Han Huandi
| |||||||||||
| |||||||||||
cesarz Chin | |||||||||||
Okres | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Era panowania |
Jiànhé (建和) 147–149 | ||||||||||
Poprzednik | |||||||||||
Następca | |||||||||||
Dane biograficzne | |||||||||||
Dynastia | |||||||||||
Data urodzenia | |||||||||||
Data śmierci |
25 stycznia 168 | ||||||||||
Ojciec |
Liu Yi | ||||||||||
Matka |
Yan Ming | ||||||||||
Żona | |||||||||||
Żona | |||||||||||
Żona |
Han Huandi (chiń. upr. 汉桓帝; chiń. trad. 漢桓帝; ur. 132, zm. 168) – cesarz Chin w latach 146–168, dziesiąty ze wschodniej linii dynastii Han.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się jako syn Liu Yina i jego konkubiny Yan, pod imieniem Liu Zhi. Był prawnukiem cesarza Han Zhangdi, trzeciego cesarza wschodniej dynastii Han. Odziedziczył po ojcu tytuł markiza Liwu (chiń. 蠡吾侯), zaś w roku 146 został cesarzem, następcą Zhidi[1].
4. Liu Kai | ||||||
2. Liu Yin | ||||||
5. Xiaomu | ||||||
1. Huandi | ||||||
6. ? | ||||||
3. Yan Ming | ||||||
7. ? | ||||||
Panowanie
[edytuj | edytuj kod]W czasie objęcia tronu Huandi miał piętnaście lat, więc początkowo cesarzowa wdowa Liang Na sprawowała regencję. W roku 150 pełnoletni już cesarz Huan faktycznie przejął rządy, a Liang Na przeszła na emeryturę, nie rezygnując jednak całkowicie z kontroli nad sprawami politycznymi. Znaczne wpływy zyskał wówczas brat cesarzowej wdowy, znany z okrucieństwa i arogancji Liang Ji[1].
Gdy cesarzowa wdowa zmarła w roku 159, cesarz Huan potajemnie zaaranżował aresztowanie Lianga z pomocą dworskiego eunucha Shan Chao. Liang Ji został zmuszony do oddania pieczęci, a później popełnił samobójstwo. Cała ich rodzina została zgładzona, aby zapobiec dalszej ingerencji w sprawy państwowe. Natomiast Shan Chao został wynagrodzony przez cesarza i otrzymał tytuł markiza[1].
W roku 166 do Chin trafiła delegacja z Daqin, utożsamianego przez część historyków z Cesarstwem Rzymskim[2][3][4]:
Ich władcy zawsze pragnęli wysłać poselstwo do Kraju Środka, ale Anxi życzyło sobie zatrzymać pośrednictwo pomiędzy Hanowskim jedwabiem dla siebie. I właśnie z tego powodu, odcięli oni ich od komunikacji. Trwało to do dziewiątego roku ery Yanxi, w trakcie panowania cesarza Huan, kiedy to król Daqin (大秦) Antun (安敦) wysłał poselstwo które przybyło z granicy Rinanu. Zaoferowało ono kość słoniową, rogi nosorożca i żółwie skorupy. Od tego czasu datuje się bezpośrednie kontakty z tym krajem.
Cesarz Huan miał trzy żony i trzy córki, lecz zmarł bez męskiego potomka. Tron przejął po nim pochodzący z cesarskiego rodu markiz Liu Hong jako cesarz Ling[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Ulrich Theobald , Emperor Han Huandi 漢桓帝 Liu Zhi 劉志 [online], ChinaKnowledge, 26 grudnia 2011 (ang.).
- ↑ Lionel Casson , Podróże w starożytnym świecie, Wrocław 1981, s. 87, ISBN 83-04-00543-3 [dostęp 2021-12-31] .
- ↑ Ulrich Theobald , Daqin 大秦 and Lixuan 黎軒 [online], ChinaKnowledge, 26 listopada 2011 [dostęp 2021-12-31] (ang.).
- ↑ Katarzyna Michalewicz , Obecność Rzymian w Chinach według chińskich kronik [online], ImperiumRomanum, 23 listopada 2019 [dostęp 2021-12-31] .