Imiesłów przymiotnikowy

Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem imiesłów.

Uzasadnienie: ten artykuł powtarza informacje zawarte w artykule Imiesłów

Ten artykuł od 2019-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Imiesłów przymiotnikowy – forma czasownika połączonego z rzeczownikiem.

W języku polskim imiesłów przymiotnikowy jest formą nieosobową, która odpowiada na pytania jaki? jaka? jakie? i odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje (jak przymiotniki). Rozróżniamy imiesłowy przymiotnikowe czynne i bierne.

Imiesłowy przymiotnikowe czynne mają końcówki: -ący, -ąca, -ące (np. robiący, idąca, płaczące, krzyczące), lub -ły, -ła, -łe gdy mowa o imiesłowach przymiotnikowych przeszłych czynnych (np. zwiędła, zbiegły, zeszły).

Imiesłowy przymiotnikowe bierne mają końcówki: -ny, -na, -ne, -ty, -ta, -te, -ony, -ona, -one. (np. lubiany, leczona, uszyte).

Od niektórych czasowników można utworzyć tylko imiesłów przymiotnikowy czynny lub tylko bierny. Imiesłowy przymiotnikowe przeszłe czynne są obecnie rzadko używane, a nowych się nie tworzy. Są postrzegane jako przymiotniki.