Przejdź do zawartości

Kanianka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kanianka
Ilustracja
Kanianka pospolita
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

psiankowce

Rodzina

powojowate

Rodzaj

kanianka

Nazwa systematyczna
Cuscuta L.
Sp. Pl. 124. 1753
Typ nomenklatoryczny

Cuscuta europaea L.[3]

Kwitnąca kanianka pospolita
Kwiaty i owoce kanianki polnej

Kanianka (Cuscuta L.) – rodzaj roślin należący do rodziny powojowatych (Convolvulaceae). Obejmuje ponad 200 gatunków[4]. Rodzaj jest kosmopolityczny. Trzy gatunki występują w Polsce jako rodzime, 7 dalszych zostało introdukowanych trwale lub przejściowo[5]. Są to pnące, bezzieleniowe rośliny pasożytnicze. Niektóre uważane są za szkodliwe chwasty, chociaż szkody w uprawach i spadki plonów powodowały raczej w przeszłości – współcześnie są kontrolowane, ewentualnie stwarzają nadal problemy w strefie międzyzwrotnikowej[6][7]. C. chinensis wykorzystywana jest jako roślina lecznicza[6].

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]
Kanianka wielka
Kwitnąca kanianka południowa

Większość gatunków występuje w Ameryce Północnej i Południowej, pozostałe w Europie (17 gatunków[6]) i Azji (w tym w Chinach 11 gatunków)[8].

Gatunki flory Polski[5]

Po nazwie naukowej według listy krajowej[5], podane zostało ujęcie systematyczne według Plants of the World online (jeśli jest odmienne)[4]

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Cuscuta californica
Kwiatostany Cuscuta approximata
Pokrój
Pnące rośliny zielne o pędach zakorzenionych tylko krótkotrwale, owijających się wokół podpór, w tym żywicieli, do których przymocowują się za pomocą ssawek (haustoriów) i którymi pobierają od nich substancje odżywcze. Pędy kanianek są cienkie, zwykle jaskrawo zabarwione[6], żółto i czerwono, nagie[8] i osiągają czasem znaczną długość (u gatunku z Kostaryki do 500 m długości)[6].
Liście
Silnie zredukowane do małych, niezielonych łusek[8].
Kwiaty
Drobne, krótkoszypułkowe lub siedzące, zebrane w gęste, kulistawe pęczki, w grona, kłosy i wierzchotki. Kwiaty są promieniste, obupłciowe, 4- i 5-krotne. Działki kielicha są wolne lub zrośnięte tylko u nasady. Korona ma kształt kulisty, urnowaty, rurkowaty lub dzwonkowaty, wewnątrz z frędzlowatymi lub ząbkowanymi łuskami u nasady rurki. Pręcików jest tyle ile łatek korony – umieszczone są względem nich przemiennie. Zalążnia jest dwukomorowa, z dwoma zalążkami w każdej z komór. Słupki w liczbie jednego lub dwóch, zawsze jednak z dwoma znamionami, choć czasem złączonymi[8].
Owoce
Kulistawe lub jajowate, suche lub nieco mięsiste torebki zawierające od 1 do 4 nasion[8].

Biologia

[edytuj | edytuj kod]
Cuscuta palaestina

Rośliny jednoroczne, rzadziej wieloletnie. Pasożytnicze niemal bezzieleniowe. Owijają się dookoła roślin żywicielskich, z których czerpią wodę i związki organiczne za pomocą ssawek wyrastających z łodygi. Ssawki wrastają do wiązek przewodzących rośliny żywicielskiej[7].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]
Kwiatostan Cuscuta japonica
Cuscuta chilensis
Pozycja systematyczna

Jedyny rodzaj w monotypowym plemieniu Cuscuteae wchodzącym w skład rodziny powojowatych (Convolvulaceae)[2][9].

Wykaz gatunków [4]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-29] (ang.).
  3. Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-01-28].
  4. a b c d Cuscuta L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-06-27].
  5. a b c Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 66-67, ISBN 978-83-62975-45-7.
  6. a b c d e David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 251, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  7. a b Alicja Szweykowska; Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. wydanie II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003. ISBN 83-214-1305-6.
  8. a b c d e Fang Rhui-cheng; Lytton J. Musselman, Uzi Plitmann: Cuscuta Linnaeus. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2018-08-15].
  9. Genus Cuscuta L.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2022-06-27].