Junty Ofensywy Narodowo-Syndykalistycznej
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Data założenia |
październik 1931 |
Data rozwiązania |
4 marca 1934 (fuzja z Falangą) |
Ideologia polityczna |
Junty Ofensywy Narodowo-Syndykalistycznej (JONS; hiszp. "Juntas de Ofensiva Nacional-Sindicalista") – skrajnie prawicowa partia polityczna o profilu narodowo-syndykalistycznym i faszystowskim, działająca w latach 30. w Hiszpanii[1].
Historia i ideologia
[edytuj | edytuj kod]JONS powstały w październiku 1931 roku. Ich założycielem byli Ramiro Ledesma Ramos i Onezym Redondo Ortega. Organizacja powstała w dobie pierwszych reform Manuela Azañy i proklamacji republiki[2].
JONS uchodziły za ugrupowanie faszystowskie[3], które odpowiadało specyfice hiszpańskiej. Jej członkowie opowiadali się za stosowaniem przemocy jako narzędzia walki politycznej[4], jako pierwsi używali symbolu "jarzma", jawnie okazywali sympatię dla Mussoliniego i Hitlera[2], a nawet ZSRR (ze względu na totalitaryzm, który promowano)[5].
Podczas tajnego kongresu, który odbył się w dniach 12-13 lutego 1934 roku, JONS podjęła decyzję o połączeniu się z Falangą, której przywódcą był José Antonio Primo de Rivera. Oficjalnie do połączenia ugrupowań doszło 4 marca 1934 roku.
JONS i przemoc
[edytuj | edytuj kod]Ramiro Ledesma Ramos, lider partii, napisał podręcznik o przemocy jako narzędziu walki politycznej[6]. Działacze JONS używali siły m.in. przy okazji demonstracji lewicowych oraz przy okazji rozprowadzania propagandy partyjnej. W maju 1932 roku w walkach ulicznych zginął pierwszy członek ugrupowania. Stało się to podczas strzelaniny z funkcjonariuszem policji miejskiej w Valladolid.
W marcu 1933 roku uzbrojony w karabin działacz JONS ranił trzech studentów Uniwersytetu w Madrycie[7].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Johann Chapoutot, Wiek dyktatur – faszyzm i reżimy autorytarne w Europie Zachodniej (1919-1945), Warszawa 2012
- Gallego, Ferran, Ramiro Ledesma Ramos y el fascismo español, Madryt 2005.
- Payne, Stanley G, Franco y José Antonio. El extraño caso del fascismo español, Barcelona 1997.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ E. Carter, The Extreme Right in Western Europe: Success Or Failure?, 2005, s. 36.
- ↑ a b Johann Chapoutot, Wiek dyktatur – faszyzm i reżimy autorytarne w Europie Zachodniej (1919-1945), Warszawa 2012, s.239
- ↑ Payne, Stanley G. Franco y José Antonio. El extraño caso del fascismo español, Barcelona 1997, s. 135-136
- ↑ Payne, Stanley G. Franco y José Antonio. El extraño caso del fascismo español, Barcelona 1997, s. 137
- ↑ Stanley G. Payne. A history of fascism, 1914–1945. Digital printing edition. Oxon, England, UK: Routledge, 2005. s. 138
- ↑ Gallego, Ferran, Ramiro Ledesma Ramos y el fascismo español, Editorial Síntesis, Madrid, 2005, s. 167
- ↑ Payne, Stanley G. Franco y José Antonio. El extraño caso del fascismo español, Barcelona 1997, s. 168