Przejdź do zawartości

Muzeum Wojsk Lądowych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muzeum Wojsk Lądowych
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bydgoszcz

Adres

ul. Czerkaska 2
85-641 Bydgoszcz

Data założenia

31 grudnia 2003

Dyrektor

Wojciech Bartoszek

Położenie na mapie Bydgoszczy
Mapa konturowa Bydgoszczy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Muzeum Wojsk Lądowych”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Muzeum Wojsk Lądowych”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Muzeum Wojsk Lądowych”
Ziemia53°08′25″N 18°01′06″E/53,140278 18,018333
Strona internetowa
Budynek
Czołg T-34/85
Artyleria
Mundur oficera błękitnej armii

Muzeum Wojsk Lądowych (do 2010 r. Pomorskie Muzeum Wojskowe) – muzeum z siedzibą w Bydgoszczy.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Muzeum prezentuje wojskowe dzieje Pomorza i Kujaw począwszy od powstania wielkopolskiego 19181919. Wystawia eksponaty własne oraz będące w depozycie od innych muzeów i osób prywatnych. Po przekształceniu w 2010 r. w jedyne w Polsce Muzeum Wojsk Lądowych, prezentuje dodatkowo zbiory wyposażenia i broni piechoty i wojsk zmechanizowanych[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Muzeum dziedziczy tradycje przedwojennego muzeum wojskowego działającego od 1928 roku w Szkole Podchorążych dla Podoficerów w Bydgoszczy mieszczącej się w obecnym kompleksie Dowództwa POW. Wśród najstarszych eksponatów tego muzeum znajdowały się m.in.: cegła kamienna z pokoju wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego w Malborku, broń palna i sieczna z XVIII i XIX wieku, dyplom z autografem króla Augusta III, tabakierka podarowana przez Napoleona Bonaparte na Elbie płk. Pawłowi Jerzmanowskiemu, pęczek włosów Tadeusza Kościuszki, skorupa granatu z Olszynki Grochowskiej, zdobyczna chorągiew bolszewicka itd. Zbiory te rozproszone w okresie okupacji nie zostały odnalezione.

W 1973 r. powstało Muzeum Tradycji Pomorskiego Okręgu Wojskowego, które funkcje sali tradycji pełniło do 1989 r. Od 1992 r. pełni rolę placówki o charakterze naukowo-badawczym, zaś 31 grudnia 2003 r. zostało przekształcone w Pomorskie Muzeum Wojskowe w Bydgoszczy. W 2007 r. Muzeum uzyskało status państwowej instytucji kultury, zaś w 2010 r. zostało przekształcone w Muzeum Wojsk Lądowych z filiami w Toruniu (zbiory wojsk artyleryjskich i rakietowych) i Wrocławiu (zbiory wojsk inżynieryjnych)[2].

W 2009 r. muzeum zostało wyróżnione statuetką „Dobosz Powstania Wielkopolskiego”, przyznawaną przez Zarząd Główny Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918/1919[3].

Siedziba

[edytuj | edytuj kod]

Współczesny budynek Muzeum, mieszczący się przy ul. Czerkaskiej na rogu ul. Gdańskiej powstał według projektu architekta Zbigniewa Kortasa w 1973 roku wzniesiony na terenie, który od 1913 roku w całości należał do Szkoły Wojennej[4]. 11 listopada 2014 po raz pierwszy udostępniono zwiedzającym filię w dawnej jednostce wojskowej 1433 na Osowej Górze, gdzie planowane jest utworzenie Oddziału Techniki Wojskowej, do którego zostanie przeniesiony ciężki sprzęt bojowy z ul. Czerkaskiej oraz z jednostki wojskowej w Czarnem[5]. Obszar ten, posiadający powierzchnię 5 ha, od 2011 znajdował się w użyczeniu Muzeum, a w 2018 przeszedł na jego własność. Przewiduje się powstanie w tym miejscu stworzenie stałej ekspozycji ciężkiego sprzętu wojskowego, budowę magazynów oraz warsztatów remontowych, a także stworzenie toru do prezentacji eksponatów[6].

