Latarnik uliczny
Latarnik uliczny, także lampucer[1] (forma żeńska latarniczka uliczna) – osoba codziennie zapalająca o zmierzchu i gasząca o świcie gazowe latarnie uliczne.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Zawód latarnika był powszechny od wynalezienia gazowej latarni ulicznej aż do postępu w elektryfikacji. Pod koniec XIX i XX wieku większość miast uliczne lampy gazowe zastąpiła elektrycznymi. Obecnie zawód latarnika używany jest tylko w celach turystycznych. Ostrów Tumski we Wrocławiu jest największym skupiskiem latarni ulicznych w Polsce. Latarnicy wrocławscy zapalają i gaszą tam 102 latarnie dziennie[2][3]. Na świecie jednym z państw najbardziej kojarzonych z gazowymi latarniami ulicznymi jest Holandia, gdzie ostatni latarnik, który nie pracował w celach turystycznych odszedł na emeryturę w 1957 roku[4].
Wykorzystanie artystyczne
[edytuj | edytuj kod]Jeden z bohaterów książki autorstwa Antoine de Saint-Exupéry'ego pod tytułem Mały Książę nazywał się Latarnik i mieszkał na jednej z planetoid, które odwiedził Mały Książę. W książce ukazana była jego praca - zapalanie lampy o zmierzchu i gaszenie jej o świcie.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ lampucera - Poradnia językowa PWN [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2024-02-12] (pol.).
- ↑ Ostrów Tumski w pełnym świetle. O wrocławskim Latarniku | Wrocław nad Odrą [online], wroclawnadodra.pl [dostęp 2020-04-15] .
- ↑ Latarnik codziennie zapala i gasi 102 latarnie gazowe na Ostrowie Tumskim [online], wroclaw.wyborcza.pl [dostęp 2020-04-15] .
- ↑ Latarnik uliczny - wymarłe zawody [online], www.wiatrak.nl [dostęp 2020-04-15] .