Przejdź do zawartości

Petra Mandula

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Petra Mandula
Państwo

 Węgry

Data i miejsce urodzenia

17 stycznia 1978
Budapeszt

Wzrost

178 cm

Gra

praworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1993

Zakończenie kariery

2005

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 7 ITF

Najwyżej w rankingu

30 (17 maja 2004)

Australian Open

3R (2004)

Roland Garros

QF (2001)

Wimbledon

2R (2001, 2003)

US Open

2R (2002, 2003)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

7 WTA, 8 ITF

Najwyżej w rankingu

13 (5 maja 2003)

Australian Open

SF (2003)

Roland Garros

QF (2002)

Wimbledon

QF (2003)

US Open

3R (2003)

Petra Mandula (ur. 17 stycznia 1978 w Budapeszcie) – węgierska tenisistka, reprezentantka kraju w Fed Cup, olimpijka z Sydney (2000) i Aten (2004).

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Petra Mandula jest córką Janosa Manduli i Katalin Hedegus. Ma dwie siostry, Diane i Stephanie. Jej ojciec jest stomatologiem, matka asystentką stomatologa, starsza siostra studiuje stomatologię, a młodsza wciąż jest uczennicą.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Występy w gronie juniorek Mandula rozpoczęła w 1994 roku zwycięstwem w turnieju w Norymberdze. Także w deblu była tam w finale, razem z rodaczką Petrą Gaspar. Kolejne zawody wygrała w grudniu 1994 na Florydzie. W lipcu 1996 wygrała juniorskie Mistrzostwa Europy, rozgrywane w Szwajcarii. Kilkakrotnie zdobywała główną premię w konkurencji deblowej; mimo to nie odniosła znaczących sukcesów w turniejach wielkoszlemowych. Tam partnerowała między innymi Henrietcie Nagyovej i Annie Kurnikowej. Po sezonie 1996 zajęła się wyłącznie startami w gronie zawodniczek profesjonalnych.

W 1998 startowała w kwalifikacjach do seniorskiego US Open; nie przeszła ich jednak. W 1999 zadebiutowała w turniejach z cyklu WTA Tour. Oprócz drugiej rundy w Budapeszcie i Taszkencie, była w ćwierćfinale w brazylijskim São Paulo. Wyniki te pozwoliły jej na awans do czołowej setki klasyfikacji profesjonalnych tenisistek. W roku 2000 wystąpiła we wszystkich imprezach Wielkiego Szlema. Swoje najlepsze rezultaty osiągnęła w deblu, dwukrotnie dochodząc do finałów (z Ritą Kuti Kis i Patricią Wartusch). W sezonie 2000 zagrała na igrzyskach olimpijskich w Sydney przegrywając w pierwszej rundzie gry pojedynczej i trzeciej rundzie gry podwójnej[1]. W deblu Mandula startowała wspólnie z Katalin Marosi.

Dochodząc do ćwierćfinału French Open 2001 została pierwszą węgierską ćwierćfinalistką turnieju wielkoszlemowego. Do głównej drabinki weszła po przejściu kwalifikacji, w których pokonała Jelenę Dokić, ulegając dopiero późniejszej wicemistrzyni i pierwszej belgijskiej finalistce imprezy tej kategorii, Kim Clijsters. W Taszkencie wywalczyła swój pierwszy deblowy tytuł zawodowy.

W 2002 dwukrotnie najlepsza w konkurencji deblowej; ponadto półfinalistka z Wiednia, ćwierćfinalistka z Helsinek, Casablanki i Canberry. Dnia 5 maja 2003 została trzynastą zawodniczką w rankingu gry podwójnej WTA. W Sopocie osiągnęła półfinał, ulegając Klárze Koukalovej pomimo prowadzenia 6:4, 3:0. Na Wimbledonie pokonała Patty Schnyder, a w ciągu czterech tygodni wygrała trzy turnieje deblowe.

W 2004 roku w Charleston wyeliminowała Jennifer Capriati, byłą liderkę rankingu WTA singlistek. Wystartowała również na igrzyskach olimpijskich w Atenach, odpadając w pierwszych rundach singla i debla[1]. W konkurencji gry podwójnej partnerką Manduli była Kira Nagy.

W ostatnich latach swojej kariery Mandula zmagała się z różnymi kontuzjami, a swoje zawodowe starty zakończyła w 2005 roku.

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V

Gra podwójna (7–4)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 13 lutego 2000 Bogota Ceglana Węgry Rita Kuti-Kis Argentyna Laura Montalvo
Argentyna Paola Suárez
4:6, 2:6
Finalistka 2. 29 października 2000 Bratysława Twarda Austria Patricia Wartusch Słowacja Karina Habšudová
Słowacja Daniela Hantuchová
walkower
Zwyciężczyni 1. 17 czerwca 2001 Taszkent Ceglana Austria Patricia Wartusch Ukraina Tetiana Perebyjnis
Białoruś Tacciana Puczak
6:1, 6:4
Zwyciężczyni 2. 16 czerwca 2002 Wiedeń Ceglana Austria Patricia Wartusch Austria Barbara Schwartz
Niemcy Jasmin Wöhr
6:2, 6:4
Zwyciężczyni 3. 14 lipca 2002 Casablanca Ceglana Austria Patricia Wartusch Argentyna Gisela Dulko
Hiszpania Conchita Martínez Granados
6:2, 6:1
Finalistka 3. 22 września 2002 Tokio Twarda Austria Patricia Wartusch Rosja Swietłana Kuzniecowa
Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario
2:6, 4:6
Finalistka 4. 2 marca 2003 Acapulco Ceglana Austria Patricia Wartusch Francja Émilie Loit
Szwecja Åsa Svensson
3:6, 1:6
Zwyciężczyni 4. 13 kwietnia 2003 Estoril Ceglana Austria Patricia Wartusch Estonia Maret Ani
Szwajcaria Emmanuelle Gagliardi
6:7(7), 7:6(3), 6:2
Zwyciężczyni 5. 20 kwietnia 2003 Budapeszt Ceglana Ukraina Ołena Tatarkowa Hiszpania Conchita Martínez Granados
Ukraina Tetiana Perebyjnis
6:3, 6:1
Zwyciężczyni 6. 4 maja 2003 Bol Ceglana Austria Patricia Wartusch Szwajcaria Emmanuelle Gagliardi
Szwajcaria Patty Schnyder
6:3, 6:2
Zwyciężczyni 7. 2 maja 2004 Budapeszt Ceglana Austria Barbara Schett Węgry Virág Németh
Węgry Ágnes Szávay
6:3, 6:2

Wygrane turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 02/02/1998 Birkenhead 10 000 twarda Włochy Giulia Casoni 6:0, 2:6, 6:3
2. 11/05/1998 Nowy Sad 10 000 ziemna Bułgaria Antoaneta Pandjerova 0:6, 7:5, 6:1
3. 13/07/1998 Darmstadt 25 000 ziemna Bułgaria Ljubomira Baczewa 3:6, 6:4, 7:5
4. 05/04/1999 Makarska 10 000 ziemna Bułgaria Desisława Topałowa 7:5, 7:5
5. 05/07/1999 Darmstadt 25 000 ziemna Hiszpania Marta Marrero 1:6, 7:5, 6:1
6. 26/07/1999 Edynburg 25 000 ziemna Izrael Cippora Obziler 6:0, 4:6, 7:5
7. 08/10/2001 Poitiers 75 000 twarda Francja Émilie Loit 7:5, 2:6, 6:1

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Petra Mandula Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-10-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-13] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]