Mitrydates I
Moneta Mitrydatesa I z mennicy w Seleucji nad Tygrysem. Rewers pokazuje Herkulesa w lwiej skórze i z maczugą. Grecka inskrypcja brzmi ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΡΣΑΚΟΥ ΦΙΛΕΛΛΗΝΟΣ ([moneta] Wielkiego Króla Arsakesa Przyjaciela Greków). Data ΓΟΡ to rok 173 Ery Seleucydów, czyli 140/139 r. p.n.e. | |
król Partów | |
Okres |
od 171 p.n.e. |
---|---|
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia |
ok. 195 p.n.e. |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Rodzeństwo | |
Dzieci |
Mitrydates I (ur. ok. 195 p.n.e., zm. 132 p.n.e.[1]) – król Partii z dynastii Arsacydów (Arsakidów) od ok. 170/165 p.n.e.[2] Jeden z budowniczych imperium partyjskiego.
Syn trzeciego króla Partii Priapatiusa; następca Fraatesa I, swego starszego brata, który wyznaczył go na króla pomijając własnych synów, których wybór byłby zgodny z partyjską tradycją. Mitrydates realizował politykę podbojów państw ościennych, umacniając ich kosztem potęgę Partii. Jego pierwszym łupem stały się wschodnie satrapie: Margiana, Aria i Baktria[3]. Podbijając je Mitrydates wykorzystał rozpad Królestwa Greków Baktryjskich. Ok. 155–148 p.n.e. po ciężkich walkach Mitrydates zajął Medię, prowincję imperium Seleucydów[4]. Ok. 144 p.n.e. Mitrydates założył Ktezyfon, nową stolicę swojego państwa. Prawdopodobnie podporządkował sobie w latach 150–140 p.n.e. Medię Atropatene[5]. W lipcu 141 p.n.e. Partowie zajęli Seleucję, stolicę Seleucydów, a w październiku Uruk w południowej Babilonii. Przeciwnik Mitrydatesa I, seleucydzki król Syrii Demetriusz II Nikator, został pobity i wzięty do niewoli, gdy próbował odzyskać stracone prowincje. W 139 p.n.e. Mitrydates zajął Elymais (czyli Elam) i przyjął hołd tamtejszego władcy.
Mitrydates I był pierwszym władcą z dynastii partyjskiej, który przyjął starą tytulaturę perskich Achemenidów – "wielki król, król królów" (pers. szachinszach, gr. basileus megas, basileus basileon). Jednocześnie bił monety z grecką legendą: Basileus Megas Arsakes Filhellenos, co znaczy "Wielki Król Arsakes Przyjaciel Greków". Uważa się jednak, że był to chwyt czysto propagandowy.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Olbrycht 2010 ↓, s. 229.
- ↑ Olbrycht 2010 ↓, s. 231.
- ↑ Olbrycht 2010 ↓, s. 236.
- ↑ Olbrycht 2010 ↓, s. 237, 238.
- ↑ Olbrycht 2010 ↓, s. 239, 240.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marek Jan Olbrycht: Mithradates I of Parthia and His Conquests up to 141 B.C. W: Hortus historiae. Księga pamiątkowa ku czci profesora Józefa Wolskiego w setną rocznicę urodzin. Pod redakcją Edwarda Dąbrowy, Marii Dzielskiej, Macieja Salamona, Sławomira Sprawskiego. Kraków: Towarzystwo Wydawnicze "Historia Iagellonica", 2010, s. 229–245. ISBN 978-83-62261-01-7. (ang.).