02A 02B 02B 02C 03A 03A 03A 03B 03B 03C 1A 1A 1A 1B 1B 1C 2A 2A 2A 2B 2B 2C 3A 3A 3A 3B 3B 3C {| class="wikitable" |- style="vertical-align:top" ! 01A<br />01A<br />01A ! 01B<br />01B ! 01C |- style="vertical-align:middle" ! 02A<br />02A<br />02A ! 02B<br />02B ! 02C |- style="vertical-align:bottom" ! 03A<br />03A<br />03A ! 03B<br />03B ! 03C |- style="vertical-align:top" | 1A<br />1A<br />1A | 1B<br />1B | 1C |- style="vertical-align:middle" | 2A<br />2A<br />2A | 2B<br />2B | 2C |- style="vertical-align:bottom" | 3A<br />3A<br />3A | 3B<br />3B | 3C |} {| class="wikitable" |- valign="top" ! 01A<br />01A<br />01A ! 01B<br />01B ! 01C |- valign="middle" ! 02A<br />02A<br />02A ! 02B<br />02B ! 02C |- valign="bottom" ! 03A<br />03A<br />03A ! 03B<br />03B ! 03C |- valign="top" | 1A<br />1A<br />1A | 1B<br />1B | 1C |- valign="middle" | 2A<br />2A<br />2A | 2B<br />2B | 2C |- valign="bottom" | 3A<br />3A<br />3A | 3B<br />3B | 3C |} W powyższym przykładzie polecenie "vertical-align:middle" dla całego wiersza jest pokazane tylko dla formalności, bo wyrównywanie w połowie komórki jest domyślne. Gdyby dla całej tabeli dało się zmienić w górę lub w dół, wtedy dla konkretnego wiersza można by to przywrócić w połowie, ale polecenie nadrzędne, czyli dla całej tabeli – nie działa.

6. Wyrównywanie w pionie – po znaczniku komórki

Poniżej polecenia z osobna dla każdej komórki (w kodzie pełne i skrócone): 01A 01B 01C ... ... ... 1A 1B 1C ... ... ... {| class="wikitable" !style="vertical-align:top"| 01A !style="vertical-align:middle"| 01B !style="vertical-align:bottom"| 01C ! ...<br />...<br />... |- |style="vertical-align:top"| 1A |style="vertical-align:middle"| 1B |style="vertical-align:bottom"| 1C | ...<br />...<br />... |} {| class="wikitable" !valign="top"| 01A !valign="middle"| 01B !valign="bottom"| 01C ! ...<br />...<br />... |- |valign="top"| 1A |valign="middle"| 1B |valign="bottom"| 1C | ...<br />...<br />... |}

7. Wyrównywanie w pionie – inne elementy niż tekst

Oba polecenia – stylu style="vertical-align:... i skrócone valign=... działają normalnie także przy wyrównywaniu w pionie tabel osadzonych. Jest to różnica w porównaniu do wyrównywania w poziomie, gdzie polecenie stylu nie działa. Nagłówek A Nagłówek B Nagłówek C style="...top" style="...middle" style="...bottom" valign="top" valign="middle" valign="bottom"

8. Wyrównywanie w pionie – marginesy

Warto zwrócić uwagę na jedną rzecz: tekst w komórce można, co się robi zazwyczaj, zacząć w tej samej linii kodu co znacznik komórki, ale czasami zaczyna się linię niżej (z różnych względów). Ta druga możliwość powoduje większe odstępy i od góry, i od dołu, i jak się okazuje, podczas wyrównywania nadal to widać (poniżej fragmenty kodu): 1A 1B 1C 1D 1E ... ... ... 2A 2B 2C 2D 2E ... ... ... |style="vertical-align:top"| 1D |style="vertical-align:top"| 1E |style="vertical-align:bottom"| 2D |style="vertical-align:bottom"| 2E |valign="top"| 1D |valign="top"| 1E |valign="bottom"| 2D |valign="bottom"| 2E

9. Użycie szablonu dla liczb

W przypadku, gdy tekst w komórce przedstawia liczbę, do jego wyrównywania pomocny może być szablon {{L}}. Opis jego stosowania jest zamieszczony tutaj: Szablon:L/opis. Nie należy jednak nadużywać tego szablonu, ponieważ powoduje on zarówno wolniejsze przetwarzanie strony, jak i to, że kod strony znacznie się wydłuża!

Kolory

W większości przypadków powinno się stosować standardową wikipediową postać tabeli, czyli {| class="wikitable", która ma wypracowane zestawienie kolorystyczne pasujące do reszty oprawy graficznej wikipediowych stron. Daje to spójny wygląd encyklopedii i ułatwia ewentualne globalne zmiany. W przypadku użycia innych kolorów, można skorzystać z nazw lub wartości zebranych na stronie Pomoc:Kolory.

