Pekachiasz

Pekachiasz
	; Portret Pekachiasza w Promptuarii Iconum Insigniorum
	król północnego królestwa Izraela
Okres	od 742 p.n.e.; do 740 p.n.e.
	Dane biograficzne
Ojciec	Menachem

Pekachiasz (hebr. Pekachijjahu – Jahwe otworzył [oczy], w przekładach Wulgaty – Faceja) – siedemnasty król królestwa Izraela (państwa północnego), syn i następca Menachema, opisywany w 2 Księdze Królewskiej 15,23-26. Panował w latach 742–740 p.n.e.^[1]

Został zamordowany w Samarii przez Pekacha, swojego tarczownika, który przejął po nim tron.

Przypisy

↑ Zgodnie z chronologią E.R. Thielego. Niektóre inne chronologie zawarte są w sekcji Królestwo Izraela (państwo północne)#Władcy.

Bibliografia

Fritz Rienecker, Gerhard Maier: Leksykon biblijny. Waldemar Chrostowski (red.). Warszawa: Oficyna wydawnicza „Vocatio”, 2001, s. 307, seria: Prymasowska Seria Biblijna. ISBN 83-7146-061-9.

[1] Zgodnie z chronologią E.R. Thielego. Niektóre inne chronologie zawarte są w sekcji Królestwo Izraela (państwo północne)#Władcy.

[1]

Królowie zjednoczonego Izraela	Saul (1012–1004) Dawid (1004–965) Salomon (965–926)
Królowie Judy (państwo południowe)	Roboam (926–910) Abiasz (910–908) Asa (908–872) Jozafat (872–852) Joram (852–845) Ochozjasz (845–844) Atalia (845–839) Joasz (839–800) Amazjasz (800–785) Azariasz (785–747) Jotam (758–743) Achaz (742–725) Ezechiasz (725–697) Manasses (696–642) Amon (641–640) Jozjasz (639–609) Joachaz (609) Jojakim (608–598) Jojakin (598) Sedecjasz (598–587)
Królowie Izraela (państwo północne)	Jeroboam I (926–907) Nadab (907–906) Basza (906–883) Ela (883–882) Zimri (882) Omri (882–871) Achab (871–852) Ochozjasz (852–851) Joram (851–845) Jehu (845–818) Joachaz (818–802) Joasz (802–787) Jeroboam II (787–747) Zachariasz (747–746) Szallum (747–746) Menachem (746–737) Pekachiasz (736–735) Pekach (734–733) Ozeasz (732–724)