Liga Mistrzów AFC Elite
2024/25 | |
Państwo | |
---|---|
Dyscyplina | |
Organizator rozgrywek | |
Data założenia | |
Rozgrywki | |
Liczba drużyn |
24 |
Zwycięzcy | |
Pierwszy zwycięzca |
Hapoel Tel Awiw (1967) |
Obecny zwycięzca |
Al-Ain (2023/24) |
Najwięcej zwycięstw |
Al-Hilal |
Strona internetowa |
Liga Mistrzów AFC Elite (ang. AFC Champions League Elite, w skrócie ACL Elite) – międzynarodowe, coroczne kontynentalne rozgrywki piłkarskie organizowane przez Azjatycką Federację Piłkarską (AFC) dla 24 najlepszych najlepszych azjatyckich klubów zrzeszonych w federacji. Są to najbardziej prestiżowe rozgrywki w azjatyckiej piłce nożnej[1].
Turniej został stworzony w 1967 roku jako Turniej Azjatyckich Mistrzów Klubowych. W 2002 roku wprowadzono nową nazwę turnieju - Liga Mistrzów AFC. Od 2024 roku rozgrywki ponownie są rozgrywane pod zmienioną nazwą, jako Liga Mistrzów AFC Elite, w związku z reformą azjatyckich pucharów i wprowadzeniu Ligi Mistrzów AFC 2 i AFC Chellenge League.
W fazie ligowej rywalizują 24 zespoły podzielone na dwa regiony - zachód i wschód. Zwycięzca Ligi Mistrzów AFC Elite zakwalifikuje się do Klubowych Mistrzostw Świata i Pucharu Interkontynentalnego.
Najwięcej tytułów zdobyła drużyna Al-Hilal - 4. Aktualnym mistrzem jest drużyna Al-Ain FC ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich, która pokonała w finale edycji 2023/24 Yokohama F. Marinos 6:3 w dwumeczu.
Historia
[edytuj | edytuj kod]1967–1972 - Puchar Azjatyckich Mistrzów Klubowych
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy pomysł stworzenia turnieju dla mistrzów krajów należących do AFC, na kształt rozgrywek europejskich został omówiony 21 kwietnia 1963 roku[2]. Pierwsza edycja turnieju została rozegrana w 1967 roku jako Puchar Azjatyckich Mistrzów Klubowych. Pierwszy czempionat został rozegrany w systemie pucharowym, w trzech następnych wprowadzono fazę grupową[3][4][5][6].
Turniej na początku spotykał wiele problemów, między innymi brak chęci gry arabskich zespołów przeciwko drużynom z Izraela, które niemal zdominowały pierwsze edycje zawodów. W 1972 roku turniej zawieszono[7], natomiast Izrael opuścił AFC w 1974 roku[8].
1985–2002 - Klubowe Mistrzostwa Azji
[edytuj | edytuj kod]Turniej przywrócono w 1985 roku pod zmienioną nazwą. W 1990 roku stworzono Puchar Zdobywców Pucharów Azji, natomiast w 1995 wprowadzono Superpuchar Azji, w którym grali zwycięzcy Mistrzostw i Pucharu Zdobywców Pucharów[9].
2002–2024 - Liga Mistrzów AFC
[edytuj | edytuj kod]Poprzednio stworzono turnieje połączono w Ligę Mistrzów AFC. Mistrzowie i zdobywcy pucharów federacji należących do AFC grali w play-offach o grę w turnieju, w głównej fazie uczestniczyło 8 klubów z zachodniej Azji oraz 8 klubów ze wschodniej. Pierwszym zwycięzcą Ligi Mistrzów został emiracki Al-Ain FC, który pokonał w finale w dwumeczu 2:1 tajski BEC Tero Sasana FC. Turniej przez lata był wielokrotnie powiększany, maksymalnie przyjmując 40 drużyn.
Ostatnia edycja turnieju w tym formacie, w przeciwieństwie do poprzednich - została rozegrana w systemie jesień-wiosna.
2024– - Liga Mistrzów AFC Elite
[edytuj | edytuj kod]23 grudnia 2022 roku ogłoszono, że od 2024 roku liczba drużyn zostanie zmniejszona z 40 do 24 drużyn oraz wprowadzona zostanie faza ligowa, w zastępstwie fazy grupowej.
Format
[edytuj | edytuj kod]Kwalifikacje
[edytuj | edytuj kod]W kwalifikacjach uczestniczą 4 drużyny, 2 ze strefy zachodniej i 2 ze strefy wschodniej. Liczba ta może jednak wzrosnąć do pięciu, jeśli miejsce drużyny, która otrzymała prawo do gry w turnieju zajęła drużyna z tego samego kraju, która sezon wcześniej zdobyła tytuł mistrza Azji.
