Przejdź do zawartości

Mauremys japonica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mauremys japonica
(Temminck & Schlegel, 1835)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

gady/zauropsydy

Rząd

żółwie

Podrząd

żółwie skrytoszyjne

Nadrodzina

testudinoidea

Rodzina

batagurowate

Rodzaj

Mauremys

Gatunek

Mauremys japonica

Synonimy
  • Emys vulgaris japonica Temminck & Schlegel, 1835[1]
  • Emys japonicaGray, 1844[1]
  • Emys caspica var. japonicaDuméril & Bibron, 1852[1]
  • Clemmys japonicaStrauch, 1862[1]
  • Mauremys japonicaMcDowell, 1964[1]
  • Ocadia japonicaVetter, 2006[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Mauremys japonicaendemiczny gatunek żółwia z rodziny batagurowatych (Geoemydidae), występujący w Japonii. Japońska nazwa, nihon ishigame, oznacza „japoński żółw kamienny”. Wskutek niszczenia naturalnych siedlisk, jego populacja uległa zmniejszeniu, nie jest jednak uważany za gatunek zagrożony tylko bliski zagrożenia[2].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Takson ten opisali w 1835 roku Coenraad Jacob Temminck i Hermann Schlegel pod nazwą Emys vulgaris japonica, czyli jako podgatunek Emys vulgaris[3] – taksonu synonimizowanego obecnie z Mauremys leprosa, czyli żółwiem hiszpańskim[4]. Jako miejsce typowe autorzy wskazali Japonię, nie podając jednak żadnych szczegółów[5]. Obecnie takson ten traktowany jest jako osobny gatunek i umieszczany w rodzaju Mauremys[5].

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek jest endemitem występującym na południowym obszarze wyspy Honsiu, na wyspach Sikoku i Kiusiu oraz pomniejszych japońskich wyspach np. Okinawie[6].

Naturalnym środowiskiem Mauremys japonica są zbiorniki słodkowodne: rzeki, jeziora, stawy bagna, a także nawadniane pola ryżowe[6]. Gatunek ten występuje głównie na obszarach nizinnych, jednak zaobserwowano również na terenach górskich[7].

Rozmiary

[edytuj | edytuj kod]

Długość karapaksu ok. 20 cm[6].

Ochrona

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten jest objęty załącznikiem II konwencji waszyngtońskiej (CITES)[8].

Gatunek znany jest z krzyżowania się z niektórymi przedstawicielami batagurowatych[9][10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f U. Fritz, P. Havaš, Checklist of Chelonians of the World, „Vertebrate Zoology”, 57 (2), 2007, s. 229, DOI10.3897/vz.57.e30895, ISSN 1864-5755.
  2. a b Asian Turtle Trade Working Group, Mauremys japonica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species, DOI10.2305/IUCN.UK.2000.RLTS.T39612A10251032.en [dostęp 2024-11-05] (ang.).
  3. S.P. Franz, H. Schlegel, C.J. Temminck, Temminck. Fauna japonica, sive, Descriptio animalium, quae in itinere per Japoniam, jussu et auspiciis, superiorum, qui summum in India Batava imperium tenent, suscepto, annis 1823-1830, t. 3, 1838, s. 139.
  4. P. Uetz & J. Hallermann, Mauremys leprosa (SCHWEIGGER, 1812), [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-11-06] (ang.).
  5. a b P. Uetz & J. Hallermann, Mauremys japonica (TEMMINCK & SCHLEGEL, 1835), [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-11-06] (ang.).
  6. a b c Y. Yasukawa, T. Yabe, H. Ota, Mauremys japonica (Temminck and Schlegel 1835) – Japanese Pond Turtle, [w:] G.J. Rhodin i inni red., Conservation Biology of Freshwater Turtles and Tortoises: A Compilation Project of the IUCN/SSC Tortoise and Freshwater Turtle Specialist Group, „Chelonian Research Monographs”, 5, 2008, 003.1-003.6, DOI10.3854/crm.5.003.japonica.v1.2008, ISBN 0-9653540-9-1.
  7. S. Kagayama, Geographic Variation in the Growth of Japanese Pond Turtles, Mauremys japonica, in the Flatland and Mountain Regions of Chiba Prefecture, Japan, „Current Herpetology”, 39 (2), 2020, s. 87–97, DOI10.5358/hsj.39.87, ISSN 1345-5834.
  8. Appendices | CITES [online], CITES, 25 maja 2024 [dostęp 2024-11-05].
  9. J.R. Buskirk, J.F. Parham, C.R. Feldman, On the hybridisation between two distantly related Asian turtles (Testudines: Sacalia × Mauremys) [PDF], „Salamandra”, 41 (1), 2005, s. 21–26.
  10. D. Suzuki, T. Yabe, T. Hikida, Hybridization between Mauremys japonica and Mauremys reevesii Inferred by Nuclear and Mitochondrial DNA Analyses, „Journal of Herpetology”, 48 (4), 2013, s. 445–454, DOI10.1670/11-320, ISSN 0022-1511.