Przejdź do zawartości

Nabab

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nabab, nawab – tytuł muzułmańskiego księcia w Indiach, zwłaszcza w Bengalu, potocznie bogacz. Tytuł nadawany przez władców mogolskich namiestnikom prowincji[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red.nauk.). Wyd. 1. T. 2. Katowice: Wydawnictwo "Książnica", 1998, s. 86, seria: Słowniki Encyklopedyczne "Książnicy". ISBN 83-7132-370-0.