Ekspozycja

[edytuj | edytuj kod]

Wystawy stałe

[edytuj | edytuj kod]

Ekspozycja główna zawiera grupy związane m.in. z następującą tematyką:

W zbiorach muzeum znajdują się m.in. karabin przeciwpancerny wz. 35 Ur czy pistolet maszynowy Mors. Z Norwegii i Finlandii udało się pozyskać armaty kal. 105 mm i 120 mm, armatę polową kal. 76,2 mm oraz haubicę górską kal. 100 mm. W 2014 z Wielkiej Brytanii pozyskano czołg Chieftain. Na dziedzińcu muzeum znajduje się ekspozycja plenerowa z ok. 50 egzemplarzami ciężkiego sprzętu wojskowego. Wśród nich znajdują się następujące obiekty:

  • armaty przeciwpancerne o kalibrach od 45 do 100 mm;
  • 155 mm francuska ciężka armata polowa z 1861 r. wyprodukowana w Liège i zdobyta przez armię pruską podczas wojny z Francją 18701871; amerykańska haubica M 109 (jedyna w kraju) oraz radziecka 2S1 Goździk;
  • artyleria przeciwlotnicza, m.in. działka okrętowe;
  • wielozadaniowy transporter - ciągnik MTS-306;
  • schrony: bojowy i wartowniczy oraz pancerna kopuła obserwacyjna pochodząca z umocnień Wału Pomorskiego;
  • kolekcja czołgów i pojazdów opancerzonych, m.in. kołowe transportery opancerzone: BTR-152, BTR-60, SKOT, BRDM-2, czołgi średnie T-34/85 i T-55A, czołg pływający PT-76; czołg T-72 i brytyjski Chieftain w wersji Mk. 11;
  • radziecka wyrzutnia niekierowanych pocisków rakietowych „Katiusza” zamontowana na podwoziu samochodu ZIS-6;
  • kolekcja armat przeciwpancernych, m.in. 85 mm armaty ppanc. D-44 wz. 1944, 100 mm armata ppanc. BS-3 wz. 1944;
  • kolekcja moździerzy o kalibrach od 82 do 160 mm;
  • sprzęt rakietowy, m.in. operacyjno-taktyczna rakieta ziemia-ziemia typu 8K-14 („Scud”) o zasięgu do 300 km, z możliwością przenoszenia klasycznych i jądrowych głowic bojowych, zestawy przeciwlotnicze klasy ziemia - powietrze „Wołchow” i „Kub” oraz zbiornik na ciekły tlen rakiety V-2 znaleziony w okolicy byłego niemieckiego poligonu rakietowego w Borach Tucholskich;
  • Most Baileya – brytyjski drogowy most składany z okresu II wojny światowej;
  • wozy zabezpieczenia technicznego WZT-1, gąsienicowy transporter opancerzony MT-LB;
  • rzeźby w drewnie i kamieniu, m.in. Edmunda Majkowskiego „Nad Turią i Bugiem”.

Wystawy czasowe

[edytuj | edytuj kod]

Tematyka wystaw czasowych związana jest głównie z historią wojskowości i regionu, a także nawiązuje do rocznic wielkich wydarzeń. Wśród wystaw z lat 20062009 znalazły się m.in.: 60. rocznica zakończenia II wojny światowej, mundur i broń polskiego żołnierza w latach 19391945, gen. Władysław Anders i jego żołnierze, Oni ocalili Londyn – Polacy w walce z V1, V2, Gew88, Mosin – zmierzch epoki, Pancerniacy generała Maczka.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Muzeum Wojsk Lądowych w Bydgoszczy [online], Gazeta Pomorska, 27 sierpnia 2010 [dostęp 2022-11-26] (pol.).
  2. Nowa strona, nazwa i logo muzeum wojskowego - Enjoy Bydgoszcz [online], web.archive.org, 7 lipca 2012 [dostęp 2022-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-07].
  3. Dobosz – Towarzystwo Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918/1919 [online] [dostęp 2022-11-26] (pol.).
  4. Bręczewska-Kulesza Daria, Derkowska-Kostkowska Bogna, Wysocka A., [i inni]: Ulica Gdańska. Przewodnik historyczny, Bydgoszcz 2003
  5. Wojciech Mąka, Czołgi jak na dłoni. Brytyjski chieftain i amerykańska haubica M109 to jedyne egzemplarze tego sprzętu w kraju [online], Express Bydgoski, 11 listopada 2014 [dostęp 2022-11-26] (pol.).
  6. Bydgoskie muzeum wojskowe zyskało teren na Osowej Górze [online], bydgoszcz.wyborcza.pl [dostęp 2022-11-26].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bręczewska-Kulesza Daria, Derkowska-Kostkowska Bogna, Wysocka A., [i inni]: Ulica Gdańska. Przewodnik historyczny, Bydgoszcz 2003

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]