Przejdź do zawartości

Jan Czekaj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Czekaj
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 września 1950
Pozowice

Zawód, zajęcie

ekonomista, nauczyciel akademicki

Tytuł naukowy

profesor nauk ekonomicznych

Alma Mater

Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Krakowie

Stanowisko

wiceminister przekształceń własnościowych (1994–1996), wiceminister finansów (2002–2003), członek Rady Polityki Pieniężnej (2003–2010)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Odznaka honorowa „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej”

Jan Czekaj (ur. 22 września 1950 w Pozowicach) – polski ekonomista i nauczyciel akademicki, profesor nauk ekonomicznych, wiceminister przekształceń własnościowych (1994–1996), wiceminister finansów (2002–2003), członek Rady Polityki Pieniężnej (2003–2010).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1973 ukończył studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Krakowie. Obronił następnie doktorat i habilitację. W 2003 otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych.

Zawodowo związany z macierzystą uczelnią, przekształconą w Akademię Ekonomiczną i następnie w Uniwersytet Ekonomiczny, obejmował stanowiska od asystenta stażysty do profesora. W 1998 został kierownikiem Zakładu Rynku Kapitałowego, w 1999 objął funkcję dyrektora Centrum Badań nad Sektorem Finansowym, a w 2000 powołany na kierownika Katedry Rynku Kapitałowego. Od 1989 do 1992 był adiunktem w Instytucie Finansów w Warszawie. Został również profesorem w Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie oraz w Wyższej Szkole Ekonomii i Informatyki w Krakowie.

W okresie 1994–1995 wchodził w skład Rady Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie. Od 1 lipca 1994 do 30 września 1996 zajmował stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Przekształceń Własnościowych. Od 1995 do 1996 zasiadał w Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. W tym samym okresie był członkiem rady nadzorczej Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych. W latach 1995–1997 przewodniczył radzie nadzorczej Banku Przemysłowo-Handlowego.

W latach 2002–2003 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów, był zastępcą przewodniczącego Komisji Nadzoru Bankowego oraz Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych. W 2003 został powołany przez Sejm do Rady Polityki Pieniężnej I kadencji w miejsce zmarłego Janusza Krzyżewskiego. W 2004 wybrano go do Rady Polityki Pieniężnej II kadencji, zasiadał w niej do 2010.

Autor publikacji z zakresu nauk ekonomicznych, poświęconych funkcjonowaniu rynku kapitałowego, zarządzania finansami przedsiębiorstw oraz procesów transformacji gospodarki centralnie planowanej.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

W 2000 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[1]. W 2010 otrzymał odznakę honorową „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej”[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 maja 2000 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2000 r. nr 24, poz. 499).
  2. Lista odznaczonych (2003–2018) [online], nbp.pl [dostęp 2022-09-14].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]