Wartość koloru

Są dwa podstawowe sposoby podawania wartości koloru:

• wybierając odpowiednią nazwę koloru,
  • lista rozpoznawanych nazw podana jest w Pomoc:Kolory,
  • np. kolor tła o nazwie LightSteelBlue, czyli style="background:LightSteelBlue";
• podając wartość koloru jako kombinację trzech składowych koloru (czerwony, zielony, niebieski) wyrażoną liczbami szesnastkowymi, poprzedzoną znakiem #,
  • np. kolor tła o składowych „ff 00 00” (bardzo czerwony, bez zielonego i niebieskie), zapiszemy jako: style="background:#ff0000".

Są inne formy podawania koloru. Możesz się spotkać z krótszym zapisem 3 znaków (np. zamiast #ff0033 można podać #f03). Można też dodać podać kolor liczbami dziesiętnymi (np. zamiast #ff0305 można podać rgb(255, 3, 5)). Istnieje też wiele innych metod, ale część z nich może nie być obsługiwana na Wikipedii.

Używanie kolorów w tabelach

Są trzy podstawowe polecenia kolorów dotyczące tabel. Jedno już podane było wyżej, czyli zmiana tła przez podanie background:. Do tego mamy również nadanie obramowania border: i kolor tekstu color:. Polecenia te umieszcza się we wspólnym atrybucie style, który można podać po każdym znaczniku tabeli, wiersza lub komórki (każdy z tych elementów może mieć tylko jeden atrybut style). Polecenia rozdziela się średnikami, a wszystkie polecenia muszą być we wspólnym cudzysłowie. Po ostatnim poleceniu można, ale nie trzeba dodawać średnika.

Przykład dodanie tła komórki i koloru:

{| class="wikitable"
|style="background: OliveDrab; color: White;"| Oliwkowa komórka tabeli
|style="background: #000060; color: #fff;"| Granatowa komórka tabeli
|}

Oliwkowa komórka tabeli

Granatowa komórka tabeli

Więcej na osobnej stronie: Pomoc:Kolory w tabeli. Znajdziesz tam informacje i przykłady m.in. o kolorowaniu tła, tekstu oraz obramowań w tabelach, zarówno globalnie (dla całych tabel) jak i lokalnie (dla wierszy, kolumn i komórek).

Właściwości tekstu

Teksty w tabeli można modyfikować tak samo jak zwykły tekst poza tabelą. Dodatkowo w tabelach można modyfikować jednym poleceniem wszystkie komórki w wierszu:

{| class="wikitable"
|- style="font-style:italic"
| kursywa
| we wszystkich trzech
| komórkach tego wiersza
|- style="font-weight:bold"
| pogrubienie
| we wszystkich trzech
| komórkach tego wiersza
|- style="color:Green"
| zielony
| we wszystkich trzech
| komórkach tego wiersza
|- style="font-size:125%"
| powiększenie 125%
| we wszystkich trzech
| komórkach tego wiersza
|- style="font-size:75%"
| zmniejszenie 75%
| we wszystkich trzech
| komórkach tego wiersza
|}

...co daje:

kursywa	we wszystkich trzech	komórkach tego wiersza
pogrubienie	we wszystkich trzech	komórkach tego wiersza
zielony	we wszystkich trzech	komórkach tego wiersza
powiększenie 125%	we wszystkich trzech	komórkach tego wiersza
zmniejszenie 75%	we wszystkich trzech	komórkach tego wiersza

Atrybuty można podawać w jednym stylu, przedzielając je średnikiem:

{| class="wikitable"
|- style="font-weight:bold; font-style:italic"
| pogrubienie + kursywa
| we wszystkich trzech
| komórkach tego wiersza
|- style="font-weight:bold; font-style:italic; color:Green"
| pogrubienie + kursywa + zielony
| we wszystkich trzech
| komórkach tego wiersza
|}

...co daje:

pogrubienie + kursywa	we wszystkich trzech	komórkach tego wiersza
pogrubienie + kursywa + zielony	we wszystkich trzech	komórkach tego wiersza

Niezależnie od ostylowania całego wiersza tabeli można dodawać (1), a nawet zmieniać (2) atrybuty w poszczególnych komórkach:

{| class="wikitable"
|- style="color:Green"
| 1.
| zielony
|style="font-weight:bold"| dodatkowo pogrubienie
| zielony
|- style="color:Green"
| 2.
| zielony
|style="color:Red"| zmiana na czerwony
| zielony
|}

...co daje:

1.	zielony	dodatkowo pogrubienie	zielony
2.	zielony	zmiana na czerwony	zielony

Osadzanie tabel

poniższy kod:

{| class="wikitable"
| komórka 1
|
{| class="wikitable" style="background:LightBlue"
| tabela
|-
| osadzona
|}
| komórka 3
|}

...dodaje tabelę osadzoną w drugiej komórce tabeli zewnętrznej

komórka 1

tabela osadzona

komórka 3

Uwaga: kod tabeli osadzonej musi zaczynać się od nowego wiersza.

