Przejdź do zawartości

Leon Ałaszejew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leon Ałaszejew
major lekarz major lekarz
Data i miejsce urodzenia

5 września 1889
Zasław na Wołyniu

Data i miejsce śmierci

kwiecień 1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

19141940

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

6 pułk ułanów,
4 szpital okręgowy

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Leon Ałaszejew (ur. 15 września 1889 w Zasławiu na Wołyniu, zm. w kwietniu 1940 w Katyniu[1]) – major lekarz Wojska Polskiego, doktor medycyny[1], ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Maksymiliana[2], imię matki nieznane. Absolwent Wojskowej Akademii Medycznej w Petersburgu. Dyplom doktora medycyny uzyskał w 1913. Powołany do armii rosyjskiej. Skierowany na front. Od 1918 w Wojsku Polskim. Brał udział w wojnie 1920 r.

W okresie międzywojennym pozostał w wojsku. Pracował w szpitalach wojskowych w Baranowiczach i Tarnopolu[1]. Następnie służył w Szefostwie Sanitarnym Okręgu Korpusu nr X. Przeniesiony do służby w linii, do 6 pułku ułanów, jako naczelny lekarz. Od 1930 w stanie spoczynku[1]. Awansowany do stopnia majora w 1930, ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1919 i 12 lokatą w korpusie sanitarnym[3].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 otrzymał przydział do 4 Szpitala Okręgowego[1]. Po agresji ZSRR na Polskę dostał się do niewoli sowieckiej[1] i osadzono go w obozie jenieckim NKWD w Kozielsku[4]. W kwietniu 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany[1][5], gdzie po 60 latach otwarto i poświęcono Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu[6][7]. W Lesie Katyńskim prowadzone były ekshumacje i prace archeologiczne[8]. W 1943 odnaleziono jego powołanie wojenne, zaświadczenie ze starostwa, 1 list, kartę meldunkową oraz 1 medalik[9]. Figuruje na liście wywózkowej LW 032/1 z 14 kwietnia 1940[10] oraz w wykazie z 7 czerwca 1943, poz. rej. 3278[11].

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień podpułkownika[12][13][14]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[15][16][17].

7 czerwca 2009 we wsi Wiersze w gminie Czosnów zasadzono cztery „Dęby Katyńskie” ku czci zamordowanych w Katyniu oficerów Wojska Polskiego: ks. kapelana ppłk. Antoniego Aleksandrowicza, ppłk. Stanisława Bilmina, mjr. Stanisława Adamskiego i mjr. w st. sp. Leona Ałaszejewa[18][1].

Jest jednym z 305 lekarzy pochowanych na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu i upamiętnia go tabliczka epitafijna nr 25[19].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Witold Józef Kowalow (red.), MATERIAŁY DO WOŁYŃSKIEGO SŁOWNIKA BIOGRAFICZNEGO [online], wolaniecom.parafia.info.pl, s. 39-40 [dostęp 2024-11-15] (pol.).
  2. BETA Księgi Cmentarne [online], ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl [dostęp 2024-11-15].
  3. Ministerstwo Spraw Wojskowych, Lista starszeństwa oficerów zawodowych korpusu sanitarnego, 1930, s. 10.
  4. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 5.
  5. Kalendarz 2010 „Wołania z Wołynia" [online], sbc.org.pl, s. 271 [dostęp 2024-11-17] (pol.).
  6. 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl [online], polskieradio.pl [dostęp 2024-06-27] (pol.).
  7. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. LIII.
  8. Historia Zbrodni Katynskiej [online] [dostęp 2024-11-17] (pol.).
  9. Orzeł Biały. Polska walcząca o wolność., pbc.uw.edu.pl, 9 października 1948, s. 4 [dostęp 2024-11-17] (pol.).
  10. Katyń 1940. Major w stanie spoczynku Leon Ałaszejew [online], katyn.ipn.gov.pl [dostęp 2024-11-17] (pol.).
  11. Auswärtiges Amt, „Amtliches Material zum Massenmord von Katyn“, 1943, s. 252 [dostęp 2024-11-17] (niem.).
  12. Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 10 [dostęp 2024-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
  13. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  14. Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
  15. Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
  16. Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  17. „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
  18. Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej, Wiadomości nr 10 [online], akgrot.wieliczka.eu, s. 3 [dostęp 2024-11-15] (pol.).
  19. Lekarze pochowani na cmentarzu w Katyniu [online], www.oil.org.pl [dostęp 2017-06-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-06].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]