Juan Pardo de Tavera
Kardynał prezbiter | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
16 maja 1472 | |
Data i miejsce śmierci |
1 sierpnia 1545 | |
Miejsce pochówku | ||
Arcybiskup Toledo | ||
Okres sprawowania |
1534–1545 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Sakra biskupia |
1514 | |
Kreacja kardynalska |
22 lutego 1531 | |
Kościół tytularny |
San Giovanni a Porta Latina |
Data konsekracji |
1514 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator |
nieznany | ||||||||||||
|
Juan Pardo de Tavera (ur. 16 maja 1472 w Toro, zm. 1 sierpnia 1545 w Valladolid) – hiszpański kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 16 maja 1472 roku w Toro, jako syn Aresa Pardo i Guiomar Tavery[1]. Studiował na Uniwersytecie w Salamance, gdzie uzyskał licencjat z prawa kanonicznego, a następnie został rektorem uczelni[1]. W 1505 roku został kanonikiem kapituły w Sewilli, a rok później mianowano go audytorem trybunału inkwizycji hiszpańskiej[1]. 14 lipca 1514 roku został wybrany biskupem Ciudad Rodrigo i w tym samym roku przyjął sakrę[1].
Wkrótce potem został wysłany jako ambasador do Portugalii, by negocjować małżeństwa Karola V z Izabelą Portugalską oraz Jana III z Katarzyną Habsburg[1]. W 1523 roku został przeniesiony do diecezji Osma, a rok później do archidiecezji Santiago de Compostela[2]. W latach 1524–1539 był także przewodniczącym hiszpańskiej Rady Królewskiej[1].
22 lutego 1531 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Giovanni a Porta Latina[2]. Trzy lata później został arcybiskupem Toledo[2]. W 1539 roku został wielkim inkwizytorem Hiszpanii[1]. Zmarł 1 sierpnia 1545 roku w Valladolid[1].