Kilka tabel obok siebie

Metoda osadzania

Najprostszą metodą jest stworzenie nadrzędnej gołej tabeli bez formatowania (czyli bez class="wikitable") składającej się tylko z jednego wiersza. W kolejnych komórkach tego wiersza umieszczamy normalne, wikipediowe tabele (czyli zawierające class="wikitable"), a najlepiej w co drugiej komórce, przeplatając to komórkami z odstępem (np. z  ). Innymi słowy kilka tabel sformatowanych osadzamy w jednej tabeli niesformatowanej:

początek tabeli nadrzędnej:   {|
      komórka dla tabeli 1:   |
         początek tabeli 1:   {| class="wikitable"
                              ...
           koniec tabeli 1:   |}
        komórka z odstępem:   |  
      komórka dla tabeli 2:   |
         początek tabeli 2:   {| class="wikitable"
                              ...
           koniec tabeli 2:   |}
  koniec tabeli nadrzędnej:   |}

Osadzone tabele bez odstępów mają bardzo mały własny odstęp:

1 1 1 1

2 2 2 2

A tak jest po dodaniu komórki z odstępem (np. z  )

1 1 1 1

2 2 2 2

Metoda ta nie sprawdza się przy komórkach o różnej wysokości (a wysokość może się zmieniać w zależności od szerokości okna przeglądarki). Możemy wtedy uzyskać taki efekt:

inna wysokość inna wysokość

inna wysokość inna wysokość

inna wysokość inna wysokość

inna wysokość inna wysokość

Częściowo można poprawić wygląd poprzez wstawienie w tabeli nadrzędnej znacznika początku wiersza po to, by umieścić w nim polecenie wyrównywania komórek (z osadzonymi tabelami) do góry:

początek tabeli nadrzędnej:   {|
                              |- style="vertical-align: top"|
      komórka dla tabeli 1:   |
         początek tabeli 1:   {| class="wikitable"
                              ...
           koniec tabeli 1:   |}
        komórka z odstępem:   |  
      komórka dla tabeli 2:   |
         początek tabeli 2:   {| class="wikitable"
                              ...
           koniec tabeli 2:   |}
  koniec tabeli nadrzędnej:   |}

inna wysokość inna wysokość

inna wysokość inna wysokość

inna wysokość inna wysokość

inna wysokość inna wysokość

Metoda osadzania ma jeszcze jedną wadę – powiększa się nieco interlinia przed i po takiej tabeli:

Poniżej jedna tabela: zwykły odstęp ↓

Poniżej tabele osadzone w tabeli: zwykły odstęp ↑, powiększony odstęp ↓

Nowy akapit: powiększony odstęp ↑

Metoda białej kolumny

Metodą dającą najlepszy efekt wizualny jest symulacja kilku tabel poprzez użycie tylko jednej tabeli, ale z nadaniem niektórym kolumnom białego koloru. W tym celu pierwszą komórkę w białej kolumnie rozciągamy na wszystkie pozostałe wiersze poleceniem rowspan (podając liczbę wierszy), przez co otrzymamy jedną wspólną pionową komórkę biegnącą przez całą tabelę. Tej komórce nadajemy biały kolor tła, ale również na biało musimy pokolorować jej górną i dolną krawędź. Wszystkie formatowania umieszczamy obok siebie w jednym wierszu kodu, np.:

{| class="wikitable"
! Nagłówek A
! Nagłówek B
!rowspan=3 style="border-top-color: White; border-bottom-color: White; background: White"| Trzecia<br />kolu-<br />mna
! Nagłówek D
! Nagłówek E
|-
| Komórka 1A
| Komórka 1B
| Komórka 1D
| Komórka 1E
|-
| Komórka 2A
| Komórka 2B
| Komórka 2D
| Komórka 2E
|}

...co daje:

Nagłówek A	Nagłówek B	Trzecia kolu- mna	Nagłówek D	Nagłówek E
Komórka 1A	Komórka 1B		Komórka 1D	Komórka 1E
Komórka 2A	Komórka 2B		Komórka 2D	Komórka 2E

Identyczny efekt można uzyskać nieco innymi poleceniami, umieszczając jedną część w pierwszej linii kodu tabeli, a drugą przy wybranej kolumnie (takie rozwiązanie jest wygodniejsze przy wielu białych kolumnach):

