Locri
38°14′N 16°16′E/38,233333 16,266667| gmina | |
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Prowincja | |
| Kod ISTAT |
080043 |
| Powierzchnia |
25 km² |
| Populacja (2004) • liczba ludności |
|
| • gęstość |
522,8 os./km² |
| Numer kierunkowy |
0964 |
| Kod pocztowy |
89044 |
Położenie na mapie Kalabrii  | |
Położenie na mapie Włoch  | |
| 38°14′N 16°16′E/38,233333 16,266667
| |
| Strona internetowa | |
Locri – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Kalabria, w prowincji Reggio Calabria.
Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwało 13 069 osób, 522,8 os./km².
Historia
[edytuj | edytuj kod]Założone ok. 700-680 p.n.e. przez kolonistów doryckich z Lokrydy w środkowej Grecji. Dla odróżnienia od miast w Lokrydzie nosiło nazwę Lokroi Epizephyrioi, Lokry Epizefyryjskie (czyli Zachodnie, albo Lokry Italskie[1]). W starożytności znane nie tylko z pobliskiego sanktuarium Persefony[2], lecz przede wszystkim z czterech poetek: Teano (V w. p.n.e.), Nossis (IV/III w. p.n.e.), Alkinoe (III w. p.n.e.) i Melinno (I w. p.n.e.). Według niektórych pochodziła stamtąd również erudyczka Teano, małżonka Pitagorasa[3].
Po wyparciu z tego terenu rdzennych mieszkańców – Sykulów, osadnicy greccy ustanowili sprawne rządy oligarchiczne (tzw. stu rodzin). W Lokrach powstał pierwszy w świecie greckim spisany kodeks praw, który przypisywano mężowi stanu Zaleukosowi (ok. 662 p.n.e.).
Rozrastająca się społeczność, chroniona murami długości ponad 6 km, toczyła walki z sąsiednimi ludami italskimi oraz z Krotoną i Region – pobliskimi miastami, zamieszkanymi przez niedoryckich Greków. Według miejscowego podania Lokryjczycy wspomagani przez boskie bliźnięta Kastora i Polideukesa, odnieśli ok. 500 p.n.e. zwycięstwo nad wojskami Krotony w bitwie nad rzeką Sagras. Do ich sojuszników należały potężne wówczas Syrakuzy. Około 387 p.n.e. Lokry wspomogły tyrana Syrakuz Dionizjosa I w zniszczeniu Region. Tamtejszy port był ostatnią przystanią dla okrętów w drodze z Grecji na Sycylię.
Podczas ekspansji Rzymu na Półwyspie Apenińskim osłabione wojnami miasto uległo Rzymianom w 205 p.n.e. Pod ich panowaniem zachowało istotne znaczenie.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stanisław Stabryła: Starożytna Grecja. Warszawa: WSiP, 1988, s. 47.
- ↑ Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z. Warszawa: PWN, 1983, s. 427.
- ↑ Słownik kultury antycznej. Grecja – Rzym. Warszawa: WP, 1988, s. 268.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Aleksander Krawczuk (red.): Wielka historia świata. Tom 3: Świat okresu cywilizacji klasycznych. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Fogra”, 2005, s. 50, ISBN 83-85719-84-9
- David Sacks: Encyklopedia świata starożytnych Greków. Oswyn Murray (red.); Dorota Mickiewicz-Morawska (tłum.). Warszawa: Książka i Wiedza, 2001, s. 240. ISBN 83-05-13169-6. OCLC 749281065.