Kutry rakietowe typu Sparviero
 „Sparviero” (P420) | |
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Użytkownicy | |
| Wejście do służby |
1974-1984 |
| Wycofanie |
1991-1999 |
| Zbudowane okręty |
7 |
| Okręty w służbie |
0 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
62,5 t |
| Długość |
24,6 m |
| Szerokość |
12,1 m (płat nośny) |
| Zanurzenie |
4,4 m |
| Napęd |
siłownia w układzie CODOG (1 silnik wysokoprężny, 1 turbina gazowa), 1 śruba |
| Prędkość |
50 węzłów |
| Zasięg |
2225 mil przy prędkości 8 węzłów, |
| Załoga |
10 |
| Uzbrojenie |
1 armata kalibru 76 mm, |
Kutry rakietowe typu Sparviero (także Nibbio) – typ siedmiu włoskich kutrów rakietowych o konstrukcji wodolotu, zbudowanych dla włoskiej marynarki wojennej w latach 1974-1984.
Ze względu na wysokie koszty eksploatacji okręty wycofano ze służby w latach 1991-1999.
W latach 1993–1995 w japońskiej stoczni Sumitomo w Uraga zbudowane zostały na licencji trzy nieco zmodyfikowane jednostki przeznaczone dla Japońskich Morskich Sił Samoobrony, gdzie otrzymały oznaczenie typ PG 1[1].
Okręty
[edytuj | edytuj kod]- „Sparviero” (P420)
- „Nibbio” (P421)
- „Falcone” (P422)
- „Astore” (P423)
- „Grifone” (P424)
- „Gheppio” (P425)
- „Condor” (P426)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Eric Wertheim: The Naval Institute Guide to Combat Fleets of the World. Naval Institute Press, 2007, s. 386-387. ISBN 1-59114-955-X. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nibbio – P421 – Classe "Nibbio". Marina Militare. [dostęp 2012-09-04]. (wł.).
- Christopher Chant: A Compendium of Armaments and Military Hardware. Routledge, 1987, s. 314. ISBN 0-7102-0720-4. (ang.).