Główny turniej
[edytuj | edytuj kod]W głównym turnieju uczestniczą 24 drużyny, podzielone na dwie grupy - wschodnią i zachodnią. Uprawnione do udziału są drużyny, które zajęły odpowiednie miejsca w tabelach ligowych 6 najlepszych lig z regionu zachodniego oraz 6 najlepszych lig z regionu wschodniego. W zależności od pozycji w rankingu, liczba uprawnionych do gry klubów z danego kraju się różni.
12 drużyn w każdej z lig rozgrywa 8 meczów, 4 u siebie i 4 na wyjeździe, z każdą wylosowaną z pośród dwunastu drużyną mierzy się jednak tylko raz (podobnie jak w Lidze Mistrzów UEFA). Osiem najlepszych zespołów z każdej z lig awansuje do 1/8 finału, rozgrywanych w formacie z rewanżami. Od ćwierćfinałów turniej jest rozgrywany w systemie pojedynczych meczów, w jednym państwie. Zespół z regionu zachodniego może trafić na zespół z regionu wschodniego dopiero w finale rozgrywek, do tej pory, wszystkie fazy turnieju są losowane osobno dla każdego z regionów.
Finały Ligi Mistrzów AFC
[edytuj | edytuj kod]14 najlepszych azjatyckich federacji
[edytuj | edytuj kod]Środkowa i zachodnia Azja:
Wschodnia Azja:
W roku 2006 Football Federation Australia przystąpiła do AFC i wystawia kluby w Azjatyckiej Lidze Mistrzów od 2007 roku.
Finały Pucharu Mistrzów
[edytuj | edytuj kod]Turniej Azjatyckich Mistrzów Klubowych (1967–1972)
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Zwycięzca | Wynik | Drugie miejsce | Miejsce |
---|---|---|---|---|
1967 | Hapoel Tel Awiw | 2 – 1 | Selangor FA | Bangkok |
1969 | Maccabi Hajfa | 1 – 0 | Yangzee FC | Bangkok |
1970 | Taj | 2 – 1 | Hapoel Tel Awiw | Stadion Shahida Shiroudiego, Teheran |
1971 | Maccabi Hajfa | w/o[i] | Al Shourta | Bangkok |
- ↑ Al Shourta wycofał się z turnieju z powodów politycznych.
Klubowe Mistrzostwa Azji (1985–2002)
[edytuj | edytuj kod]Liga Mistrzów AFC
[edytuj | edytuj kod]Finały w formie dwumeczów (2003–2008)
[edytuj | edytuj kod]Finały w formie jednego meczu (2009–2012)
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Zwycięzca | Wynik | Drugie miejsce | Miejsce | Frekwencja |
---|---|---|---|---|---|
2009 | Pohang Steelers | 2 – 1 | Al-Ittihad | Stadion Olimpijski w Tokio, Tokio | 25 743 |
2010 | Ilhwa Chunma | 3 – 1 | Zob Ahan Isfahan | Stadion Olimpijski w Tokio, Tokio | 27 308 |
2011 | Al-Sadd SC | 2 – 2 (4 – 2 w karnych) | Jeonbuk Hyundai Motors | Jeonju World Cup Stadium, Jeonju | 41 805 |
2012 | Ulsan Hyundai FC | 3 – 0 | Al-Alhi | Ulsan Munsu Football Stadium, Ulsan | 42 315 |
Finały w formie dwumeczów (2013–2019)
[edytuj | edytuj kod]Finały w formie jednego meczu (2020–2021)
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Zwycięzca | Wynik | Drugie miejsce | Miejsce | Frekwencja |
---|---|---|---|---|---|
2020 | Ulsan Hyundai | 2-1 | Persepolis FC | Al Janoub Stadium, Al-Wakra | 8517 |
Z uwagi na pandemię COVID-19 odbył się jeden mecz finałowy, który wygrał Ulsan Hyundai | |||||
2021 | Al-Hilal | 2-0 | Pohang Steelers | Stadion Króla Fahda, Rijad | 50 171 |
Finały w formie dwumeczów (2022–)
[edytuj | edytuj kod]Gospodarz | Wynik | Gość | Miejsce | Frekwencja | |
---|---|---|---|---|---|
2022 | Al-Hilal | 1–1 | Urawa Red Diamonds | Stadion Króla Fahda, Rijad | 50 881 |
Urawa Red Diamonds | 1–0 | Al-Hilal | Stadion Saitama, Saitama | 53 574 | |
Urawa Red Diamonds wygrał w dwumeczu 2 – 1 | |||||
2023/24 | Yokohama F. Marinos | 2–1 | Al-Ain | Nissan Stadium, Jokohama | 53 704 |
Al-Ain | 5–1 | Yokohama F. Marinos | Hazza Bin Zayed Stadium, Al-Ajn | 24 826 | |
Al-Ain wygrał w dwumeczu 6 – 3 |
Statystyki
[edytuj | edytuj kod]Osiągnięcia według klubów
[edytuj | edytuj kod]Pochyleniem oznaczono kluby, które już nie istnieją lub startują w innych konfederacjach.
