Johann Passler

Johann Passler
Data i miejsce urodzenia	18 sierpnia 1961 ; Anterselva
Klub	C.S. Carabinieri
Wzrost	178 cm
Debiut w PŚ	14.01 1982, Egg am Etzel (19. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze punkty w PŚ	14.01 1982, Egg am Etzel (19. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze podium w PŚ	9.03 1983, Oslo; (2. miejsce – b.indywidualny)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Włochy
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Puchar Świata
3. miejsce ;	1987/1988

Johann Passler (ur. 18 sierpnia 1961 w Anterselvie) – włoski biathlonista, dwukrotny medalista igrzysk olimpijskich i czterokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

W Pucharze Świata zadebiutował 14 stycznia 1982 roku w Egg am Etzel, zajmując 19. miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 9 marca 1983 roku w Oslo, zajmując drugie miejsce w tej samej konkurencji. W zawodach tych rozdzielił Dmitrija Wasiljewa z ZSRR oraz Andreasa Schweigera z RFN. W kolejnych startach jeszcze 11 razy stawał na podium, odnosząc przy tym trzy zwycięstwa: 23 stycznia 1988 roku w Anterselvie wygrał bieg indywidualny, a 11 marca 1989 roku w Östersund i 16 stycznia 1993 roku w Val Ridanna był najlepszy w sprincie. Ostatni raz w czołowej trójce znalazł się 18 marca 1995 roku w Lillehammer, gdzie był drugi w sprincie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1987/1988, kiedy zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej, za Niemcem Fritzem Fischerem i Eirikiem Kvalfossem z Norwegii.

W 1982 roku wystartował na mistrzostwach świata w Mińsku, gdzie zajął 27. miejsce w biegu indywidualnym, 20. w sprincie i piąte w sztafecie. Na rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata w Ruhpolding wywalczył brązowy medal w sprincie. Wyprzedzili go tam jedynie Frank-Peter Roetsch z NRD i Eirik Kvalfoss. Kolejny brązowy medal zdobył podczas mistrzostw świata w Oslo w 1986 roku, gdzie wspólnie z Wernerem Kiemem, Gottliebem Taschlerem i Andreasem Zingerle zajął trzecie miejsce w sztafecie. Ponadto sztafeta włoska w składzie: Pieralberto Carrara, Wilfried Pallhuber, Johann Passler i Andreas Zingerle zwyciężyła na mistrzostwach świata w Oslo/Mińsku/Kontiolahti w 1990 roku oraz rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata w Borowcu. Był też czwarty w tej samej konkurencji na mistrzostwach świata w Feistritz w 1989 roku oraz mistrzostwach świata w Lahti w 1991 roku, a także w sprincie na MŚ 1986 i MŚ 1989, przegrywając walkę o podium odpowiednio z André Sehmischem z NRD i Jurijem Kaszkarowem z ZSRR.

Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Sarajewie w 1984 roku. Zajął tam 35. miejsce w biegu indywidualnym i piąte w sztafecie. Największe sukcesy osiągnął podczas igrzysk olimpijskich w Calgary w 1988 roku, gdzie zdobył dwa medale. Najpierw zajął trzecie miejsce w biegu indywidualnym, przegrywając tylko z Frankiem-Peterem Roetschem i Walerijem Miedwiedcewem z ZSRR. Następnie był ósmy w sprincie, a w ostatnich zawodach, razem z Kiemem, Taschlerem i Zingerle był trzeci w sztafecie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Albertville był między innymi siódmy w biegu indywidualnym i czwarty w sztafecie. Brał również udział w igrzyskach w Lillehammer w 1994 roku, gdzie rywalizację w sprincie ukończył na trzynastej pozycji, a w sztafecie zajął szóste miejsce.

Z zawodu był policjantem.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Rok	Miejscowość	Konkurencje
Rok	Miejscowość	IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
1984	Sarajewo	35.	–	nd.	nd.	5.	nd.	–
1988	Calgary	3.	8.	nd.	nd.	3.	nd.	–
1992	Albertville	7.	15.	nd.	nd.	4.	nd.	–
1994	Lillehammer	–	13.	nd.	nd.	6.	nd.	–

Mistrzostwa świata

Rok	Miejscowość	Konkurencje
Rok	Miejscowość	IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
1982	Mińsk	27.	20.	nd.	nd.	5.	nd.	–
1983	Anterselva	11.	6.	nd.	nd.	10.	nd.	–
1985	Ruhpolding	–	3.	nd.	nd.	8.	nd.	–
1986	Oslo	7.	4.	nd.	nd.	3.	nd.	–
1987	Lake Placid	19.	31.	nd.	nd.	8.	nd.	–
1989	Feistritz	12.	4.	nd.	nd.	4.	nd.	–
1990	Mińsk/Oslo/Kontiolahti	–	10.	nd.	nd.	1.	nd.	–
1991	Lahti	–	22.	nd.	nd.	4.	nd.	–
1993	Borowec	17.	11.	nd.	nd.	1.	nd.	–

Puchar Świata

Sezon	Miejsce
1981/1982	19.
1982/1983	7.
1983/1984	-
1984/1985	30.
1985/1986	20.
1986/1987	30.
1987/1988	3.
1988/1989	15.
1989/1990	20.
1990/1991	20.
1991/1992	4.
1992/1993	5.
1993/1994	24.
1994/1995	29.
1995/1996	-

Miejsca na podium chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	9 marca	1983	Oslo	Bieg indywidualny na 20 km	2.	0+0+0+2	1:10:04,4	+34,0	Dmitrij Wasiljew
2.	10 marca	1983	Oslo	Sprint na 10 km	3.	0+0	31:27,8	+27,6	Frank-Peter Roetsch
3.	16 lutego	1985	Ruhpolding	Sprint na 10 km	3.	0+0	30:25,2	+1:08,5	Frank-Peter Roetsch
4.	9 marca	1986	Lahti	Sprint na 10 km	3.	2	31:10,3	?	André Sehmisch
5.	17 grudnia	1987	Hochfilzen	Bieg indywidualny na 20 km	3.	0+1+0+1	1:07:36,25	+33,1	Fritz Fischer
6.	23 stycznia	1988	Anterselva	Bieg indywidualny na 20 km	1.	1+1+1+1	1:05:03,3	–	–
7.	30 stycznia	1988	Ruhpolding	Sprint na 10 km	2.	0+2	30:22,3	+5,4	Stefan Höck
8.	20 lutego	1988	Calgary	Bieg indywidualny na 20 km	3.	1+0+0+1	56:33,3	+36,8	Frank-Peter Roetsch
9.	11 marca	1989	Östersund	Sprint na 10 km	1.	1+2	26:26,0	–	–
10.	16 stycznia	1993	Val Ridanna	Sprint na 10 km	1.	0+0	25:16,3	–	–
11.	18 marca	1993	Kontiolahti	Bieg indywidualny na 20 km	3.	0+1+1+1	1:00:29,5	+1:03,1	Ludwig Gredler
12.	18 marca	1995	Lillehammer	Sprint na 10 km	2.	1+0	29:34,5	+39,0	Wiktor Majgurow

Bibliografia

Johann Passler. skisport365.com. [dostęp 2019-11-28]. (ang.).
Profil na stronie IBU. data.biathlonworld.com. [dostęp 2019-11-28]. (ang.).
Johann Passler Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2019-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-31)]. (ang.).