Manuel Maria Carrilho
Pełne imię i nazwisko |
Manuel Maria Ferreira Carrilho |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
9 lipca 1951 |
Zawód, zajęcie |
polityk, filozof, publicysta, nauczyciel akademicki |
Alma Mater | |
Stanowisko |
minister kultury (1995–2000) |
Manuel Maria Ferreira Carrilho (ur. 9 lipca 1951[1] w Coimbrze[2]) – portugalski polityk, filozof, publicysta i nauczyciel akademicki, profesor, deputowany, w latach 1995–2000 minister kultury.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył szkołę średnią w Viseu, a w 1975 filozofię na Uniwersytecie Lizbońskim. Odbył studia podyplomowe na Universidade Nova de Lisboa, w 1985 doktoryzował się na tej uczelni z filozofii współczesnej. Zawodowo jako nauczyciel akademicki związany z Universidade Nova de Lisboa, w 1994 uzyskał na tym uniwersytecie pełną profesurę. W pracy badawczej zajął się zagadnieniami z zakresu filozofii wiedzy i nauki, teorii argumentacji i retoryki. Pod koniec lat 80. koordynował projekt reformy szkolnictwa średniej. Założył i kierował czasopismami „Filosofia e Epistemologia” (1979–1984) oraz „Crítica” (1987–1993). Jako publicysta współpracował m.in. z „Le Monde”, „Expresso” i „Diário de Notícias”[2]. Autor licznych publikacji książkowych, m.in. O saber e o Método (1982), Elogio da Modernidade (1989), Rhétoriques de la modernité (1992), Aventuras da interpretação (1995), O estado da nação (2001) czy O impasse português (2005)[3][4].
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Partii Socjalistycznej, do 2008 zasiadał w jej władzach centralnych[2]. Od października 1995 do lipca 2000 sprawował urząd ministra kultury w pierwszym i drugim rządzie Antónia Guterresa[5][6]. Był posłem do Zgromadzenia Republiki VIII, IX i X kadencji[1]. W 2005 bez powodzenia kandydował na burmistrza Lizbony. W grudniu 2008 powołany na ambasadora przy UNESCO z siedzibą w Paryżu, funkcję tę pełnił do grudnia 2010[2].
Był dwukrotnie żonaty, oba małżeństwa zakończyły się rozwodem. Jego pierwszą żoną była Joana Morais Varela, a drugą prezenterka telewizyjna Bárbara Guimarães[7]. Po rozwodzie z drugą żoną doszło do szeregu postępowań sądowych. Manuel Maria Carrilho był m.in. oskarżony o stosowanie wobec niej przemocy domowej i gróźb karalnych, od popełnienia tych czynów został ostatecznie uniewinniony. Ukarano go natomiast grzywną zniesławienie byłej małżonki[8][9].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Wielki Orderu Rio Branco (Brazylia, 1999)[10]
- Legia Honorowa II klasy (Francja, 1999)[10]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Manuel Maria Carrilho. parlamento.pt. [dostęp 2021-08-06]. (port.).
- ↑ a b c d Curriculum Vitae. manuelmariacarrilho.com. [dostęp 2021-08-06]. (port.).
- ↑ Manuel Maria Carrilho. infopedia.pt. [dostęp 2021-08-06]. (port.).
- ↑ Obras. manuelmariacarrilho.com. [dostęp 2021-08-06]. (port.).
- ↑ XIII Governo Constitucional – 1995–1999. portugal.gov.pt. [dostęp 2021-08-06]. (port.).
- ↑ XIV Governo Constitucional – 1999–2002. portugal.gov.pt. [dostęp 2021-08-06]. (port.).
- ↑ Carrilho quer ser indemnizado em 250 mil euros. cmjornal.pt, 16 listopada 2017. [dostęp 2021-08-06]. (port.).
- ↑ Tribunal mantém absolvição do ex-ministro Manuel Maria Carrilho do crime de violência doméstica. sapo.pt, 15 marca 2019. [dostęp 2021-08-06]. (port.).
- ↑ Manuel Maria Carrilho absolvido de violência doméstica contra Bárbara Guimarãesza. sapo.pt, 21 października 2020. [dostęp 2021-08-06]. (port.).
- ↑ a b Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Estrangeiras. presidencia.pt. [dostęp 2021-08-06]. (port.).
- Absolwenci Uniwersytetu Lizbońskiego (1911–2013)
- Ambasadorowie Portugalii
- Deputowani Zgromadzenia Republiki (Portugalii)
- Portugalscy ministrowie kultury
- Portugalscy publicyści
- Politycy Partii Socjalistycznej (Portugalia)
- Wykładowcy uczelni w Portugalii
- Odznaczeni Orderem Rio Branco
- Wielcy Oficerowie Legii Honorowej
- Ludzie urodzeni w Coimbrze
- Urodzeni w 1951