Przejdź do zawartości

Monochromatyzm (sztuka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Monochromatyzm (sztuka) – użycie w obrazie tylko jednej barwy o różnych odcieniach.

Technika popularna m.in. w Japonii w okresie Muromachi (13331560). Charakterystyczna także dla malarstwa Paolo Uccello. Stosowana często w malarstwie iluzjonistycznym przy naśladowaniu efektów reliefu, płaskorzeźby i detalu architektonicznego.

Techniką monochromatyczną malowano zwykle, według zasad tradycyjnego warsztatu malarskiego, podmalówki pod obrazy olejne lub olejno-żywiczne.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]