Mięsień poprzeczny brzucha
Mięsień poprzeczny brzucha (łac. musculus transversus abdominis) – w anatomii człowieka szeroki, płaski mięsień należący do grupy bocznych i przednich mięśni brzucha. Rozpoczyna się w górnej części na powierzchniach wewnętrznych chrząstek żebrowych żeber VII – XII wiązkami mięśniowymi przechodzącym pomiędzy wiązkami mięśniowymi przepony, niżej linia przyczepu biegnie wzdłuż linii łączącej dwie blaszki powięzi piersiowo-lędźwiowej, na wardze wewnętrznej grzebienia biodrowego i na bocznej części więzadła pachwinowego. Większość włókien mięśnia biegnie poprzecznie ku przodowi i przechodzi w płaskie, szerokie rozcięgno, razem z rozcięgnami mięśni skośnego zewnętrznego brzucha i skośnego wewnętrznego brzucha tworzące pochewkę mięśnia prostego brzucha. Górne 2/3 rozcięgna mięśnia poprzecznego brzucha tworzy tylną blaszkę, a dolne 1/3 przednią blaszkę tej pochewki. Tak jak pozostałe wymienione rozcięgna, kończy się w kresie białej. Miejsce przejścia włókien mięśnia poprzecznego brzucha w jego rozcięgno zarysowuje zakrzywioną linię, nazywaną kresą półksiężycowatą. W górnej części biegnie ona bliżej linii pośrodkowej i przykryta jest mięśniem prostym brzucha, niżej wychodzi spod niego w stronę boczną. Od dolnego brzegu mięśnia odczepia się wiązka włókien, która z podobną wiązką mięśnia skośnego wewnętrznego brzucha tworzy u mężczyzn mięsień dźwigacz jądra. U kobiet włókna te kierują się do więzadła obłego macicy[1][2].
Mięsień poprzeczny brzucha unaczyniony jest przez tętnicę okalającą biodro głęboką, tętnicę mięśniowo-przeponową, tętnicę nabrzuszną górną i tętnicę nabrzuszną dolną, a unerwiony przez nerwy międzyżebrowe VI–XII, nerw biodrowo-podbrzuszny (Th12, L1), nerw biodrowo-pachwinowy (L1) i nerw płciowo-udowy (L1–2)[1].
Jest głównym mięśniem wytwarzającym tłocznię brzuszną (prelum abdominis), pomagającą przy wydalaniu moczu, oddawaniu stolca i porodzie. Współdziała w tej pracy z pozostałymi mięśniami brzucha, przeponą i mięśniami dna miednicy[1][2]. Przez zbliżanie żeber do płaszczyzny pośrodkowej i zwężanie klatki piersiowej działa jako mięsień wydechowy[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 704–719, ISBN 978-83-200-4323-5.
- ↑ a b Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 2, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 242–244, ISBN 978-83-66548-15-2.
