Przejdź do zawartości

Oś obrotu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Oś obrotuprosta w przestrzeni określająca kierunek obrotu danego ciała. W przypadku bryły sztywnej oś obrotu łączy środki okręgów, po których poruszają się punkty materialne bryły[1]. Prędkość kątowa jest zawsze równoległa do osi obrotu.

Wyznacza ona układ odniesienia, względem którego wyznacza się moment bezwładności ciała.

Stała oś obrotu

[edytuj | edytuj kod]

Oś obrotu jest stała, gdy ciało obraca się stabilnie, co fizycznie wyraża się przez równoległość wektorów prędkości kątowej i momentu pędu. Oś obrotu jest stabilna tylko wtedy, gdy jest ona osią symetrii ciała, lub jest to ciało płaskie, a oś przechodzi pod kątem prostym przez środek symetrii.

Chwilowa oś obrotu

[edytuj | edytuj kod]

Chwilowa oś obrotu występuje, gdy wektor prędkości kątowej nie jest równoległy do wektora momentu pędu ciała. Efekt taki można zaobserwować np. w zjawisku nutacji.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. oś obrotu, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-10-19].