Przejdź do zawartości

Phylidonyris

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Phylidonyris[1]
Lesson, 1830[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – miodaczek złotoskrzydły (P. pyrrhopterus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

miodojady

Rodzaj

Phylidonyris

Typ nomenklatoryczny

Certhia australasiana Shaw, 1812 (= Certhia pyrrhoptera Latham, 1801)

Synonimy
Gatunki

3 gatunki – zobacz opis w tekście

Phylidonyrisrodzaj ptaków z rodziny miodojadów (Meliphagidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii (wraz z Tasmanią i innymi sąsiednimi wyspami)[8].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 14–20 cm; masa ciała 10–29 g (samce są nieco cięższe od samic)[9].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Meliphaga: gr. μελι meli, μελιτος melitos „miód”; -φαγος -phago „jedzący”, od φαγειν phagein „jeść”[10]. Typ nomenklatoryczny: Certhia novaehollandiae Latham, 1790.
  • Phylidonyris (Philedonyris): zbitka wyrazowa francuskiej nazwy Phylédon lub Philédon oznaczającego „miodojada” oraz nazwy rodzajowej Cinnyris Cuvier, 1816 (nektarnik)[11].
  • Meliornis: gr. μελι meli, μελιτος melitos „miód”; ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[12]. Typ nomenklatoryczny: Certhia novaehollandiae Latham, 1790.
  • Melisympotes: gr. μελι meli, μελιτος melitos „miód”; συμποτης sumpotēs „współbiesiadnik, gość na uczcie”, od συμποσιαζω sumposiazō „pić, ucztować razem”[13]. Typ nomenklatoryczny: Certhia australasiana Shaw, 1812 (= Certhia pyrrhoptera Latham, 1801).
  • Purnellornis: Herbert A. Purnell (1884–1962), australijski owolog, kolekcjoner; gr. ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[14]. Typ nomenklatoryczny: Certhia nigra Bechstein, 1811.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[15]:

  1. Nie Meliphaga Lewin, 1808.
  2. Niepoprawna późniejsza pisownia Phylidonyris Lesson, 1830.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Phylidonyris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. R.-P. Lesson: Traité d’ornithologie, ou, Tableau méthodique des ordres, sous-ordres, familles, tribus, genres, sous-genres et races d’oiseaux: ouvrage entièrement neuf, formant le catalogue le plus complet des espèces réunies dans les collections publiques de la France. Cz. 1. Bruxelles: Chez F.G. Levrault, 1830, s. 298. (fr.).
  3. N.A. Vigors & T. Horsfield. A Description of the Australian Birds of the Collection of the Linnean Society; with an Attempt at Arranging them according to their natural Affinities. „Transactions of the Linnean Society of London”. 15, s. 311, 1827. (ang.). 
  4. J.F. von Brandt. Bericht über die neuen Erwerbungen und Fortschritte des zoologischen und zootomischen Museums der Kaiserlichen Academie der Wissenschaften während des 1838sten Jahres. „Bulletin Scientifique publié par Académie Impériale des Sciences de Saint-Pétersbourg”. 5 (13), s. 204, 1839. (niem.). 
  5. G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma an indication of the typical species of each genus. London: R. and J.E. Taylor, 1840, s. 15. (ang.).
  6. Meropineae. The Bee-eaters.–Les Guêpiers.-Die Bienenfresser. W: H.G.L. Reichenbach: Handbuch der speziellen Ornithologie: beschreibender Text zu der vollständigsten Kupfersammlung der Vögel aller Welttheile. Dresden & Leipzig: Expedition der Vollständigsten Naturgeschichte, 1852, s. 121. (niem.).
  7. G.M. Mathews. New genera. „Austral Avian Record”. 2 (5), s. 112, 1913-1915. (ang.). 
  8. F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.), Honeyeaters [online], IOC World Bird List (v13.1) [dostęp 2023-05-29] (ang.).
  9. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Honeyeaters (Meliphagidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, DOI10.2173/bow.meliph3.01 [dostęp 2023-05-29] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  10. The Key to Scientific Names, Meliphaga [dostęp 2023-05-29].
  11. The Key to Scientific Names, Phylidonyris [dostęp 2023-05-29].
  12. The Key to Scientific Names, Meliornis [dostęp 2023-05-29].
  13. The Key to Scientific Names, Melisympotes [dostęp 2023-05-29].
  14. The Key to Scientific Names, Purnellornis [dostęp 2023-05-29].
  15. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko, Rodzina: Meliphagidae Vigors, 1825 – miodojady – Honeyeaters (wersja: 2023-01-01), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2023-05-29].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).