Lina Krasnorucka
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
29 kwietnia 1984 |
Wzrost |
174 cm |
Gra |
praworęczna |
Status profesjonalny |
1999 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
0 WTA, 1 ITF |
Najwyżej w rankingu |
25 (19 stycznia 2004) |
Australian Open |
3R (2004) |
Roland Garros |
QF (2001) |
Wimbledon |
4R (2001) |
US Open |
2R (2001) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
1 WTA, 0 ITF |
Najwyżej w rankingu |
22 (2 lutego 2004) |
Australian Open |
2R (2004) |
Roland Garros |
2R (2003) |
Wimbledon |
SF (2003) |
US Open |
3R (2001, 2003) |
Lina Władimirowna Krasnorucka, ros. Лина Красноруцкая (ur. 29 kwietnia 1984 w Obnińsku) – rosyjska tenisistka, reprezentantka w Pucharze Federacji.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Była liderką rankingu juniorskiego i w 1999 wygrała grę pojedynczą juniorek US Open. W tym samym roku rozpoczęła oficjalnie karierę zawodową. W cyklu WTA Tour debiutowała w 1999 na turnieju w Luksemburgu, dochodząc do półfinału po zwycięstwach nad wyżej notowanymi rywalkami Magdaleną Maleewą i Silvią Fariną Elią. Obie przeciwniczki prowadziły wysoko (Maleewa 6:3, 5:2, Farina Elia 6:0, 3:1), ale Krasnorucka odwracała losy spotkań; w półfinale Rosjanka sama nie wykorzystała prowadzenia 7:5, 3:0 z Belgijką Dominique Van Roost, przegrywając w trzech setach.
W 2001 awansowała do czołowej setki rankingu. Jako jedna z najmłodszych zawodniczek w historii doszła do ćwierćfinału wielkoszlemowego French Open, pokonując m.in. Francuzkę Nathalie Tauziat, a przegrywając z Justine Henin. Była także w IV rundzie Wimbledonu. Od 2002 rozpoczęły się jej kłopoty zdrowotne – w Australian Open po wycofaniu Sereny Williams zajęła miejsce Amerykanki w drabince rozstawienia, ale sama skreczowała na początku pierwszego pojedynku z Conchitą Martínez. Kontuzja wykluczyła ją z gry na pół roku, w efekcie spadła w rankingu na koniec drugiej setki. Jesienią 2002 doszła do półfinału turnieju w Pattaya.
Sezon 2003 był najlepszy w dotychczasowej karierze Krasnoruckiej. Osiągnęła ćwierćfinał turnieju Pan Pacific w Tokio, przegrywając z Monicą Seles, której zrewanżowała się wkrótce w Doha (pierwsze zwycięstwo nad rywalką z czołowej dziesiątki rankingu). Latem 2003 doszła do finału prestiżowego turnieju Canadian Open (zaliczanego do kategorii Tier I), gdzie pokonała m.in. nową liderkę rankingu Kim Clijsters (w finale przegrała z Henin-Hardenne). W listopadzie 2003 zajmowała najwyższą w karierze pozycję w rankingu światowym – nr 26. Kolejne problemy zdrowotne uniemożliwiły jej starty wiosną i latem 2004 (zdołała zagrać w turniejach na kortach trawiastych, dochodząc m.in. do półfinału w 's-Hertogenbosch), w sezonie 2005 z życia turniejowego wykluczyła ją ciąża. Zawodniczka nie wyklucza powrotu do tenisa w 2006, ale rozważa także zakończenie kariery sportowej. W czasie przymusowych przerw zajmowała się komentowaniem tenisa w telewizji rosyjskiej.
Jedyne dotychczas zwycięstwo turniejowe Krasnorucka odniosła w deblu, w Hertogenbosch w 2003. Partnerowała jej rodaczka Jelena Diemientjewa. Kilka tygodni później Rosjanki osiągnęły także półfinał Wimbledonu, eliminując m.in. siostry Williams. Pod koniec 2003 Krasnorucka zajmowała 23. miejsce w klasyfikacji gry podwójnej. W US Open 2003 doszła do finału gry mieszanej w parze z Kanadyjczykiem Danielem Nestorem, przegrywając z Bobem Bryanem i Katariną Srebotnik w trzech setach (ostatni zakończony tie-breakiem) i nie wykorzystując trzech piłek meczowych. W 2001 była w składzie rosyjskiej reprezentacji w Pucharze Federacji.
Praworęczna zawodniczka, z bekhendem oburęcznym, w czasie aktywnej kariery przy wzroście 174 cm ważyła około 59 kg. Mieszka w rodzinnym Obnińsku.
Wygrane turnieje
[edytuj | edytuj kod]gra podwójna (1)
[edytuj | edytuj kod]Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Partnerka | Finalistki | Wynik | |
1. | 16/06/2003 | ’s-Hertogenbosch, Ordina Open |
Kategoria III | 170 000 | trawa | Jelena Diemientjewa | Nadieżda Pietrowa Mary Pierce |
2:6, 6:3, 6:4 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza (2)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
Finalistka | 1999 | Wimbledon | Trawiasta | Iroda Tulyaganova | 6:7(3), 4:6 |
Zwyciężczyni | 1999 | US Open | Twarda | Nadieżda Pietrowa | 6:3, 6:2 |
Gra podwójna (1)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
Finalistka | 1999 | US Open | Twarda | Galina Fokina | Dája Bedáňová Iroda Tulyaganova |
3:6, 4:6 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-29] (ang.).