Mieczysław Birnbaum
porucznik piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
10 czerwca 1889 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1918–1940 |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Mieczysław Birnbaum, ps. Mieczysław Binom (ur. 10 czerwca 1889 w Częstochowie, zm. 23-24 kwietnia 1940 w Katyniu) – polski publicysta i tłumacz żydowskiego pochodzenia; w młodości działacz ruchu rewolucyjnego, potem oficer Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Częstochowie w rodzinie żydowskiej, jako syn chazana Abrahama Bera Birnbauma[1] i Leonory z d. Frenkel. Jego siostra, Helena Gruszecka (1901–1982) była aktorką.
Absolwent gimnazjum w Piotrkowie. Początkowo członek Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy, później PPS–Frakcja Rewolucyjna[2]. Studia przerwał z powodu aresztowania za udział w ruchu rewolucyjnym. Był więziony i skazany na zesłanie. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach armii rosyjskiej. W 1917 bierze udział w tworzeniu Wojska Polskiego na wschodzie. Zorganizował Związek Wojsk Polskich w Jassach. Został wybrany członkiem Komitetu Wykonawczego Wojsk Polskich Frontu Rumuńskiego[3]. Członek POW (KN 3). Jeden z delegatów gen. Józefa Hallera (razem z Bronisławem Nakoniecznikow-Klukowskim i Walerianem Czumą) wysłany 12 kwietnia 1918 do rządu RFSRR w celu uzyskania zgody na przemarsz korpusu z Ukrainy na teren Rosji pod kontrolą bolszewików, wobec żądania Niemców rozbrojenia korpusu. Bolszewicy nie wyrazili zgody na ewakuację II Korpusu za Dniepr. Konsekwencją odmowy bolszewików było rozbicie II Korpusu w bitwie pod Kaniowem przez Niemców. Szef wydziału politycznego II Oddziału Sztabu Generalnego WP[4], porucznik piechoty WP (1918–1921).
Zaufany emisariusz Józefa Piłsudskiego, z jego nominacji przedstawiciel Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego w rokowaniach polsko-bolszewickich w Mikaszewiczach (w czasie wojny polsko-bolszewickiej) i faktyczny negocjator[5].
Tłumacz literatury rosyjskiej. Pierwszy tłumacz na język polski opowiadań Izaaka Babla i Jewgienija Zamiatina[6]. Stryj Jerzego Pomianowskiego[7].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 po agresji ZSRR na Polskę wzięty do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku. 23 lub 24 kwietnia 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany[8]. Od 28 lipca 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana[9]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6741
- Krzyż Niepodległości – 17 marca 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[10]
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi – 9 listopada 1929 „za zasługi na polu pracy narodowej i społecznej”[11]
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]- Partja winta A. P. Czechow (tł. M. Binom, Warszawa, „Rój”, 1926)
- Ludzie jaskiniowi i inne opowiadania J. Zamiatin (tł: pod pseud. Binom, poprawił i uwspółcz.: M. K. Tekst oparty o wydanie „Roju” z 1927 r., Warszawa: WIS 1986)
- Gasnącemu światu (słowa: pod pseud. M. Binom; rys. St. Dobrzyński, Warszawa, s.n. 1930)
- Raj na ziemi (Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Zakłady Wydawniczo-Drukarskie „Praca” 1930)[12]
- Utwory wybrane I.Babel (tł. pod pseud. Mieczysław Binom, wstęp Jerzy Pomianowski, Warszawa, „Czytelnik”, 1961)
- Historia jednego konia I. Babel (tł. pod pseud. Mieczysław Binom; wyboru dokonał Ziemowit Fedecki, Warszawa, „Czytelnik”, 1988)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ http://web.archive.org/web/20160304090239/http://www.kongres.lublin.pl/ws/pomianowski.doc Wspomnienia J.Pomianowskiego-III Kongres Kultury Chrześcijańskiej] w aktach Indeksu Represjonowanych ośrodka Karta „syn Aleksego”
- ↑ Historia wojskowości polskiej: wybrane zagadnienia,W. Biegański, P. Stawecki, J. Wojtasik, Wojskowy Instytut Historyczny, Wydawn. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1972, według wspomnień bratanka Jerzego Pomianowskiego członek SDKPiL Rzeczpospolita 10.11.06 Nr 263, "Szabla za Babla". Wywiad z J. Pomianowski
- ↑ Stanisław Łoza , Czy wiesz, kto to jest?, Warszawa 1938, s. 49 .
- ↑ https://web.archive.org/web/20080625013341/http://www.naszawitryna.pl/ksiazki_31.html fragm. książki "Cienie, które dzielą" M. Kałuski
- ↑ Birnbaum był bliskim znajomym Juliana Marchlewskiego z okresu działalności podziemnej. Andrzej Nowak Polska i trzy Rosje. Studium polityki wschodniej Józefa Piłsudskiego (do kwietnia 1920 roku), Wyd. II poprawione, Kraków 2008, Wyd. Arcana ISBN 83-86225-44-0; Stosunki polsko-radzieckie, 1918-1919 W. Gostyńska, Wydział I-Nauk Społecznych, PWN, 1986
- ↑ http://archiwum.rp.pl/artykul/262572_Okularnik_z_Odessy.html Rzeczpospolita, 05.02.2000 Okularnik z Odessy. J.Pomianowskim
- ↑ http://www.rzeczpospolita.pl/dodatki/dodatek3_061110/dodatek3_a_16.html Rzeczpospolita 10.11.06 Nr 263, "Szabla za Babla". Wywiad z J. Pomianowski
- ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 171.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 64, poz. 82.
- ↑ M.P. z 1930 r. nr 13, poz. 21.
- ↑ Mieczysław Birnbaum , Raj na ziemi., Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1930 .
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- Ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu
- Zbrodnia katyńska
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Убиты в Катыни. Księga pamięci polskich jeńców wojennych – więźniów Kozielskiego Obozu NKWD rozstrzelanych decyzją Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku. Лариса Еремина (red.). Moskwa: Stowarzyszenie Memoriał, 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.
- Andrzej Nowak Polska i trzy Rosje. Studium polityki wschodniej Józefa Piłsudskiego (do kwietnia 1920 roku), Wyd. II poprawione, Kraków 2008, Wyd. Arcana ISBN 83-86225-44-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Mieczysław Birnbaum - zbiór prac literackich
- Publikacje Mieczysława Birnbauma w bibliotece Polona
- Członkowie Komend Naczelnych POW
- Członkowie Polskiej Partii Socjalistycznej – Frakcja Rewolucyjna
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Katyniu
- Oficerowie wywiadu i kontrwywiadu II Rzeczypospolitej
- Porucznicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Polscy publicyści
- Polscy tłumacze literatury rosyjskojęzycznej
- Wojskowi związani z Częstochową
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Polscy Żydzi
- Ludzie urodzeni w Częstochowie
- Urodzeni w 1889
- Zmarli w 1940