Przejdź do zawartości

Han Huandi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Han Huandi
汉桓帝
cesarz Chin
Okres

od 146
do 25 stycznia 168

Era panowania

Jiànhé (建和) 147–149
Hépíng (和平) 150
Yuánjiā (元嘉) 151–153
Yǒngxìng (永興) 153–154
Yǒngshòu (永壽) 155–158
Yánxī (延熹) 158–167
Yǒngkāng (永康) 167

Poprzednik

Han Zhidi

Następca

Han Lingdi

Dane biograficzne
Dynastia

Han

Data urodzenia

132

Data śmierci

25 stycznia 168

Ojciec

Liu Yi

Matka

Yan Ming

Żona

Liang Nüying

Żona

Deng Mengnü

Żona

Dou Miao

Han Huandi (chiń. upr. 汉桓帝; chiń. trad. 漢桓帝; ur. 132, zm. 168) – cesarz Chin w latach 146–168, dziesiąty ze wschodniej linii dynastii Han.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn Liu Yina i jego konkubiny Yan, pod imieniem Liu Zhi. Był prawnukiem cesarza Han Zhangdi, trzeciego cesarza wschodniej dynastii Han. Odziedziczył po ojcu tytuł markiza Liwu (chiń. 蠡吾侯), zaś w roku 146 został cesarzem, następcą Zhidi[1].

4. Liu Kai      
    2. Liu Yin
5. Xiaomu        
      1. Huandi
6. ?    
    3. Yan Ming    
7. ?      
 

Panowanie

[edytuj | edytuj kod]

W czasie objęcia tronu Huandi miał piętnaście lat, więc początkowo cesarzowa wdowa Liang Na sprawowała regencję. W roku 150 pełnoletni już cesarz Huan faktycznie przejął rządy, a Liang Na przeszła na emeryturę, nie rezygnując jednak całkowicie z kontroli nad sprawami politycznymi. Znaczne wpływy zyskał wówczas brat cesarzowej wdowy, znany z okrucieństwa i arogancji Liang Ji[1].

Gdy cesarzowa wdowa zmarła w roku 159, cesarz Huan potajemnie zaaranżował aresztowanie Lianga z pomocą dworskiego eunucha Shan Chao. Liang Ji został zmuszony do oddania pieczęci, a później popełnił samobójstwo. Cała ich rodzina została zgładzona, aby zapobiec dalszej ingerencji w sprawy państwowe. Natomiast Shan Chao został wynagrodzony przez cesarza i otrzymał tytuł markiza[1].

W roku 166 do Chin trafiła delegacja z Daqin, utożsamianego przez część historyków z Cesarstwem Rzymskim[2][3][4]:

Ich władcy zawsze pragnęli wysłać poselstwo do Kraju Środka, ale Anxi życzyło sobie zatrzymać pośrednictwo pomiędzy Hanowskim jedwabiem dla siebie. I właśnie z tego powodu, odcięli oni ich od komunikacji. Trwało to do dziewiątego roku ery Yanxi, w trakcie panowania cesarza Huan, kiedy to król Daqin (大秦) Antun (安敦) wysłał poselstwo które przybyło z granicy Rinanu. Zaoferowało ono kość słoniową, rogi nosorożca i żółwie skorupy. Od tego czasu datuje się bezpośrednie kontakty z tym krajem.

Cesarz Huan miał trzy żony i trzy córki, lecz zmarł bez męskiego potomka. Tron przejął po nim pochodzący z cesarskiego rodu markiz Liu Hong jako cesarz Ling[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Ulrich Theobald, Emperor Han Huandi 漢桓帝 Liu Zhi 劉志 [online], ChinaKnowledge, 26 grudnia 2011 (ang.).
  2. Lionel Casson, Podróże w starożytnym świecie, Wrocław 1981, s. 87, ISBN 83-04-00543-3 [dostęp 2021-12-31].
  3. Ulrich Theobald, Daqin 大秦 and Lixuan 黎軒 [online], ChinaKnowledge, 26 listopada 2011 [dostęp 2021-12-31] (ang.).
  4. Katarzyna Michalewicz, Obecność Rzymian w Chinach według chińskich kronik [online], ImperiumRomanum, 23 listopada 2019 [dostęp 2021-12-31].