Me’ir Szitrit

Me’ir Szitrit
‏מאיר שטרית‎
Data urodzenia	1948
	Minister spraw wewnętrznych; w rządzie Ehuda Olmerta
Okres	od 4 lipca 2007; do 31 marca 2009
Przynależność polityczna	Kadima
Poprzednik	Roni Bar-On
Następca	Eli Jiszaj
	Minister budownictwa i mieszkalnictwa; w rządzie Ehuda Olmerta
Okres	od 4 maja 2006; do 4 lipca 2007
Przynależność polityczna	Kadima
Następca	Ze’ew Bojm
	Multimedia w Wikimedia Commons

Me’ir Szitrit (hebr. מאיר שטרית, ang. Meir Sheetrit ur. 1948) – izraelski polityk, członek Knesetu, minister w rządach Ehuda Olmerta.

Życiorys

Urodził się w Maroku, ale jego rodzina wyemigrowała w 1957 roku do Izraela. Rozpoczął swoją polityczną karierę w 1974 roku, kiedy został wybrany burmistrzem miasta Jawne. Zajmował te stanowisko do 1987 roku. Po raz pierwszy wszedł do Knesetu z ramienia partii Likud w 1981 roku i zasiadał w nim do 1988 roku oraz od 1992. W 1988 roku został wybrany na stanowisko skarbnika Agencji Żydowskiej i sprawował swoje funkcje do 1992 roku.

W 1996 roku Szitrit został przewodniczącym frakcji parlamentarnej Likudu w Knesecie, a w 1999 roku został powołany przez premiera Binjamina Netanjahu na stanowisko ministra finansów. W 2001 roku został ministrem sprawiedliwości, do 2004 był ministrem transportu, a do 2006 ministrem edukacji, kultury i sportu.

Wraz z utworzeniem przez Ariela Szarona nowej partii, Kadimy, opuścił Likud i wstąpił do tego ugrupowania. Dostał się do siedemnastego Kneesetu z listy tej partii. Po wyborach w 2006 roku został ministrem budownictwa i konstrukcji w rządzie Ehuda Olmerta. Był szefem tego resortu do lipca 2007 roku, kiedy został ministrem spraw wewnętrznych. Od 23 sierpnia do 29 listopada 2006 pełnił również obowiązki ministra sprawiedliwości po rezygnacji z tej funkcji Chajjima Ramona (oskarżonego o molestowanie seksualne). Zastąpiła go na tym stanowisku wicepremier Cippi Liwni (która jednocześnie sprawowała funkcję ministra spraw zagranicznych).

30 lipca 2008 roku premier Olmert zakomunikował, że nie będzie się ubiegał o kolejną kadencję na stanowisku przewodniczącego partii^[1]. Swoje kandydatury w wewnątrzpartyjnych wyborach, zgłosili za to: Cipi Liwni, Sza’ul Mofaz, Awi Dichter i Me’ir Szitrit^[2]. 17 września 2008 nową przewodniczącą partii została wybrana Cipi Liwni, która otrzymała 43,1% głosów. Drugi, Szaul Mofaz, zapewnił sobie 42% głosów. W wewnątrzpatyjnych wyborach wzięło udział 55% członków partii, a Liwni zwyciężyła przewagą tylko 431 głosów (1,1%)^[3]. Szitrita poparło jedynie 8,5% głosujących. 18 września 2008 uznał wyniki wyborów, dzwoniąc do Liwni z gratulacjami, pomimo tego, że jego prawnik Jehuda Weinstein dwukrotnie składał w tej sprawie protesty^[4].

3 grudnia 2012 znalazł się w grupie secesjonistów z Kadimy (Cippi Liwni, Rachel Adatto, Jo’el Chason, Szelomo Mola, Robert Tiwjajew, Madżalli Wahbi i Orit Zu’arec), którzy utworzyli nową partię Ruch pod przywództwem Cippi Liwni^[5].

