Przejdź do zawartości

Inioidea

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Inioidea
J.E. Gray, 1846[1]
Ilustracja
Przedstawiciel nadrodziny – inia amazońska (Inia geoffrensis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

parzystokopytne

Podrząd

Whippomorpha

Infrarząd

walenie

Parvordo

zębowce

Nadrodzina

Inioidea

rodziny

2 rodziny + 1 rodzaj wymarły o statusie incertae sedis – zobacz opis w tekście

Inioideanadrodzina ssaków z parvordo zębowców (Odontoceti) w obrębie infrarzędu waleni (Cetacea).

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do nadrodziny należą dwie rodziny[2][3][4]:

Rodzaj wymarły nie sklasyfikowany w żadnej z powyższych rodzin[5]:

  • Awadelphis Murakami, 2016 – jedynym przedstawicielem był Awadelphis hirayamai Murakami, 2016

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. J.E. Gray: On the cetaceous animals. W: J. Richardson (red.): The zoology of the voyage of the H.M.S. Erebus & Terror, under the command of Captain Sir James Clark Ross, during the years 1839 to 1843. Cz. 1: Mammalia, Birds. London: E. W. Janson, 1846, s. 25. (ang.).
  2. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-23]. (ang.).
  3. C.J. Burgin: Introduction. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 23. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  4. C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 27. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. M. Murakami. A new extinct inioid (Cetacea, Odontoceti) from the Upper Miocene Senhata Formation, Chiba, central Japan: The first record of Inioidea from the North Pacific Ocean. „Paleontological Research”. 20 (3), s. 208, 2016. DOI: 10.2517/2015PR031. (ang.).