Przejdź do zawartości

Marek Bryx

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marek Bryx
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Marek Ignacy Bryx

Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1953
Wąbrzeźno

Zawód, zajęcie

ekonomista

Tytuł naukowy

profesor dr hab.

Uczelnia

Szkoła Główna Handlowa w Warszawie

Wydział

Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie

Stanowisko

Kierownik Katedry Inwestycji i Nieruchomości

Strona internetowa
Marek Bryx
Data urodzenia

1953

Prorektor SGH ds. Rozwoju
Okres

od 1 września 2008
do 31 sierpnia 2012

Poprzednik

nowa funkcja

Wiceminister infrastruktury
Okres

od 30 października 2001
do 4 marca 2004

Przynależność polityczna

bezpartyjny

Następca

Wiesław Szczepański

Prezes
Urzędu mieszkalnictwa i rozwoju miast
Okres

od 30 października 2001
do 31 grudnia 2003

Przynależność polityczna

bezpartyjny

Poprzednik

Piotr Mync

Marek Ignacy Bryx (ur. 4 lipca 1953 w Wąbrzeźnie[1]) – profesor w Szkole Głównej Handlowej, były wiceminister infrastruktury, były prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, pierwszy dyrektor Warszawskiego Biura Programu ONZ do spraw Osiedli Ludzkich, w latach 2003–2007 doradca INTA ds. polityki mieszkaniowej, od 2007 r. członek zarządu INTA[2], od 2008 do 2016 r. prorektor Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie ds. rozwoju[3]. Autor ponad 200 publikacji naukowych poświęconych rynkowi nieruchomości, polityce mieszkaniowej i rewitalizacji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1976 ukończył studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki na kierunku ekonomika produkcji, tam pracuje od 1978. W 1983 obronił doktorat pt. „Racjonalizacja kosztów i cen wielorodzinnego budownictwa mieszkaniowego”. W kolejnych latach, aż do 1989 r. był aktywnym publicystą Tygodnika Społeczno-Ekonomicznego „Fundamenty”. Po 1989 pracę naukową łączył z działalnością publiczną i gospodarczą. Pełnił m.in. następujące funkcje:

W 1999 r. obronił habilitację pt. „Finansowanie rozwoju budownictwa mieszkaniowego w miastach”, w której przedstawił zarys systemu finansowania polityki mieszkaniowej państwa. Tematyka ta powraca w jego kolejnych publikacjach, zarówno dotyczących rynku nieruchomości, jak i rewitalizacji. Od 1999 r. kieruje Katedrą Inwestycji i Nieruchomości[4] w Szkole Głównej Handlowej, w 2000 r. został profesorem SGH.

W kolejnych latach łączył pracę naukową (m.in. od 2002 r. członek Rady Naukowej Instytutu Rozwoju Miast) z działalnością publiczną, pełniąc szereg funkcji związanych z kształtowaniem polityki przestrzennej i mieszkaniowej:

Od 2005 jest zaangażowany w administracyjne życie SGH. W latach 2005–2008 jako dziekan kierował Studium Niestacjonarnym, a w latach 2008–2016 pełnił funkcję prorektora Szkoły Głównej Handlowej ds. Rozwoju. W 2007 r. uzyskał tytuł profesora nauk ekonomicznych. Od 2011 r. jest członkiem Komitetu Naukoznawstwa PAN[5]. Prowadzi aktywną działalność międzynarodową, od 2003 r. jest członkiem International Urban Development Association (od 2007 r. jako członek zarządu), a od 2008 r. – członkiem Komitetu Sterującego i Monitorującego mechanizmy finansowe The United Nations Habitat Innovative Financial Mechanisms (ERSO).

Działalność naukowa

[edytuj | edytuj kod]

Od 2000 r. kieruje jako redaktor serią „Nieruchomości” wydawaną przez Poltext, w której do tej pory ukazało się 13 podręczników, które przedstawiają najistotniejsze zależności i zasady funkcjonowania rynku nieruchomości:

  1. Inwestowanie na rynku nieruchomości, Warszawa 2011;
  2. Prawo nieruchomości, Warszawa 2009;
  3. Obrót nieruchomościami, Warszawa 2009;
  4. Nieruchomość, kredyt, Hipoteka, Warszawa 2008;
  5. Rynek Nieruchomości. System i funkcjonowanie, Warszawa 2006;
  6. Zarządzanie nieruchomością komercyjną. Warszawa 2006 (Wyróżnienie ministra infrastruktury za prace naukowe i publikacje);
  7. Wprowadzenie do zarządzania nieruchomością. Warszawa 2004 (Nagroda ministra infrastruktury za prace naukowe i publikacje);
  8. Ile jest warta nieruchomość. Warszawa 2003;
  9. Pośrednik na rynku nieruchomości, Warszawa 2002;
10. Finansowanie inwestycji mieszkaniowych, Warszawa 2001;
11. Inwestycje w nieruchomości Warszawa 2001;
12. Plany zarządzania nieruchomością Warszawa 2000;
13. Podstawy zarządzania nieruchomością, Warszawa 2000.

Rynek nieruchomości to wiodący temat większości jego publikacji z pierwszej dekady XXI wieku. Stopniowo jednak zainteresowanie rynkiem nieruchomości rozszerzyło się na zagadnienia związane z publiczną działalnością, przede wszystkim rewitalizację miast i stopniowo również ochronę zabytków materialnych.

W latach 2007–2010 kierował zespołem Szkoły Głównej Handlowej w konsorcjum sformowanym przez Instytut Rozwoju Miast (partner wiodący), Uniwersytet Jagielloński i Stowarzyszenie „Forum Rewitalizacji” w projekcie badawczym zamawianym pt. „Rewitalizacja miast polskich jako sposób zachowania dziedzictwa materialnego i duchowego oraz czynnik zrównoważonego rozwoju”. W wyniku projektu powstała seria publikacji „Rewitalizacja miast polskich”.

Prace badawcze dotyczące rewitalizacji miast kontynuuje w kolejnych badaniach, którymi kieruje w Szkole Głównej Handlowej (badania statutowe pt. „Rewitalizacja miast polskich jako czynnik kształtowania konkurencyjności przedsiębiorstw”). Doświadczenia z pracy badawczej wykorzystuje w pracy dydaktycznej jako przewodniczący Rady Programowej Studiów Podyplomowych „Rewitalizacja miast – organizacja i finansowanie” oraz jako ekspert w Radzie Inwestycyjnej Funduszu Powierniczego JESSICA w województwie mazowieckim.

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Światowa SGH. Strona wyborcza Marka Bryxa. [dostęp 2017-03-23]. (pol.).
  2. International Urban Development Association' [online], inta-aivn.org [dostęp 2012-02-21].
  3. Władze SGH w latach 2008–2012. sgh.waw.pl. [dostęp 2012-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 lutego 2012)].
  4. Katedra Inwestycji i Nieruchomości SGH. sgh.waw.pl. [dostęp 2012-02-21].
  5. Skład Komitetu Naukoznawstwa PAN kadencja 2011-2014' [online], naukoznaw.pan.pl [dostęp 2012-02-21].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]