Drużyna | Zwycięzca | Finalista |
---|---|---|
Al-Hilal | 4 | 5 |
Pohang Steelers | 3 | 1 |
Urawa Red Diamonds | 3 | 1 |
Esteghlal | 2 | 2 |
Seongnam | 2 | 2 |
Al-Ain | 2 | 2 |
Al-Ittihad | 2 | 1 |
Jeonbuk Hyundai Motors | 2 | 1 |
Al-Sadd | 2 | 0 |
Guangzhou Evergrande | 2 | 0 |
Maccabi Tel Awiw | 2 | 0 |
Suwon Samsung Bluewings | 2 | 0 |
Thai Farmers Bank | 2 | 0 |
Ulsan Hyundai | 2 | 0 |
Jubilo Iwata | 1 | 2 |
Liaoning Whowin | 1 | 1 |
Hapoel Tel Awiw | 1 | 1 |
Busan IPark | 1 | 0 |
Gamba Osaka | 1 | 0 |
JEF United Chiba | 1 | 0 |
Kashima Antlers | 1 | 0 |
Pas | 1 | 0 |
Tokyo Verdy | 1 | 0 |
Western Sydney Wanderers | 1 | 0 |
Al-Ahli | 0 | 2 |
FC Seoul | 0 | 2 |
Persepolis FC | 0 | 2 |
Yokohama F. Marinos | 0 | 2 |
Adelaide United | 0 | 1 |
Al-Ahli | 0 | 1 |
Al-Arabi | 0 | 1 |
Al Karama | 0 | 1 |
Al-Rasheed | 0 | 1 |
An-Nassr | 0 | 1 |
Al-Shorta | 0 | 1 |
Al-Shabab | 0 | 1 |
BEC Tero Sasana | 0 | 1 |
Dalian Shide | 0 | 1 |
Oman Club | 0 | 1 |
Selangor | 0 | 1 |
Sepahan | 0 | 1 |
Yangzee | 0 | 1 |
Zob Ahan Isfahan | 0 | 1 |
Osiągnięcia według państw
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Zwycięzca | Finalista |
---|---|---|
Korea Południowa | 12 | 7 |
Japonia | 8 | 5 |
Arabia Saudyjska | 6 | 10 |
Iran | 3 | 6 |
Chiny | 3 | 2 |
Izrael | 3 | 1 |
Zjednoczone Emiraty Arabskie | 2 | 3 |
Katar | 2 | 1 |
Tajlandia | 2 | 1 |
Australia | 1 | 1 |
Irak | 0 | 2 |
Malezja | 0 | 1 |
Oman | 0 | 1 |
Syria | 0 | 1 |
Sponsorzy i partnerzy
[edytuj | edytuj kod]- Molten Corporation
- Neom
- Qatar Airways
- Visit Saudi
- Konami
- Visa
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ AFC Champions League: The drama, the glory.... [online], the-AFC [dostęp 2024-08-07] (ang.).
- ↑ The Iraq Times 1963.04.18 — Middle Eastern and North African Newspapers [online], web.archive.org, 7 czerwca 2024 [dostęp 2024-08-07] [zarchiwizowane z adresu 2024-06-07] .
- ↑ Asian Club Competitions 1967 [online], www.rsssf.org [dostęp 2024-08-07] .
- ↑ Asian Club Competitions 1968/69 [online], www.rsssf.org [dostęp 2024-08-07] .
- ↑ Asian Club Competitions 1970 [online], www.rsssf.org [dostęp 2024-08-07] .
- ↑ Asian Club Competitions 1971 [online], www.rsssf.org [dostęp 2024-08-07] .
- ↑ Asian Club Competitions 1972 [online], www.rsssf.org [dostęp 2024-08-07] .
- ↑ Izrael, Kazachstan i Azerbejdżan grają w Euro, chociaż nie leżą w Europie. Dlaczego? "Sport przeplata się z polityką" [online], naTemat.pl [dostęp 2024-08-07] (pol.).
- ↑ The Asian Club Championship [online], web.archive.org, 9 kwietnia 1997 [dostęp 2024-08-07] [zarchiwizowane z adresu 1997-04-09] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona Azjatyckiej Ligi Mistrzów. the-afc.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-23)].