Pęcherznica

Pęcherznica
	; Pęcherznica kalinolistna
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	różowce
Rodzina	różowate
Rodzaj	pęcherznica
	Nazwa systematyczna
	Physocarpus (Cambess.) Raf.; New Fl. 3: 73. Jan-Mar 1838
	Typ nomenklatoryczny
	Physocarpus riparius Raf.
Synonimy
	Icotorus Raf.; Opulaster Medik. ex Kuntze; Phylocarpos Raf.; Physocarpa (Cambess.) Raf.; Physotheca Raf.;
	Icotorus Raf.; Opulaster Medik. ex Kuntze; Phylocarpos Raf.; Physocarpa (Cambess.) Raf.; Physotheca Raf.;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pęcherznica (Physocarpus) – rodzaj roślin należący do rodziny różowatych (Rosaceae). Obejmuje 7 gatunków^[3], z których jeden (P. amurensis) występuje w północno-wschodniej Azji^[5], a pozostałe w Ameryce Północnej (od północnego Meksyku po Alaskę i Quebec)^[3]^[6]. Pęcherznica kalinolistna P. opulifolius jest popularnie uprawiana jako krzew ozdobny w Europie i Ameryce Północnej^[6]^[7].

Morfologia

Pokrój: Krzewy o sezonowym ulistnieniu. Osiągają wysokość do 4^[7]–6^[6] m. Pędów jest zwykle od 5 do 20, prosto wzniesionych lub rozchylających się, nagich lub owłosionych gwiazdkowato^[6]. Zwykle z korą łuszczącą się długimi, wąskimi pasmami^[7]^[6]. Obecne krótkopędy^[6].
Liście: Skrętoległe, z przylistkami^[7], ogonkowe^[6], pojedyncze, silnie użyłkowane^[8]. Blaszka w zarysie owalna, jajowata do zaokrąglonej, zwykle z 3–5 klapami, karbowana pojedynczo lub podwójnie, czasem podwójnie ząbkowana^[6]. Jesienią przebarwiają się na bladożółto^[8].
Kwiaty: Niewielkie (o średnicy 5–12 mm), zebrane po 5–50 w baldachogrona wyrastające na szczytach pędów (także krótkopędów). Kwiaty szypułkowe z hypancjum miseczkowatym lub dzwonkowatym o średnicy do 3 mm. Działek kielicha jest 5 odstających lub odgiętych. Płatków korony także jest 5, są one białe lub różowe, okrągłe do eliptycznych, czasem o brzegu nieregularnie ząbkowanym. Pręcików jest 20–40 o długości krótszej, równej lub dłuższej od płatków^[6]. Zalążnia dolna^[7]. Owocolistków jest od 1 do 5, zrośniętych u dołu. Szyjki słupków są cienkie, znamiona główkowate^[6].
Owoce: Pęcherzykowato rozdęte torebki zawierające po 2–4 nasiona^[7]. Owoc rozwija się w trwałym hypancjum zwieńczonym trwałymi działkami^[6].

Systematyka

Pozycja systematyczna

Rodzaj należący do plemienia Neillieae, podrodziny Spiraeoideae, rodziny różowatych (Rosaceae Juss.), rzędu różowców, kladu różowych w obrębie okrytonasiennych^[9]^[2].

Wykaz gatunków^[3]

Physocarpus alternans (M.E.Jones) J.T.Howell
Physocarpus amurensis (Maxim.) Maxim.
Physocarpus capitatus (Pursh) Kuntze
Physocarpus intermedius (Rydb.) C.K.Schneid.
Physocarpus malvaceus (Greene) Kuntze
Physocarpus monogynus (Torr.) J.M.Coult.
Physocarpus opulifolius (L.) Maxim. – pęcherznica kalinolistna

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ ^a ^b Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-29] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Physocarpus (Cambess.) Raf.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-12-06].
↑ Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-02-22].
↑ Gu Cuizhi, Crinan Alexander: Physocarpus. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-12-06].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Crinan Alexander: Physocarpus (Cambessèdes) Rafinesque. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-12-06].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Volume I. Trees and shrubs. London: MacMillan, 2002, s. 241. ISBN 0-333-73003-8.
↑ ^a ^b GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
↑ D.D. Potter D.D. i inni, Phylogeny and classification of Rosaceae, „Plant Systematics and Evolution”, 266, 2007, s. 5–43, DOI: 10.1007/s00606-007-0539-9 .

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-29] (ang.).

[powo-3] Physocarpus (Cambess.) Raf.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-12-06].

[A-4] Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-02-22].

[china-5] Gu Cuizhi, Crinan Alexander: Physocarpus. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-12-06].

[america-6] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Crinan Alexander: Physocarpus (Cambessèdes) Rafinesque. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-12-06].

[philipstree-7] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Volume I. Trees and shrubs. London: MacMillan, 2002, s. 241. ISBN 0-333-73003-8.

[E-8] GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

[9] D.D. Potter D.D. i inni, Phylogeny and classification of Rosaceae, „Plant Systematics and Evolution”, 266, 2007, s. 5–43, DOI: 10.1007/s00606-007-0539-9 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]