W zawodach FIS Cupu zadebiutował we wrześniu 2007 w Oberwiesenthal, zajmując 42. miejsce. W lipcu 2008 w tej samej miejscowości zdobył pierwsze punkty cyklu po zajęciu 11. miejsca. Miejsce w najlepszej dziesiątce FIS Cup zajął po raz pierwszy w styczniu 2010 w Lauschy[3]. 13 marca 2010 po raz pierwszy w karierze wystartował w Pucharze Kontynentalnym. W zawodach w Ruce zajął 38. miejsce. Pierwsze punkty zdobył we wrześniu tego samego roku w Ałmaty, po zajęciu 23. pozycji[4].
W Pucharze Świata zadebiutował 21 grudnia 2013 w Engelbergu, zajmując 47. miejsce. 11 stycznia 2014 w Courchevel po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, zajmując 2. pozycję[5]. W październiku 2014 w Klingenthal zajął 30. miejsce w debiucie w Letnim Grand Prix. W sezonie 2014/2015 trzykrotnie zakończył konkursy Pucharu Kontynentalnego w pierwszej trójce. 14 lutego 2015 zdobył pierwsze punkty Pucharu Świata, zajmując 29. miejsce w Vikersund[6]. W grudniu tego samego roku powtórzył ten wynik w konkursie Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie[7].
Trzykrotnie zwyciężał w konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego 2017[8]. W klasyfikacji generalnej cyklu zajął trzecie miejsce[9]. W otwierającym sezon 2017/2018 Pucharu Świata konkursie w Wiśle zajął 12. pozycję. Tydzień później zawody w Ruce zakończył na 14. miejscu indywidualnie i 2. w drużynie. W grudniowych zawodach cyklu zajmował głównie lokaty w trzeciej dziesiątce, a w konkursach w ramach Turnieju Czterech Skoczni nie zdobywał punktów. Od lutego 2018 startował głównie w Pucharze Kontynentalnym, w najlepszym występie zajmując 3. miejsce. W marcu jeszcze trzykrotnie zdobył punkty Pucharu Świata[8] i w klasyfikacji generalnej cyklu na koniec sezonu znalazł się na 30. miejscu z 90 punktami[10].
W Letnim Grand Prix 2018 najwyżej klasyfikowany był na 11. miejscu, we wrześniu w Râșnovie. W sezonie 2018/2019 w Pucharze Świata punkty zdobył raz – był 21. w zawodach 67. Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie. Czterokrotnie zajmował miejsca na podium Pucharu Kontynentalnego[11].
W ramach Letniego Pucharu Kontynentalnego 2019 dwukrotnie zajmował 2. i trzykrotnie 3. miejsce[12]. Cały cykl ukończył na 3. pozycji w klasyfikacji generalnej[9]. W sezonie zimowym 2019/2020 wystąpił we wszystkich konkursach Pucharu Świata, regularnie zdobywając punkty. W najlepszym występie, 11 stycznia 2020 w Predazzo zajął 8. lokatę. Trzy inne konkursy zakończył na 10. miejscu, stawał też na podium zawodów drużynowych w Lahti i Oslo[12]. W klasyfikacji generalnej sezon 2019/2020 Pucharu Świata zakończył na 21. pozycji z 353 punktami[10].
W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata najlepsze wyniki osiągał w listopadowych i grudniowych zawodach, gdy trzykrotnie kończył zawody indywidualne w pierwszej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany był na 7. pozycji, w zawodach w Ruce oraz Wiśle. Po konkursie w Bischofshofen 8 stycznia 2022 nie zdobywał już punktów cyklu, ale kontynuował starty aż do końca lutego i zawodów w Lahti[14]. Sezon zakończył na 33. miejscu w klasyfikacji generalnej ze 174 punktami[10]. Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022, na których zajął 28. pozycję w konkursie indywidualnym na skoczni dużej[14].
W lipcu 2022 zajął 9. miejsce w zawodach Letniego Grand Prix w Wiśle. W początkowej części sezonu zimowego 2022/2023 występował w Pucharze Świata, w listopadzie i grudniu 2022 zajmując głównie miejsca w drugiej dziesiątce. Najwyżej w sezonie sklasyfikowany był w listopadowych zawodach w Ruce, które ukończył na 8. pozycji. Po słabym występie w 71. Turnieju Czterech Skoczni do końca sezonu startował głównie w Pucharze Kontynentalnym, w najlepszych startach w tym cyklu zajmując dwukrotnie 6. miejsce. W kilku występach w Pucharze Świata w drugiej połowie sezonu punkty zdobył raz – w kończących cykl zawodach w Planicy zajął 27. lokatę[15]. W klasyfikacji generalnej Puchar Świata 2022/2023 ukończył na 34. pozycji ze 168 punktami[10].
W ramach Letniego Grand Prix 2023 dwukrotnie zajął 6. miejsce w lipcowych zawodach w Courchevel. Cztery razy stawał na podium konkursów Letniego Pucharu Kontynentalnego 2023: był dwukrotnie 3. w Klingenthal oraz 1. i 2. w Lake Placid[16]. Pozwoliło mu to na zwycięstwo w całym cyklu[9].
25 listopada 2023 po raz pierwszy stanął na podium indywidualnych zawodów Pucharu Świata, zajmując 2. miejsce w otwierającym sezon 2023/2024 cyklu konkursie w Ruce. W wieku 33 lat i 189 dni został najstarszym w dotychczasowej historii skoczkiem narciarskim z pierwszym podium w karierze, wyprzedzając w tym zestawieniu Jana Maturę[17]. W początkowej części sezonu zimowego regularnie kończył zawody Pucharu Świata w pierwszej dziesiątce[16]. 16 grudnia 2023 w Engelbergu odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w cyklu, również w przypadku tego osiągnięcia zostając najstarszym debiutantem w historii[18]. Dzień później na tej samej skoczni zajął 3. miejsce[16].
W styczniu 2024 w Pucharze Świata najwyżej klasyfikowany był na 8. pozycji. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024, na których indywidualnie był 23., a w konkursie drużynowym, startując wraz z Karlem Geigerem, Stephanem Leyhe i Andreasem Wellingerem, zdobył brązowy medal. W lutym i marcu 2024 w Pucharze Świata zajmował głównie miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce, a najwyżej klasyfikowany w tym okresie był na 9. lokacie[16]. W klasyfikacji generalnej sezon 2023/2024 cyklu ukończył na 10. pozycji z 778 punktami[10].
Pekin/Zhangjiakou
Oberstdorf
Planica
Tauplitz
Engelberg
Lillehammer
Ruka
Iron Mountain
Courchevel
Râșnov
Frenštát
Sapporo
Szczyrk
