Lien Chan

Lien Chan
連戰
	; Lien Chan
Data i miejsce urodzenia	27 sierpnia 1936 ; Xi’an
	Wiceprezydent Republiki Chińskiej
Okres	od 20 maja 1996; do 20 maja 2000
Przynależność polityczna	Kuomintang
Poprzednik	Li Yuan-zu
Następca	Annette Lu
	Premier Republiki Chińskiej
Okres	od 10 lutego 1993; do 1 września 1997
Przynależność polityczna	Kuomintang
Poprzednik	Hau Pei-tsun
Następca	Vincent Siew
	Przewodniczący Kuomintangu
Okres	od 24 marca 2000; do 19 sierpnia 2005
Poprzednik	Lee Teng-hui
Następca	Ma Ying-jeou
	Multimedia w Wikimedia Commons

Lien Chan (chin. trad. 連戰, chin. upr. 连战, pinyin Lián Zhàn; ur. 27 sierpnia 1936 w Xi’an) – tajwański polityk.

Urodził się w Xi’an w Chinach kontynentalnych, po zwycięstwie komunistów w 1949 roku jego rodzina uciekła jednak na Tajwan^[1]. Studiował nauki polityczne na Narodowym Uniwersytecie Tajwanu, doktorat obronił w Chicago (1965). Pracował m.in. jako wykładowca Narodowego Uniwersytetu Tajwanu, pełnił funkcję dziekana Wydziału Nauk Politycznych tej uczelni. W latach 1975–1976 był ambasadorem Republiki Chińskiej w Salwadorze, 1981–1987 ministrem transportu i komunikacji, 1987–1988 wicepremierem, 1988–1990 ministrem spraw zagranicznych, 1990–1993 gubernatorem prowincji Tajwan. W latach 1993–1997 zajmował stanowisko premiera Republiki Chińskiej, 1996–2000 wiceprezydenta. Startował w wyborach prezydenckich w 2000 i 2004 z ramienia Kuomintangu. W 2000 roku zdobył trzecią lokatę, uzyskując 23,1% głosów^[2]. W 2004 roku zdobył 49,89% głosów, przegrywając z urzędującym prezydentem Chen Shui-bianem o 0,2 punktu procentowego^[3].

Od 2000 do 2005 Lien Chan był przewodniczącym Kuomintangu. Wcześniej zasiadał w komitecie centralnym (od 1983) i był wiceprzewodniczącym partii (od 1993). W kwietniu 2005, jako pierwszy lider Kuomintangu od 1949 roku, udał się z wizytą do Chin kontynentalnych i spotkał z przywódcami ChRL (m.in. przewodniczącym ChRL Hu Jintao)^[4]. Jego następcą (jak i kandydatem KMT na prezydenta w wyborach 2008) został Ma Ying-jeou.

W grudniu 2010 został uhonorowany Pokojową Nagrodą Konfucjusza, będącą reakcją władz chińskich na Pokojową Nagrodę Nobla dla dysydenta Liu Xiaobo. Biuro Liena poinformowało, że nie został on oficjalnie powiadomiony o otrzymaniu nagrody, natomiast sam laureat odmówił jej odebrania^[5].

W lutym 2013 roku ponownie odwiedził ChRL, spotykając się m.in. z Xi Jinpingiem^[6].

Przypisy

↑ Profile: Lien Chan. BBC, 26 kwietnia 2005. [dostęp 2012-03-20]. (ang.).
↑ Elections. Taiwan Yearbook, 13 maja 2007. [dostęp 2013-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ang.).
↑ Chen declared Taiwan victor. BBC, 26 marca 2004. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).
↑ Taiwan opposition leader in China. BBC, 26 kwietnia 2005. [dostęp 2012-03-20]. (ang.).
↑ China’s Confucius peace prize has chaotic launch as winner’s office says he was not notified. The Guardian, 9 grudnia 2010. [dostęp 2012-03-20]. (ang.).
↑ Lien’s cross-strait formula erases Taiwan: DPP. The China Post, 26 lutego 2013. [dostęp 2013-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-13)]. (ang.).

[1] Profile: Lien Chan. BBC, 26 kwietnia 2005. [dostęp 2012-03-20]. (ang.).

[2] Elections. Taiwan Yearbook, 13 maja 2007. [dostęp 2013-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ang.).

[3] Chen declared Taiwan victor. BBC, 26 marca 2004. [dostęp 2013-06-25]. (ang.).

[4] Taiwan opposition leader in China. BBC, 26 kwietnia 2005. [dostęp 2012-03-20]. (ang.).

[5] China’s Confucius peace prize has chaotic launch as winner’s office says he was not notified. The Guardian, 9 grudnia 2010. [dostęp 2012-03-20]. (ang.).

