Gołostópka indyjska
Tatera indica[1] | |||||
Hardwicke, 1807 | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Infragromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Infrarząd | |||||
Nadrodzina | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina | |||||
Plemię | |||||
Rodzaj | |||||
Gatunek |
gołostópka indyjska | ||||
| |||||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[12] | |||||
Gołostópka indyjska[13] (Tatera indica) – gatunek ssaka z podrodziny myszoskoczków (Gerbillinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Gołostópka indyjska występuje w Turcji (prowincja Şanliurfa w południowo-wschodniej Anatolii), Syrii (na wschód od Eufratu), Iraku, Kuwejcie, Iranie, Afganistanie, Pakistanie, Indiach, południowym Nepalu i na Sri Lance[14].
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1807 roku brytyjski przyrodnik Thomas Hardwicke nadając mu nazwę Dipus indicus[2]. Holotyp pochodził z obszaru między Waranasi i Haridwar, w północnych Indiach[15]. Jedyny żyjący przedstawiciel rodzaju gołostópka[13] (Tatera)[16][14].
Do niedawna wszystkie myszoskoczki z Afryki były zaliczane do rodzaju Tatera: jednak na podstawie danych morfologicznych zaproponowano, aby Tatera obejmował jeden współcześnie występujący gatunek z Azji T. indica, podczas gdy wszystkie inne afrykańskie myszoskoczki umieszczano w Gerbilliscus[14]. Analizy molekularne potwierdziły ten układ taksonomiczny[17][18]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[14].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 143–210 mm, długość ogona 152–198 mm, długość ucha 21–31 mm, długość tylnej stopy 34–59 mm; masa ciała 150–270 g[16].
Tryb życia
[edytuj | edytuj kod]Gołostópka indyjska żyje w dużych grupach, zamieszkuje systemy głębokich nor z licznymi otworami wejściowymi. Wejścia te są często przez gryzonie zamykane pulchną ziemią w celu zabezpieczenia nor przed wtargnięciem mangust i węży. Niekiedy tak licznie się rozmnażają, że opuszczają dotychczasowe siedziby i nawiedzają pobliskie ogrody i pola. Żywią się kłączami, bulwami, zielonymi częściami roślin, korzeniami, owadami, a nawet pisklętami i jajami. Sądzi się, że mogą przyczyniać się do rozprzestrzeniania się dżumy.
Gołostópki indyjskie rozmnażają się przez cały rok. W jednym miocie rodzi się do 8 młodych.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tatera indica, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b T. Hardwicke. Description of a Species of Jerboa, found in the upper Provinces of Hindustan, between Benares and Hurdwar. „Transactions of the Linnean Society of London”. 8, s. 279, 1809. (ang.).
- ↑ F. Cuvier. Mémoire sur les Gerboises et les Gerbilles. „Transactions of the Zoological Society of London”. 2, s. 144, ryc. 26, rys. 14-18, 1841. (fr.).
- ↑ G.R. Waterhouse. On two New Species of Mammalia, from the Society’s Collection, belonging to the Genera Gerbillus and Herpestes. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 6, s. 56, 1838. (ang.).
- ↑ J.E. Gray: List of the specimens of Mammalia in the collection of the British museum. London: The Trustees, 1843, s. 132. (ang.).
- ↑ J.A. Wagner: Supplementband. W: J.Ch.D. von Schreber: Die Säugthiere in Abbildungen nach der Natur, mit Beschreibungen. Cz. 3: Die Beutelthiere und Nager (erster Abschnitt). Erlangen: Expedition des Schreber’schen säugthier- und des Esper’schen Schmetterlingswerkes, 1843, s. 471. (niem.).
- ↑ a b Wroughton 1906 ↓, s. 496.
- ↑ a b Wroughton 1906 ↓, s. 498.
- ↑ Wroughton 1906 ↓, s. 499.
- ↑ a b R.Ch. Wroughton. The Indian gerbils or antelope rats. „Journal of the Bombay Natural History Society”. 25, s. 43, 1917. (ang.).
- ↑ R.E. Cheesman. Report on the mammals of Mesopotamia. Collected by members of the Mesopotamia expeditionary force, 1915 to 1919. „Journal of the Bombay Natural History Society”. 27, s. 337, 1921. (ang.).
- ↑ B. Kryštufek , G. Shenbrot , M. Sozen & S. Molur , Tatera indica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-30] (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 262. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 446. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Tatera indica. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-30].
- ↑ a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 617. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ P. Chevret & G. Dobigny. Systematics and evolution of the subfamily Gerbillinae (Mammalia, Rodentia, Muridae). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 35 (3), s. 674–688, 2005. DOI: 10.1016/j.ympev.2005.01.001. (ang.).
- ↑ P. Colangelo, L. Granjon, P.J. Taylor & M. Corti. Evolutionary systematics in African gerbilline rodents of the genus Gerbilliscus: inference from mitochondrial genes. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 42 (3), s. 797–806, 2007. DOI: 10.1016/j.ympev.2006.10.001. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 664, 1904. (ang.).
- ↑ indica, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-30] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- R.Ch. Wroughton. Notes on the genus Tatera, with descriptions of new species. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh series. 17, s. 474–499, 1906. (ang.).