Przejdź do zawartości

Hermann Schwarz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hermann Schwarz

Karl Hermann Amandus Schwarz (ur. 25 stycznia 1843 w Hermsdorfie koło Hirschbergu, późniejszym Sobieszowie koło Jeleniej Góry; zm. 30 listopada 1921 w Berlinie[1]) – niemiecki matematyk zajmujący się różnymi obszarami analizy jak rzeczywista, zespolona, równania różniczkowe cząstkowe, rachunek wariacyjny i geometria różniczkowa. Jego nazwisko nosi kilka twierdzeń.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Berlinie, początkowo chemię, jednak za namową Ernsta Eduarda Kummera i Karla Weierstrassa zajął się matematyką. Doktoryzował się w 1864 roku w Berlinie na podstawie rozprawy pt. De superficiebus in planum explicabilibus primorum septem ordinum. W latach 18671869 pracował w Halle (Saale), następnie w Zurychu, a od 1875 roku przeniósł się na Uniwersytet w Getyndze. W roku 1892 został przyjęty w poczet członków Akademii Nauk w Berlinie. Uczniami Schwarza byli m.in. Leopold Fejér, Gerhard Hessenberg, Paul Koebe, Theodor Vahlen oraz Ernst Zermelo.

Dorobek badawczy

[edytuj | edytuj kod]

W analizie zespolonej uzyskał znaczące wyniki dotyczące możliwości konforemnego odwzorowania jednospójnego obszaru na płaszczyźnie zespolonej w koło jednostkowe. Na polu równań cząstkowych uzyskał znaczący wynik dotyczący iteracyjnej metody rozwiązywania pewnych szczególnych równań tego typu[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Schwarz (Karl) Hermann Amandus, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-12-16].
  2. H. A. Schwarz, Über einen Grenzübergang durch alternierendes Verfahren, Vierteljahrsschrift der Naturforschenden Gesellschaft in Zürich, 15 (1870), ss. 272-286

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]