{| class="wikitable" style="border: none"
! Nagłówek A
! Nagłówek B
!rowspan=3 style="border: none; background: White"| Trzecia<br />kolu-<br />mna
! Nagłówek D
! Nagłówek E
|-
| Komórka 1A
| Komórka 1B
| Komórka 1D
| Komórka 1E
|-
| Komórka 2A
| Komórka 2B
| Komórka 2D
| Komórka 2E
|}

...co również daje:

Nagłówek A	Nagłówek B	Trzecia kolu- mna	Nagłówek D	Nagłówek E
Komórka 1A	Komórka 1B		Komórka 1D	Komórka 1E
Komórka 2A	Komórka 2B		Komórka 2D	Komórka 2E

W obu przypadkach szerokość pustej białej kolumny jest dostateczna:

x	x		x	x
x	x		x	x

...aczkolwiek można ją powiększyć, np. wypełniając encjami twardej spacji ( ).

Dodatkową zaletą niby-dzielonej tabeli (z białą kolumną) jest identyczna wysokość wszystkich komórek w wierszu (de facto jest to wciąż jedna tabela), np.:

Jedna wspólna tabela niby-dzielona		Dwie tabele obok siebie w komórkach tabeli nadrzędnej
bardzo dużo treści w tej  komórce biała kolu- mna mało treści bardzo dużo treści w tej  komórce mało treści bardzo dużo treści w tej  komórce mało treści		bardzo dużo treści w tej  komórce bardzo dużo treści w tej  komórce bardzo dużo treści w tej  komórce mało treści mało treści mało treści

Kilka tabel z wyrównanymi kolumnami

Poniżej dwa zestawy, w każdym te same 3 niezależne tabele. Każdy zestaw wydzielony w przerywanej ramce tylko dla przykładu, chodzi o wnętrze obu ramek. W drugim zestawie dołożono polecenia width o takich samych wartościach dla każdej z 3 tabel po to, by miały taką samą szerokość.

Kilka tabel z kolumnami o dynamicznej szerokości:
	Numer Tytuł Autor Czas 1. „We Got The Party” Greg Wells, Kara DioGuardi 3:37 Numer Tytuł 1. „Life’s What You Make It” (live) Numer Tytuł Autor Czas 1. „See You Again” Miley Cyrus, Armato, James 3:10

Kilka tabel z wyrównanymi kolumnami o stałej szerokości:
	Numer Tytuł Autor Czas 1. „We Got The Party” Greg Wells, Kara DioGuardi 3:37 Numer Tytuł 1. „Life’s What You Make It” (live) Numer Tytuł Autor Czas 1. „See You Again” Miley Cyrus, Armato, James 3:10

Kody

Kod kilku tabel z kolumnami o dynamicznej szerokości

{| |- style="background: #DDD" ! Numer !! Tytuł !! Autor !! Czas |- | 1. || „[[We Got the Party|We Got The Party]]” || Greg Wells, Kara DioGuardi || 3:37 |} {| |- style="background: #DDD" ! Numer !! Tytuł |- | 1. || „Life's What You Make It” <small>(live)</small> |} {| |- style="background: #DDD" ! Numer !! Tytuł !! Autor !! Czas |- | 1. || „[[See You Again (singel Miley Cyrus)|See You Again]]” || Miley Cyrus, Armato, James || 3:10 |}

Kod kilku tabel z wyrównanymi kolumnami stałej szerokości

{| |- style="background: #DDD" !width=30| Numer !width=180| Tytuł !width=250| Autor !width=35| Czas |- | 1. || „[[We Got the Party|We Got The Party]]” || Greg Wells, Kara DioGuardi || 3:37 |} {| |- style="background: #DDD" !width=30| Numer !width=180| Tytuł |- | 1. || „Life's What You Make It” <small>(live)</small> |} {| |- style="background: #DDD" !width=30| Numer !width=180| Tytuł !width=250| Autor !width=35| Czas |- | 1. || „[[See You Again (singel Miley Cyrus)|See You Again]]” || Miley Cyrus, Armato, James || 3:10 |}

Sortowanie danych w tabelach

Przez sortowanie danych w tabelach rozumiemy możliwość dodania przycisków do posortowania po wybranej kolumnie. Uzyskuje się to dodają odpowiednią klasę sortable do tabeli, a efekt jest taki jak możesz zobaczyć poniżej.