Szitrit ukończył studia ze spraw publicznych na uniwersytecie Bar-Ilana. Jest żonaty i ma dwójkę dzieci.

Przypisy

↑ Jillian York: Israel: Olmet to Resign Following Kadima Party. Global Voices Online, 31 lipca 2008. [dostęp 2008-08-31]. (ang.).
↑ Hillel Fendel: Kadima Primaries: HaNegbi Supports Livni. Arutz Sheva, 13 sierpnia 2008. [dostęp 2008-08-31]. (ang.).
↑ Victorious Livni: I will approach this job with 'great reverence'. Haaretz, 17 września 2008. [dostęp 2008-09-18]. (ang.).
↑ Livni’s major rival Mofaz accepts Kadima primary’s result. xinhuanet.com, 11 listopada 2008. (ang.).
↑ Mergers and Splits Among Parliamentary Groups. knesset.gov.il. [dostęp 2019-06-06]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Me’ir Szitrit (ang.) – profil na stronie Knesetu.

[1] Jillian York: Israel: Olmet to Resign Following Kadima Party. Global Voices Online, 31 lipca 2008. [dostęp 2008-08-31]. (ang.).

[2] Hillel Fendel: Kadima Primaries: HaNegbi Supports Livni. Arutz Sheva, 13 sierpnia 2008. [dostęp 2008-08-31]. (ang.).

[3] Victorious Livni: I will approach this job with 'great reverence'. Haaretz, 17 września 2008. [dostęp 2008-09-18]. (ang.).

[4] Livni’s major rival Mofaz accepts Kadima primary’s result. xinhuanet.com, 11 listopada 2008. (ang.).

[mergers-5] Mergers and Splits Among Parliamentary Groups. knesset.gov.il. [dostęp 2019-06-06]. (ang.).

[zaprz-6] w dniu zaprzysiężenia

[7] rwszych dni działania rządu

[8] stępnie minister

[:1-9] ster, p.o. premiera, od I 2006 de facto, a od IV 2006 formalnie, tymczasowy premier (z uwagi na chorobę Szarona)

[:2-10] w dniu zaprzysiężenia

[:3-11] rwszych dni działania rządu

[:4-12] stępnie minister

[:5-13] Vice Prime Minister, a nie Deputy Prime Minister

[:1-14] ster, p.o. premiera

[:2-15] w dniu zaprzysiężenia

[:3-16] Vice Prime Minister, a nie Deputy Prime Minister

[:4-17] VII 2007 również wicepremier (Vice Prime Minister)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[A]

[B]

[C]

[A]

[B]

[C]

[D]

[E]

[A]

[B]

[C]

[D]

Premier	Ariel Szaron
Wicepremierzy¹	Eli Jiszaj Szimon Peres Silwan Szalom Natan Szaranski
Ministrowie¹	Szalom Simchon Cippi Liwni Re’uwen Riwlin Binjamin Ben Eli’ezer Limor Liwnat Nissim Dahan Dalja Icik Elijjahu Suwisa Me’ir Szitrit Szelomo Benizri Awigdor Lieberman Uzzi Landau Aszer Ochana Mattan Wilnaj Cachi Hanegbi Rechawam Ze’ewi Efrajim Sneh Salih Tarif Ra’anan Kohen Szemu’el Awital
Wiceministrowie¹	Jurij Sztern Dalja Rabin-Pelosof Meszullam Nahari Micha’el Melchior Juli-Jo’el Edelstein Eli Ben-Menachem Na’omi Blumenthal Gidon Ezra Awraham Jechezkel
Późniejsi członkowie rządu	Sza’ul Mofaz Binjamin Netanjahu Efi Ejtam Roni Milo Binjamin Elon Jicchak Lewi Dan Nawe Dan Meridor Dawid Lewi (ministrowie) Me’ir Porusz Weizman Sziri Awraham Rawic Jicchak Kohen Jicchak Waknin Dawid Azulaj Sofa Landwer (wiceministrowie)