Przejdź do zawartości

Nośnik reklamy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Reklama rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego banku PKO BP na muralu w Gdyni
Szkieletor” wykorzystany jako powierzchnia reklamowa (2009)

Nośnik reklamy (ang. advertising medium) – urządzenie reklamowe w jakimkolwiek materialnym wykonaniu, ze stałą lub zmienną powierzchnią ekspozycyjną, nieoświetloną, oświetloną lub podświetloną[1]. Służy do eksponowania reklamy.

Najpopularniejsze formaty nośników sieciowych (tj. standaryzowanych) stosowane w Polsce to:

  • billboardy/freebordy 12 m² o formacie 5,04x2,38 metra (tzw. format europejski);
  • billboardy/freebordy 12 m² o formacie 4x3 metry;
  • billboardy/freebordy 18 m² o formacie 6x3 metry;
  • billboardy/freebordy 36 m² o formacie 12x3 metry;
  • billboardy/freebordy 48 m² o formacie 12x4 metry;
  • citylighty 1,2x1,8 na wiatach przystanków miejskich;
  • inne citylighty 1,2x1,8 – naścienne, wolnostojące, na latarniach;
  • billboardy 6 m² (aktualnie spotykane w metrze).

Przykłady realizacji

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Leksykon terminów medialnych: M-Z, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2024, s. 119–120, ISBN 978-83-8180-854-5.