Przykładowy kod:

{| class="wikitable sortable"
|-
! zwierzę
! liczba w Wąchocku
! liczba w Pacanowie
|-
| koty
| 273
| 53
|-
| psy
| 65
| 8492
|-
| myszy
| 1649
| 548
|-
| kozy
| 51
| 5894
|}

Sortowalna tabela:

zwierzę	liczba w Wąchocku	liczba w Pacanowie
koty	273	53
psy	65	8492
myszy	1649	548
kozy	51	5894

Więcej o sortowaniu w osobnym artykule: Pomoc:Sortowanie danych w tabelach. Znajdziesz tam informacje m.in. o: możliwości wyłączenia sortowania wybranej kolumny (unsortable), o sortowaniu nietypowych liczb, polskich dat oraz imionach i nazwiskach.

Automatyczne numerowanie w pierwszej kolumnie

Do automatycznego numerowania w pierwszej kolumnie, np. liczby porządkowej, można wykorzystać szablon {{Numerowanie w tabeli}}:

Lp. Opis 1. jeden 2. dwa 3. trzy

{{Numerowanie w tabeli| class{{=}}"wikitable" ! Lp. !! Opis |- |#|| jeden |- |#|| dwa |- |#|| trzy }}

Uwaga: znak kratki musi być z lewej bez spacji.

Aby w takiej tabeli zastosować sortowanie z zachowaniem „Lp.” w pierwszej kolumnie, należy zastosować kod:

Lp. Opis 1. jeden 2. dwa 3. trzy

{{Numerowanie w tabeli| class{{=}}"wikitable sortable" !class{{=}}"unsortable ordinal"| Lp. !! Opis |- |#|| jeden |- |#|| dwa |- |#|| trzy }}

Szablony do użycia w tabelach

Wszystkie szablony do zastosowania w tabelach można znaleźć w odpowiedniej kategorii. Należy przy tym zwrócić uwagę, że nadużywanie tych szablonów może znacznie spowolnić generowanie stron i niepotrzebnie obciążać serwery.

Kod i zastosowanie	Efekt
{{tak}} oraz {{nie}} – wstawiające grafikę {{tabela-tak}} oraz {{tabela-nie}} lub {{tabela-tak|jakiś tekst}} oraz {{tabela-nie|jakiś przeczący tekst}} – dodające styl komórki {| class="wikitable" width=50% |- | {{tak}} za | {{nie}} przeciw |- | {{tabela-tak}} | {{tabela-nie}} |- | {{tabela-tak|Raczej tak}} | {{tabela-nie|Prawdopodobnie nie}} |}	za przeciw Tak Nie Raczej tak Prawdopodobnie nie
{{L|200}} Formatowanie, wyrównywanie i poprawne sortowanie liczb w tabelach	Wartość 200

Zwijanie/rozwijanie tabeli

Niestandardowe collapsible

Tabele można zdefiniować jako zwijalne (ukrywające zawartość) z użyciem klasy css „collapsible”. Jest to klasa zaimplementowana w lokalnym gadżecie NavFrame. Zamiast tego lepiej używać mw-collapsible.

Domyślnie klasa ta przy pierwszym wywołaniu strony z daną tabelą wyświetla ja jako rozwiniętą. Można wymusić, aby przy pierwszym wyświetleniu tabela była zwinięta – należy w tym celu użyć kolejnej klasy „collapsed”. Użycie obu klas ma jedno uwarunkowanie – funkcjonują prawidłowo tylko wtedy, gdy w definicji tabeli jest zdefiniowany wiersz nagłówkowy, w którym umieszczony jest przełączalny przycisk „Pokaż/Ukryj”. Brak wiersza nagłówkowego powoduje niedziałanie obu klas i tabela jest wyświetlana bez ich funkcjonalności (nie jest zwijalna).

Należy pamiętać, że w przypadku gdy tabela ma więcej niż jedną kolumnę, wiersz nagłówkowy powinien być rozciągnięty na daną liczbę kolumn, czyli jeśli tabela ma 3 kolumny, to definicja wiersza nagłówkowego powinna być następująca
!colspan=3| Nagłówek zwijalnej tabeli
– w przeciwnym przypadku nagłówek z przyciskiem będzie się rozciągał tylko na pierwszą kolumnę. Ponadto gdy w wielokolumnowej tabeli zdefiniujemy tyle samo nagłówków, ile jest kolumn, to przycisk „Pokaż/Ukryj” będzie umieszczony w nagłówku (komórce) pierwszej kolumny.

