Przejdź do zawartości

Guta von Habsburg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Guta von Habsburg
Ilustracja
Guta
Królowa Czech
Okres

od 1285
do 1297

Jako żona

Wacław II

Poprzedniczka

Kunegunda Halicka

Następczyni

Ryksa Elżbieta

Dane biograficzne
Dynastia

Habsburgowie

Data i miejsce urodzenia

13 marca 1271
Rheinfelden

Data i miejsce śmierci

18 czerwca 1297
Praga

Ojciec

Rudolf I Habsburg

Matka

Gertruda von Hohenberg

Mąż

Wacław II

Dzieci

Przemysł
Wacław III
Agnieszka
Anna
Elżbieta
Guta
Jan
Jan
Małgorzata
Guta

Guta von Habsburg, Juta Habsurżanka[1] (ur. 13 marca 1271 w Rheinfelden, zm. 18 czerwca 1297 w Pradze) – królowa czeska.

Guta była córką Rudolfa I Habsburga i Gertrudy von Hohenberg. Już jako pięcioletnie dziecko stała się obiektem planów politycznych ojca, który w ramach układów pokojowych w Wiedniu z królem czeskim Przemysłem Otokarem II uzgodnił, że Guta lub jedna z jej sióstr poślubi pięcioletniego królewicza Wacława. Formalne zaręczyny nastąpiły w 1279 r., a ślub w 1285 r. w Chebie. Po chebskich uroczystościach Rudolf zabrał córkę ze sobą do Niemiec pod pretekstem zepsucia panującego na praskim dworze. Chodziło mu o związek królowej wdowy Kunegundy Halickiej z Zawiszą z Falkenštejnu.

W 1287 r. Wacław II przygotowywał swoją koronację, która jednak wówczas nie nastąpiła i z tej okazji udało mu się sprowadzić żonę do Czech. Guta podobnie, jak jej ojciec, nienawidziła Zawiszy z Falkenštejna. Udało jej się doprowadzić do jego uwięzienia. Popierała także ekspansję Czech w kierunku północnym. Guta niemal przez całe małżeństwo była w ciąży. W ciągu 10 lat urodziła 10 dzieci, w tym raz bliźnięta. Dopiero w 1297 r. odbyła się koronacja królewska Wacława i Guty. Królowa źle się czuła po niedawnym porodzie. Długie uroczystości dodatkowo nadszarpnęły jej zdrowie. Zmarła dwa tygodnie po koronacji.

Guta i Wacław II mieli dziesięcioro dzieci:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Antoni Barciak: Czechy a ziemie południowej Polski w XIII oraz w początkach XIV wieku. Katowice: Uniwersytet Śląski, 1992, s. 81.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]