Nicolai Eigtved
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
duńska |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka |
.jpg)
Nicolai Eigtved także Niels Eigtved (ur. 4 czerwca 1701 w Haraldsted Sogn, zm. 7 czerwca 1754 w Kopenhadze) – duński architekt, pionier rokoko w Danii, projektant pałaców królewskich Amalienborga.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Nicolai Eigtved urodził się 4 czerwca 1701 roku w Haraldsted Sogn[1]. Zdobył zawód ogrodnika i pracował za granicą – w berlińskim Charlottenburgu a także w Warszawie[2].
W 1726 roku został zatrudniony przez saskiego architekta Carla Friedricha Pöppelmanna (1697–1750)[2]. Uczył się projektowania, będąc pod wpływem drezdeńskich architektów baroku – m.in. Jeana de Bodta (1670–1745), Zachariasa Longueluna (1669–1748) i Matthäusa Daniela Pöppelmanna (1662–1737)[2]. Pracował dla korpusu inżynieryjnego wojsk sasko-polskich[2]. W 1730 roku brał udział w budowie obozu wojskowego w Zeithain na zlecenie króla Polski Augusta II Mocnego[2]. Tam spotkał Poula Løvenørna, generała duńskiego i zaufanego współpracownika króla Chrystiana VI Oldenburga, który zwrócił uwagę monarchy na młodego architekta[2][3].
Løvenørn sfinansował podróż studialną Eigtveda, który w 1733 roku udał się do Rzymu, następnie do Wiednia i Monachium, gdzie zapoznał się z rokokowymi pracami François de Cuvilliés'a (1695–1768)[2].
W 1735 roku Eigtved przyjechał do Kopenhagi, gdzie wraz z Lauridsem Lauridsenem Thurahem (1706–1759) pracował nad wnętrzami pałacu Christiansborg, który powstawał według projektu Eliasa Häussera (1687–1745)[2]. Eigtved zaprojektował m.in. apartamenty królewskie, główną klatkę schodową i kaplicę pałacową[2]. Szybko zdobył uznanie króla i wysoką pozycję wśród architektów królewskich – w 1742 roku został członkiem królewskiej komisji budowlanej i objął kierownictwo nad królewskimi projektami budowlanymi na terenie Kopenhagi[2].
W 1753 roku poślubił Sophie Christine Walther pokojówkę księżniczki Luizy[3].
W 1749 roku został głównym projektantem królewskich rezydencji w nowo budowanej dzielnicy Frederiksstaden[2]. Zaprojektował kościół Fryderyka, pałace Amalienborga, a także królewski teatr i królewski szpital[3].
Projektował w stylu rokoko, który rozpropagował w Danii[2].
Zmarł 7 czerwca 1754 roku w Kopenhadze[1].
Wybrane dzieła
[edytuj | edytuj kod]- 1737–1742 – Pałac Christiansborg – wnętrza (spalone w pożarze 1794 roku)[2]
- 1739–1744 – Kościół zamkowy w Christiansborgu – wnętrza (spalone w pożarze 1794 roku)[2]
- 1749 – Kościół Fryderyka w Kopenhadze[2]
- 1743–1744 – pałac dla następcy tronu Fryderyka – Prinsens Palæ[2]
- 1743–1744 – pałac Sophienberg[2]
- 1744–1746 – dwór Frederiksdal[2]
- 1749 – Amalienborg[2]
- 1752-55 - rezydencja Viðeyjarstofa na wyspie Viðey (Islandia)[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Niels Eigtved Genealogy. [w:] Weilbach. Dansk Kunstnerleksikon [on-line]. [dostęp 2018-08-28]. (duń.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Niels Eigtved Biography. [w:] Weilbach. Dansk Kunstnerleksikon [on-line]. [dostęp 2018-08-28]. (duń.).
- ↑ a b c F.J. Meier: Eigtved, Nicolai. W: Carl Frederik Bricka: Dansk biografisk Leksikion. s. 461–463. [dostęp 2018-08-28]. (duń.).
- ↑ Viðey. Visit Reykjavik. [dostęp 2019-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-06)]. (ang.).