Poniższy kod:

{| class="wikitable collapsible collapsed" style="text-align: center"
! Nagłówek zwijalnej tabeli
|-
| Zwijalna
|-
| zawartość
|}

daje w rezultacie tabelę zwijaną/rozwijaną w postaci zwiniętej przy pierwszym wyświetleniu:

Nagłówek zwijalnej tabeli
Zwijalna
zawartość

Standardowe mw-collapsible

Inną klasą oferującą ww. funkcje jest „mw-collapsible”. Można jej używać z klasą „mw-collapsed”. Klasa „mw-collapsible” różni się od klasy „collapsible” tym, że:

• jest dostępna w każdej Wikipedii i projektach siostrzanych,
• przełączane przyciski mają nazwy „Zwiń/Rozwiń” i mają tłumaczenia na inne języki,
• nie wymaga zdefiniowania w tabeli wiersza nagłówkowego – przy jego braku przycisk „Zwiń/Rozwiń” jest umieszczany w ostatniej komórce pierwszego wiersza,
• może być używane również w tagach <div>...</div> (patrz: Wikipedia:NavFrame),
• zdefiniowanie dla tabeli wielokolumnowej tyle samo nagłówków, ile jest kolumn, spowoduje umieszczenie przycisku „Zwiń/Rozwiń" w nagłówku (komórce) ostatniej kolumny.

Poniższy kod obrazuje przypadek wyżej wymieniony tj. z rozwijaniem w ostatniej kolumnie:

{| class="wikitable mw-collapsible mw-collapsed" style="text-align: center" role="presentation"
! Nagłówek zwijalnej
! tabeli 
|-
| Zwijalna
| tabela
|-
| z klasą
| „mw-collapsible”
|}

i daje w rezultacie poniższą tabelę zwijaną/rozwijaną:

Nagłówek zwijalnej tabeli  Zwijalna tabela z klasą „mw-collapsible”

W powyższym przykładzie, w ostatni nagłówku dodana jest niełamliwa spacja (! tabeli ), jest to dodane do wymuszenia odstępu przed przyciskiem w postaci zwiniętej. Można zamiast tego ustawić większą szerokość tabeli lub komórki nagłówkowej.

Zestawienie przydatnych poleceń

Poniżej polecenia, które działają z tabelami wikipediowymi (klasa "wikitable" i pokrewne) oraz porównanie działania tych poleceń z tabelami niesformatowanymi. Podano jednostki jedyne lub najczęściej stosowane oraz najbardziej praktyczne.

