Przejdź do zawartości

Jacob Aagaard

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacob Aagaard
Ilustracja
Jacob Aagaard, 2008
Data urodzenia

31 lipca 1973

Obywatelstwo

Dania
Szkocja
Dania
Szkocja

Tytuł szachowy

arcymistrz (2007)

Ranking FIDE

2474 (01.06.2022)

Ranking krajowy FIDE

1[1]

Jacob Aagaard (ur. 31 lipca 1973) – duński szachista, trener szachowy (FIDE Senior Trainer od 2011) i autor książek o tematyce szachowej, w latach 2006[2]-2009[3] reprezentant Szkocji, arcymistrz od 2007 roku. Aktualnie ponownie reprezentuje Szkocję.

Kariera szachowa

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy na arenie międzynarodowej zaczął odnosić w drugiej połowie lat 90. W 1996 r. podzielił III m. (za Siergiejem Kaliniczewem i Nikołajem Legkijem) w cyklicznym turnieju First Saturday w Budapeszcie (FS09 GM), w 1997 dwukrotnie podzielił I miejsca w Highgate i Rotherhamie, a w 1998 triumfował w Hampstead. W 2002 r. podzielił I miejsce w Helsingørze, rok później samodzielnie zwyciężając w tym mieście. Na przełomie 2003 i 2004 r. podzielił III m. w Sztokholmie (Rilton Cup, za Nickiem de Firmianem i Ralfem Åkessonem, wraz z m.in. Wiktorem Korcznojem, Erikiem Lobronem, Ferencem Berkesem i Robertem Fontaine'em). W 2004 r. triumfował (wraz z Thomasem Lutherem i Milanem Draško) w Arco, zdobył również tytuł wicemistrza Szkocji, a w następnym roku w mistrzostwach tego kraju zajął I miejsce. W 2006 r. ponownie podzielił I miejsce w Arco. W 2007 r. odniósł jeden z największych sukcesów w karierze, zdobywając w Great Yarmouth tytuł mistrza Wielkiej Brytanii. W latach 2010 i 2014 dwukrotnie zdobył brązowe medale indywidualnych mistrzostw Danii.

Wielokrotnie reprezentował Szkocję i Danię w turniejach drużynowych, m.in.: czterokrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 2006, 2008, 2012, 2014)[4] oraz na drużynowych mistrzostwach Europy (w roku 2011)[5].

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 maja 2010 r., z wynikiem 2542 punktów zajmował wówczas 2. miejsce wśród szkockich szachistów[6].

Jest cenionym autorem książek o tematyce szachowej, przede wszystkim poświęconych debiutom, ale również o grze końcowej, taktyce i strategii.

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Easy Guide to the Panov-Botvinnik Attack, 1998
  • Easy Guide to the Sveshnikov Sicilian, 2000
  • Dutch Stonewall, 2001
  • Sicilian Kalashnikov, 2001 (wraz z Janem Pińskim)
  • Excelling at Chess, 2002
  • Meeting 1.d4, 2002
  • Queen's Indian Defence, 2002
  • Excelling at Positional Chess, 2003
  • Starting Out: The Grunfeld Defence, 2004
  • Excelling at Combinational Play: Learn to Identify and Exploit Tactical Chances, 2004
  • Inside the Chess Mind: How Players of All Levels Think About the Game, 2004
  • Excelling at Technical Chess: Learn to Identify and Exploit Small Advantages, 2004
  • Excelling at Chess Calculation: Capitalizing on Tactical Chances, 2004
  • Starting Out: Benoni Systems, 2005 (wraz z Endre Veghiem, Aleksandrem Rajeckim i Maksymem Czetwierikiem)
  • Dvoretsky's Endgame Manual, 2006 (wraz z Markiem Dworeckim i Arturem Jusupowem)
  • Experts vs. the Sicilian, 2006 (wraz z Johnem Shaw)
  • Practical Chess Defence, 2006
  • The Attacking Manual 1: Basic Principles, 2008
  • The Attacking Manual 2: Technique and Praxis, 2008

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Period: June 2022. Rank Scotland. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-03].
  2. Transfers in 2006
  3. Transfers in 2009. [dostęp 2009-11-02].
  4. OlimpBase
  5. OlimpBase
  6. Rating Progress Chart: Aagaard, Jacob. [dostęp 2009-12-27].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]