Iwajło Petew

Iwajło Petew
Ивайло Богданов Петев
	; Iwajło Petew (2010)
Pełne imię i nazwisko	Iwajło Bogdanow Petew
Data i miejsce urodzenia	9 lipca 1975 ; Łowecz
Wzrost	181 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata	Klub
	Parwa Atomna Kozłoduj
Kariera seniorska
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
2009	FK Lubimec 2007
2010–2013	Łudogorec Razgrad
2013	Lewski Sofia
2013–2014	AEL
2014–2016	Bułgaria
2016–2017	Dinamo Zagrzeb
2017–2018	Omonia Nikozja
2018–2019	Al-Qadsiah FC
2019–2020	Jagiellonia Białystok
2021–2022	Bośnia i Hercegowina
2023	Łudogorec Razgrad
2023–2024	CS Universitatea Craiova
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Iwajło Bogdanow Petew (ur. 9 lipca 1975 w Łoweczu) – bułgarski piłkarz grający na pozycji pomocnika oraz trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Jest wychowankiem Liteksu Łowecz, w którego pierwszej drużynie zadebiutował w wieku dwudziestu jeden lat. Właśnie w Łoweczu już na samym początku piłkarskiej kariery osiągnął najwięcej: klub prowadzony najpierw przez Dimityra Dimitrowa, a potem przez Feraria Spasowa zdobył dwa tytuły mistrza Bułgarii, a w kolejnych latach także Puchar kraju. Jego zasługi dla Liteksu zostały docenione przez działaczy klubu: w 2010, po zdobyciu kolejnego tytułu mistrzowskiego, wybrano najlepszą drużynę ostatniej dekady. Petew znalazł się w niej obok m.in. Stanimira Stoiłowa, Iwajły Petkowa i Radostina Kisziszewa^[1].

Po rozstaniu z Liteksem w 2002 Petew nie powtórzył już tych osiągnięć. Występował w zespołach głównie walczących o utrzymanie w ekstraklasie: Spartaku Warna (12. miejsce w sezonie 2003–2004), Rodopie Smoljan (12. miejsce w sezonie 2004–2005), Marku Dupnica (12. miejsce w sezonie 2006–2007) oraz w drużynach drugo- (Dunaw Ruse i Etyr Wielkie Tyrnowo) i trzecioligowych (FK Ljubimec 2007). Przez rok grał także w Grecji.

Piłkarską karierę zakończył w wieku trzydziestu pięciu lat z powodu kontuzji kolana^[2].

Kariera szkoleniowa

Działalność szkoleniową rozpoczął w 2009, jako grający trener trzecioligowego FK Ljubimca 2007.

Rok później został zatrudniony w zespole beniaminka II ligi, Ludogorcu Razgrad. Tu właśnie osiągnął pierwszy sukces w swojej karierze szkoleniowej: w sezonie 2010–2011 wywalczył z nim pierwszy w historii awans do ekstraklasy. Ponadto klub dotarł do 1/16 finału rozgrywek o Puchar Bułgarii, w którym uległ przyszłego finaliście Slawii Sofia.

Jeszcze lepiej Ludogorec radził sobie w ekstraklasie. Po rundzie jesiennej sezonu 2011–2012 – jako beniaminek ligi – zajmował pierwsze miejsce. Zanotował tylko jedną porażkę, trzy razy zremisował, a pokonał m.in. Lewskiego Sofia (2:1), Lokomotiw Sofia (4:0) i Slawię Sofia (6:0).

Sukcesy

Kariera piłkarska

Liteks Łowecz:
- mistrzostwo Bułgarii 1998 i 1999
- wicemistrzostwo Bułgarii 2002
- Puchar Bułgarii 2001
- finał Pucharu Bułgarii 1999

Kariera szkoleniowa

Ludogorec Razgrad:
- awans do ekstraklasy w sezonie 2010–2011

Przypisy

↑ Gong.bg: В Литекс определиха идеален отбор на десетилетието (Dostęp 2 czerwca 2011)
↑ DarikNews: Износени хрущяли вадят Ивайло Петев от терена (Dostęp 2 czerwca 2011)

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Gong.bg: В Литекс определиха идеален отбор на десетилетието (Dostęp 2 czerwca 2011)

[3] DarikNews: Износени хрущяли вадят Ивайло Петев от терена (Dostęp 2 czerwca 2011)

[z-4] trener zastępczy

[t-5] trener tymczasowy

[t-6] trener tymczasowy

[t-7] tymczasowo

[t-8] tymczasowo

[a]

[1]

[2]

[A]

[B]

[A]

[A]

[A]