	Zadanie	Polecenie	Zobacz	Po jakim znaczniku					Wartość	Uwagi		Po jakim znaczniku					Różnica do wikitabeli
				{|	|+	|-	!	|				{|	|+	|-	!	|
Ogólne (wikitabela)												Ogólne (tabela niesformatowana)
	Kolor tła	style="background: wartość"	Zobacz	Ta (zw)	Ty	Wi (zw)	Na	Zw	nazwa koloru dostępna z listy, # + 3 lub 6 cyfr 0-F, transparent	Ta – tylko kom. zwykłe i tło pod brakującymi Wi – tylko komórki zwykłe		Ta	Ty	Wi	Na	Zw	Ta – wszystkie komórki i tło pod brakującymi Wi – wszystkie komórki Na – tak
		bgcolor="wartość"	Zobacz	–	–	Wi (zw)	–	Zw				Ta	–	Wi	Na	Zw
←   →	Szerokość	style="width: wartość"	Zobacz	Ta	Ty (!)	–	Na	Zw	liczba + [%, px]	dla tabeli 100% = szerokość okna przeglądarki dla komórek 100% = szerokość tabeli Ty (!) – przy rozszerzaniu zachowanie nieprzewidywalne		Ta	Ty (!)	–	Na	Zw
		width="wartość"	Zobacz	Ta	–	–	Na	Zw	tylko liczba (wartość równa px), liczba + [%]; dokładanie px lub innej jednostki nic nie zmienia			Ta	–	–	Na	Zw
↑ ↓	Wysokość	style="height: wartość"	Zobacz	Ta	Ty (!)	Wi	Na	Zw	liczba + [em, px]	tylko powiększanie Ty(!) – przy zmniejszaniu nachodzi na tabelę		Ta	Ty (!)	Wi	Na	Zw
		height="wartość"	Zobacz	–	–	–	Na	Zw	tylko liczba (wartość równa px); dokładanie px lub innej jednostki nic nie zmienia, dokładanie % wyłącza działanie			–	–	–	Na	Zw
	Margines zewnętrzny tabeli	style="margin: wartość" style="margin-top: wartość" style="margin-right: wartość" style="margin-bottom: wartość" style="margin-left: wartość"	Zobacz Porównaj	Ta	Ty	–	–	–	liczba + [em, ex, px], auto	także wartości ujemne; dla ‘margin’ wartość 1/2/3/4 razy;		Ta	Ty	–	–	–
aa aa aa aa aa aa aa aa aa aa aaa	Oblewanie tabeli	style="float: wartość"	Porównaj	Ta	–	–	–	–	left, right	oba polecenia działają w tym zastosowaniu identycznie, tabela w jednej linii z inną tabelą lub tekstem		Ta	–	–	–	–
		align="wartość"	Zobacz Porównaj	Ta	–	–	–	–				Ta	–	–	–	–
aaa aaa aaa aaa	Centrowanie tabeli	style="margin: wartość"	Zobacz Porównaj	Ta	–	–	–	–	auto	wartość „auto” dotyczy tylko odstępów poziomych		Ta	–	–	–	–
		align="wartość"	Zobacz Porównaj						center	w wikitabeli nie działa		Ta	–	–	–	–	polecenie „margin” nie może definiować odstępów poziomych (lub 4 naraz)
Komórki (wikitabela)												Komórki (tabela niesformatowana)
	Scalanie w poziomie	colspan="wartość"		–	–	–	Na	Zw	tylko liczba			–	–	–	Na	Zw
	Scalanie w pionie	rowspan="wartość"		–	–	–	Na	Zw	tylko liczba			–	–	–	Na	Zw
	Margines wewnętrzny	style="padding: wartość" style="padding-top: wartość" style="padding-right: wartość" style="padding-bottom: wartość" style="padding-left: wartość"	Zobacz	Ta	Ty	–	Na	Zw	liczba + [em, ex, px]	dla pierwszego polecenia: wartość 1/2/3/4 razy, Ta – domyślnie nie działa (trzeba podać „border-collapse:separate”)		Ta	Ty	–	Na	Zw	Ta – działa tylko przy domyślnym „separate”
		cellpadding="wartość"							tylko liczba (wartość równa px); dokładanie % lub dowolnej jednostki nic nie zmienia	w wikitabeli nie działa		Ta	–	–	–	–	działa na wszystkie komórki i niezależnie od „border-collapse”
	Rozsuwanie komórek (włączanie)	style="border-collapse: wartość"	Porównaj	Ta	–	–	–	–	collapse (wspólne krawędzie), separate (włącza możliwość rozsuwania)	w wikitabeli domyślnie „collapse”, nie działa wtedy szereg poleceń związanych z „separate”		Ta	–	–	–	–	domyślnie „separate” – tylko wtedy działają „border-spacing”, „cellspacing” i „empty-cells”
	Rozsuwanie komórek (wielkość)	style="border-spacing: wartość"		Ta	–	–	–	–	liczba + [em, ex, px]; jedna wartość (4 kierunki) lub dwie (pion, poziom)	tylko z „border-collapse:separate” (trzeba przełączyć z „collapse”); wartość 0 daje wspólną ramkę, ale brzydszą, bo grubszą niż włączone „collapse”		Ta	–	–	–	–	tylko z „border-collapse:separate” (tutaj domyślnie)
		cellspacing="wartość"	Porównaj	Ta	–	–	–	–	tylko liczba (wartość równa px); dokładanie % lub dowolnej jednostki nic nie zmienia			Ta	–	–	–	–
	Rozsuwanie komórek (ukrywanie)	style="empty-cells: wartość"		Ta	–	–	–	–	hide	tylko z „border-collapse:separate” (trzeba przełączyć z „collapse”)		Ta	–	–	–	–	tylko z „border-collapse:separate” (tutaj domyślnie)
	Obrys tab. niesformat.	border="wartość"	Porównaj						0 – brak kresek (domyślnie) 1 – typowe kreski	w wikitabeli nie działa		Ta	–	–	–	–	>1 – rośnie tylko obrys tabeli, ale lepiej użyć polecenia stylu
