Owoce kandyzowane
Owoce kandyzowane – owoce, rzadziej inne części roślin, zakonserwowane poprzez wielokrotne smażenie ich w coraz to bardziej słodkim syropie. Kandyzować można całe owoce, ich części, ale też kwiaty, a nawet łodygi (np. dzięgla litwora[1]). Kandyzowane owoce są dodatkiem do ciast i deserów.
Owoce utrwalane są w procesie kandyzacji w wyniku nasączenia ich cukrem do około 70[2]–72[3]% poprzez kilkukrotne zanurzenie ich w syropie z sacharozy i glukozy o wzrastającym stężeniu i odpowiedniej temperaturze. Wśród owoców kandyzowanych wyróżnia się trzy ich typy: kandyzowane – z matową powłoką cukru o drobnych kryształkach; glazurowane – o gładkiej, szklistej powłoce karmelu oraz obsypane cukrem owoce karmelizowane – „suche konfitury”[2].
Polskie słowo kandyzacja pochodzi z języka francuskiego, do którego z kolei trafiło z sanskryckiego khanda poprzez arabskie kand[4]. Taką samą etymologię ma angielskie słowo candies „słodycze”[5].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- cykata (kandyzowane skórki owocowe)
- ser jabłkowy
- bakalie
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ David J. Mabberley , Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 50, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .
- ↑ a b Encyklopedia Powszechna PWN. T. 2. G-M. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 405.
- ↑ Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 5 In-Kons. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1965, s. 427.
- ↑ Słownik wyrazów obcych PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1980, s. 335.
- ↑ Barbara Ann Kipfer: The Culinarian. A Kitchen Desk Reference. Hoboken: John Wiley & Sons, 2011, s. 84.