Kotorydz
Na mapach: 
52°00′00″N 20°52′09″E/52,000000 20,869167
52°00′00″N 20°52′09″E/52,000000 20,869167| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
22 |
| Kod pocztowy |
05-555[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WPI |
| SIMC |
0009254[5] |
Położenie na mapie gminy Tarczyn  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu piaseczyńskiego  | |
| 52°00′00″N 20°52′09″E/52,000000 20,869167[1]
| |
Kotorydz – wieś sołecka[6] w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim, w gminie Tarczyn[5][7]. Około 500 ludzi.
We wsi przy ulicy Piaseczyńskiej znajduje się jeden z dwóch w Polsce zakładów firmy "Zielona Budka sp. z o.o.".
Wieś duchowna Kotorydz położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie tarczyńskim ziemi warszawskiej województwa mazowieckiego[8]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 59759
- ↑ Wieś Kotorydz w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2024-12-27], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2024-12-27].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 522 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ BIP gminy, sołectwa
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 5: Mazowsze, Warszawa 1895, s. 287, Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kotoryż, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 496.