	Siatka tab. niesformat.	rules="wartość"	Porównaj						all, cols, rows	w wikitabeli nie działa, w tab. niesformat ustawia domyślne „collapse”		Ta	–	–	–	–	tylko kreski wewnątrz, bez obrysu tabeli
Parametry obramowania (wikitabela)												Parametry obramowania (tabela niesformatowana)
	Styl obramowania	style="border-style: wartość" style="border-top-style: wartość" style="border-right-style: wartość" style="border-bottom-style: wartość" style="border-left-style: wartość"		Ta	Ty	Wi	Na	Zw	dashed, dotted, hidden, none, solid	Ta Wi – tylko krawędzie zewnętrzne Ta Na Zw – podać border-width; dla pierwszego polecenia: wartość 1/2/3/4 razy		Ta	Ty	Wi	Na	Zw
	Grubość obramowania	style="border-width: wartość" style="border-top-width: wartość" style="border-right-width: wartość" style="border-bottom-width: wartość" style="border-left-width: wartość"		Ta	Ty	Wi	Na	Zw	liczba + [px]	Ta Wi – tylko krawędzie zewnętrzne Ty Wi – podać border-style; dla pierwszego polecenia: wartość 1/2/3/4 razy		Ta	Ty	Wi	Na	Zw
	Kolor obramowania	style="border-color: wartość" style="border-top-color: wartość" style="border-right-color: wartość" style="border-bottom-color: wartość" style="border-left-color: wartość"		Ta	Ty	Wi	Na	Zw	nazwa koloru dostępna z listy, # + 3 lub 6 cyfr 0-F, transparent	Ta Wi – tylko krawędzie zewnętrzne dla pierwszego polecenia: wartość 1/2/3/4 razy		Ta	Ty	Wi	Na	Zw
	Obramowanie zbiorczo: styl, grubość, kolor	style="border: wartość 1, 2, 3" style="border-top: wartość 1, 2, 3" style="border-right: wartość 1, 2, 3" style="border-bottom: wartość 1, 2, 3" style="border-left: wartość 1, 2, 3"	Zobacz	Ta	Ty	Wi	Na	Zw	jak wyżej, wartość 1: dashed, dotted, hidden, none, solid wartość 2: liczba + [px] wartość 3: nazwa koloru dostępna z listy, # + 3 lub 6 cyfr 0-F, transparent	jak wyżej, można podać 1, 2 lub 3 parametry, kolejność dowolna; wiersze tylko dla domyślnego „collapse”		Ta	Ty	Wi	Na	Zw	obramowanie wiersza tylko dla włączonego „collapse”
Tekst (wikitabela)												Tekst (tabela niesformatowana)
A A A	Wielkość znaków	style="font-size: wartość"	Zobacz	Ta	Ty	Wi	Na	Zw	liczba + [em, px, %]			Ta	Ty	Wi	Na	Zw
${\Bigg \Updownarrow }$    Abc def	Interlinia	style="line-height: wartość"	Zobacz	Ta	Ty	Wi	Na	Zw	tylko liczba (wartość równa em), liczba + [em, px, %]			Ta	Ty	Wi	Na	Zw
Abc ↔ Abc	Styl znaków	style="font-style: wartość"	Zobacz	Ta	Ty	Wi	Na	Zw	italic, normal			Ta	Ty	Wi	Na	Zw
Abc ↔ Abc	Ciężar znaków	style="font-weight: wartość"	Zobacz	Ta (zw)	Ty	Wi (zw)	Na	Zw	bold, normal			Ta (zw)	Ty	Wi (zw)	Na	Zw
A A A A A	Kolor znaków	style="color: wartość"	Zobacz	Ta	Ty	Wi	Na	Zw	nazwa koloru dostępna z listy, # + 3 lub 6 cyfr 0-F			Ta	Ty	Wi	Na	Zw	Nie używać. W zależności od przeglądarki koloruje również krawędzie ramki. Użyć <span style="color:...;">
aaa aaa aaa aa aa aa a a a	Wyrównywanie w poziomie	style="text-align: wartość"	Zobacz	Ta (zw)	Ty	Wi (zw)	Na	Zw	left, center, right	Ta Wi – tylko komórki zwykłe tabele osadzone – nie		Ta	Ty	Wi	Na	Zw	Ta Wi – wszystkie komórki
		align="wartość"	Zobacz Porównaj	Ta (!)	–	Wi (zw)	–	Zw		Ta (!) – działa jak polecenie ‘float’ Ty – są problemy, użyć polecenia stylu Wi – tylko komórki zwykłe tabele osadzone – tak		Ta (!)	–	Wi	Na	Zw	Ta (!) – działa jak polecenie ‘float’ lub centruje tabelę Wi – wszystkie komórki Na – tak
aa aa aa	Wyrównywanie w pionie	style="vertical-align: wartość"	Zobacz	–	–	Wi	Na	Zw	top, middle, bottom	tabele osadzone – tak		–	–	Wi	Na	Zw
		valign="wartość"	Zobacz	–	–	Wi	Na	Zw				–	–	Wi	Na	Zw
aa aa aa aa aa aa	Blokada przełamywania	style="white-space: wartość"	Zobacz	Ta	Ty (!)	Wi	Na	Zw	nowrap, normal			Ta	Ty (!)	Wi	Na	Zw
		nowrap	Zobacz	–	–	–	Na	Zw	nie ma	samo polecenie, bez wartości		–	–	–	Na	Zw
	Zadanie	Polecenie	Zobacz	Po jakim znaczniku					Wartość	Uwagi		Po jakim znaczniku					Różnica do wikitabeli
				{|	|+	|-	!	|				{|	|+	|-	!	|

     Polecenia w ramach stylu

     Polecenia poza stylem

     Różnica pomiędzy wikitabelą i tabelą niesformatowaną

Zobacz też

• Pomoc:Kolory
• Opis tworzenia tabel w anglojęzycznym Wikibooks
• Uwagi na temat korzystania ze znaczników HTML
• Szablony do zastosowania w tabelach