[6] Lien’s cross-strait formula erases Taiwan: DPP. The China Post, 26 lutego 2013. [dostęp 2013-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-13)]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Premierzy Rządu Cesarskiego	Yikuang (1911) Yuan Shikai (1911–1912)
Premierzy Republiki Chińskiej	Tang Shaoyi (1912) Lu Zhengxiang (1912) Zhao Bingjun (1912–1913) Duan Qirui (1913) Xiong Xiling (1913–1914) Sun Baoqi (1914)
Sekretarze stanu Republiki Chińskiej	Xu Shichang (1914–1916) Lu Zhengxiang (1915–1916) Xu Shichang (1916) Duan Qirui (1916)
Premierzy Republiki Chińskiej	Duan Qirui (1916–1917) Wu Tingfang (1917) Li Jingxi (1917) Jiang Chaozong (1917)
Premier Rządu Cesarskiego	Zhang Xun (1917)
Premierzy Republiki Chińskiej	Duan Qirui (1917) Wang Shizhen (1917–1918) Duan Qirui (1918) Qian Nengxun (1918–1919) Gong Xinzhan (1919) Jin Yunpeng (1919–1920) Sa Zhenbing (1920) Jin Yunpeng (1920–1921) Yan Huiqing (1921) Liang Shiyi (1921–1922) Yan Huiqing (1922) Zhou Ziqi (1922) Yan Huiqing (1922) Wang Chonghui (1922) Wang Daxie (1922) Wang Zhengting (1922–1923) Zhang Shaozeng (1923) Gao Lingwei (1923–1924) Sun Baoqi (1924) Yan Huiqing (1924) Huang Fu (1924) Urząd zniesiony (1924–1925) Xu Shiying (1925–1926) Jia Deyao (1926) Hu Weide (1926) Yan Huiqing (1926) Du Xigui (1926) Wellington Koo (1926–1927) Pan Fu (1927–1928) Tan Yankai (1928–1930) Song Ziwen (1930) Czang Kaj-szek (1930–1931) Chen Mingshu (1931) Sun Fo (1931–1932) Wang Jingwei (1932–1935) Czang Kaj-szek (1935–1938) Kong Xiangxi (1938–1939) Czang Kaj-szek (1939–1945) Song Ziwen (1945–1947) Czang Kaj-szek (1947) Zhang Qun (1947–1948) Weng Wenhao (1948) Sun Fo (1948–1949) He Yingqin (1949)
Premierzy Republiki Chińskiej (rezydujący na Tajwanie)	Yan Xishan (1949–1950) Chen Cheng (1950–1954) Yü Hung-chün (1954–1958) Chen Cheng (1958–1963) Yen Chia-kan (1963–1972) Chiang Ching-kuo (1972–1978) Sun Yun-suan (1978–1984) Yu Kuo-hwa (1984–1989) Lee Huan (1989–1990) Hau Pei-tsun (1990–1993) Lien Chan (1993–1997) Vincent Siew (1997–2000) Tang Fei (2000) Chang Chun-hsiung (2000–2002) Yu Shyi-kun (2002–2005) Frank Hsieh (2005–2006) Su Tseng-chang (2006–2007) Chang Chun-hsiung (2007–2008) Liu Chao-shiuan (2008–2009) Wu Den-yih (2009–2012) Sean Chen (2012–2013) Jiang Yi-huah (2013–2014) Mao Chi-kuo (2014–2016) Chang San-cheng (2016) Lin Chuan (2016–2017) William Lai (2017–2019) Su Tseng-chang (2019–2023) Chen Chien-jen (od 2023)

Prezydent	Sun Jat-sen (1912–1914) Song Jiaoren (tymczasowo, 1912–1913)
Premier	Sun Jat-sen (1919–1925)
Przewodniczący Centralnego Komitetu Wykonawczego	Liao Zhongkai (tymczasowo, 1925) Zhang Renji (1926) Czang Kaj-szek (1926–1927) Hu Hanmin (1935–1936) Czang Kaj-szek (tymczasowo, 1936–1938)
Dyrektor-Generał	Czang Kaj-szek (tymczasowo, 1938–1945) Czang Kaj-szek (1945–1975)
Przewodniczący	Chiang Ching-kuo (tymczasowo, 1975–1976) Chiang Ching-kuo (1976–1988) Lee Teng-hui (tymczasowo, 1988) Lee Teng-hui (1988–2000) Lien Chan (tymczasowo, 2000–2001) Lien Chan (2001–2005) Ma Ying-jeou (2005–2007) Wu Po-hsiung (tymczasowo, 2007) Chiang Pin-kung (tymczasowo, 2007) Wu Po-hsiung (2007–2009) Ma Ying-jeou (2009–2014) Wu Den-yih (tymczasowo, 2014–2015) Eric Chu (2015–2016) Huang Ming-hui (tymczasowo, 2016) Hung Hsiu-chu (2016–2017) Lin Junq-tzer (tymczasowo, 2017) Wu Den-yih (2017–2020) Lin Rong-te (tymczasowo, 2020) Johnny Chiang (od 2020)