Przejdź do zawartości

Pitane

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pitane
Πιτάνη
Państwo

 Turcja

Położenie na mapie Turcji
Mapa konturowa Turcji, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Pitane”
Ziemia38°56′N 26°56′E/38,933333 26,933333

Pitane (gr. Πιτάνη) – w starożytności greckie miasto (polis), położone na wybrzeżu Morza Egejskiego w Eolii[1] (dzisiejsza Turcja, prowincja İzmir). Zachowane antyczne ruiny stanowią współcześnie atrakcję turystyczną[2].

O Pitane wspomina już Herodot w Dziejach (I.149.1) przedstawiając listę miast eolskich[3]. Cztery wieki później Strabon w Geografii (XIII.I.67) informuje, że miasto posiadało dwa porty u ujścia rzeki, a w jego pobliżu swój początek miał akwedukt miasta Adramyttion[4] (gr. Άδραμύττιον, łac. Adramyttium – dzisiejsze tureckie Edremit). Współczesny mu Diodor Sycylijski w księdze XVII Biblioteki (XVII.7.9) opisuje macedońskie oblężenie Pitane pod wodzą Parmeniona i skuteczną odsiecz Memnona z Rodos, która ocaliła miasto[5].

Według relacji Diogenesa Laertiosa (Żywoty i poglądy słynnych filozofów, Księga IV.28 – Arkezylaos) z Pitane pochodził matematyk i astronom Autolykos oraz jego uczeń filozof Arkezylaos, założyciel średniej Akademii w Atenach[6].

Cenne stanowisko archeologiczne. Wśród znalezisk ceramika okresu archaicznego w stylu geometrycznym i protogeometrycznym, a także terra sigillata, duża liczba orientalizujących waz oraz archaiczny posąg[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b E. Akurgal: PITANE (Candarli) Turkey. W: The Princeton encyclopedia of classical sites. Princeton University Press, 1976. ISBN 0-691-03542-3.
  2. Pitane (Çandarlı). www.travellinkturkey.com. [dostęp 2013-01-13].
  3. Herodot: Dzieje T I (I.149.1). www.pbi.edu.pl. s. 100. [dostęp 2013-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-27)]. (pol.).
  4. Strabo: Geography, Book XIII, Chapter I 67.. penelope.uchicago.edu. [dostęp 2013-01-13]. (ang.).
  5. Diodorus Siculus: Library, Book XVII.7.9. www.perseus.tufts.edu. [dostęp 2013-01-13]. (ang.).
  6. Diogenes Laërtius: Lives of the Eminent Philosophers IV, 28. en.wikisource.org. [dostęp 2013-01-11]. (ang.).